Διατηρώ το γάμο μου συμβατικά για χάρη των παιδιών που είναι 5 και 7 ετών. Είμαι πολύ δυστυχισμένη. Ποιά είναι η καλύτερη ηλικία για να μην πληγωθούν πολύ από το διαζύγιο των γονέων;
Μ.
Ένας γάμος που διατηρείται μόνο για χάρη των παιδιών δεν είναι καλός για κανέναν. Ούτε για τους γονείς που καταπιέζονται ούτε για τα παιδιά. Τα παιδιά με τις ευαίσθητες κεραίες τους νιώθουν την ουσία της σχέσης των γονέων τους και υφίστανται τις συνέπειές της, όσο κι αν οι γονείς προσπαθούν για το αντίθετο. Τα παιδιά "έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και μπορεί να τα εκφράσουν με κάθε μορφής προβλήματα.
Αν πιστεύεις πως η σχέση σου με το σύζυγό σου έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, είναι καλύτερο να χωρίσετε τώρα. Τα παιδιά χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με την ηλικία τους στην περίπτωση διαζυγίου, αλλά καμιά ηλικία δεν είναι χειρότερη ή καλύτερη για κάτι τέτοιο. Το χειρότερο είναι να έχουν μια μητέρα που δηλώνει πολύ δυστυχισμένη. Και πιθανότατα κι έναν πατέρα που αισθάνεται ανάλογα για τους δικούς του λόγους.
Μια άλλη περίπτωση είναι κάποιοι γονείς να προβάλλουν τα παιδιά ως το λόγο που παραμένουν στο γάμο, ενώ στην πραγματικότητα να παραμένουν για να καλύψουν τις προσωπικές τους ανασφάλειες ή ανάγκες.
Ένα διαζύγιο, αν γίνει ομαλά και πολιτισμένα και οι γονείς έχουν ως διαζευγμένοι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ τους και αγάπης και προσχής προς τα παιδιά τους, δεν είναι καμιά καταστροφή. Στη δουλειά μου με εφήβους έχω παρατηρήσει πως η ύπαρξη ψυχολογικών προβλημάτων σ' αυτούς είναι ανεξάρτητη του αν οι γονείς είναι παντρεμένοι ή χωρισμένοι αλλά εξαρτάται πολύ από την ηρεμία και την ισορροπία που επικρατεί στο περιβάλλον τους και προ πάντων από την ψυχική ισορροπία των γονέων τους, ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάστασης.
Πολλές φορές λέω, αν και κινδυνεύω να παρεξηγηθώ από κάποιους, πως ένα καλό διαζύγιο είναι καλύτερο από έναν κακό γάμο.
Κατερίνα
Μ.
Ένας γάμος που διατηρείται μόνο για χάρη των παιδιών δεν είναι καλός για κανέναν. Ούτε για τους γονείς που καταπιέζονται ούτε για τα παιδιά. Τα παιδιά με τις ευαίσθητες κεραίες τους νιώθουν την ουσία της σχέσης των γονέων τους και υφίστανται τις συνέπειές της, όσο κι αν οι γονείς προσπαθούν για το αντίθετο. Τα παιδιά "έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και μπορεί να τα εκφράσουν με κάθε μορφής προβλήματα.
Αν πιστεύεις πως η σχέση σου με το σύζυγό σου έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, είναι καλύτερο να χωρίσετε τώρα. Τα παιδιά χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με την ηλικία τους στην περίπτωση διαζυγίου, αλλά καμιά ηλικία δεν είναι χειρότερη ή καλύτερη για κάτι τέτοιο. Το χειρότερο είναι να έχουν μια μητέρα που δηλώνει πολύ δυστυχισμένη. Και πιθανότατα κι έναν πατέρα που αισθάνεται ανάλογα για τους δικούς του λόγους.
Μια άλλη περίπτωση είναι κάποιοι γονείς να προβάλλουν τα παιδιά ως το λόγο που παραμένουν στο γάμο, ενώ στην πραγματικότητα να παραμένουν για να καλύψουν τις προσωπικές τους ανασφάλειες ή ανάγκες.
Ένα διαζύγιο, αν γίνει ομαλά και πολιτισμένα και οι γονείς έχουν ως διαζευγμένοι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ τους και αγάπης και προσχής προς τα παιδιά τους, δεν είναι καμιά καταστροφή. Στη δουλειά μου με εφήβους έχω παρατηρήσει πως η ύπαρξη ψυχολογικών προβλημάτων σ' αυτούς είναι ανεξάρτητη του αν οι γονείς είναι παντρεμένοι ή χωρισμένοι αλλά εξαρτάται πολύ από την ηρεμία και την ισορροπία που επικρατεί στο περιβάλλον τους και προ πάντων από την ψυχική ισορροπία των γονέων τους, ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάστασης.
Πολλές φορές λέω, αν και κινδυνεύω να παρεξηγηθώ από κάποιους, πως ένα καλό διαζύγιο είναι καλύτερο από έναν κακό γάμο.
Κατερίνα
εχετε απολυτο δικιο
ΑπάντησηΔιαγραφή