Είμαι 32 ετών, εργάζομαι, και ζω με τους γονείς μου. Με τον αρραβωνιαστικό μου διαφωνούμε συνεχώς για το σπίτι που θα μείνουμε. Στο πατρικό μου οι γονείς μου έχουν χτίσει με πολλούς κόπους έναν επιπλέον όροφο όπου μένει η αδελφή μου με την οικογένειά της και τώρα αγωνίζονται να τελειώσουν και το δεύτερο όροφο που προορίζεται για μένα. Ο αρραβωνιαστικός μου όμως δεν θέλει να μείνουμε εκεί για να είμαστε ανεξάρτητοι. Εγώ δεν συμφωνώ. Με τη σημερινή οικονομική κρίση, έχουμε έτοιμο, ωραίο σπίτι και θα πάμε να ζήσουμε αλλού; Οι γονείς μου το έχτισαν με τόσους κόπους και οικονομίες. Και τι θα γίνει, θα το νοικιάσουν και θα βάλουν ξένους ανθρώπους; Εμένα μου αρέσει να ζώ κοντά στην οικογένειά μου και θα έχουμε βοήθεια όταν αποκτήσουμε παιδιά. Ποιά είναι η γνώμη σας;
Ζ.
Θα συμφωνήσω με τον αρραβωνιαστικό σου.
Το κλασικό οικογενεικό τριώροφο είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ακόμα σήμερα στην ελληνική κοινωνία και αποτελεί τη μοντέρνα εκδοχή του μεγάλου πατρικού σπιτιού που στο παρελθόν στέγαζε ολόκληρη τη διευρυμένη οικογένεια. Η συγκατοίκηση αυτή μπορεί να γίνει αιτία πολλών δεινών. Οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως έχουν τον έλεγχο της οικοδομής και ασκούν έναν -λιγότερο ή περισσότερο- διακριτικό έλεγχο στις οικογένειες των παντρεμένων παιδιών τους. Και αυτά εξακολουθούν να ζουν μέσα στο προστατευτικό πλαίσιο της οικογένειας και δεν απογαλακτίζονται ουσιαστικά.
Το θεωρώ απαραίτητο να ζήσετε μόνοι σας, τουλάχιστον το πρώτο διάστημα. Αν μείνετε σε άλλο σπίτι, οι γονείς δεν χρειάζεται πιεστούν να τελειώσουν γρήγορα το διαμέρισμα που προορίζουν για σένα. Όταν το τελειώσουν, μπορείτε να επανεξετάσετε το θέμα, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία θα βρίσκεστε τότε (οικονομική άνεση, παιδί κ.ά.). Το νέο σύστημα που πρόκειται να δημιουργήσετε με τον σύντροφό σου πρέπει πρώτα να "δέσει" και να αποκτήσει την ισορροπία του χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Έτσι, αν στο μέλλον αποφασίσετε τελικά να συγκατοικήσετε με την ευρύτερη οικογένειά σου θα μπορείτε να διαφυλάξετε πιο αποτελεσματικά τα όριά σας. Οι κόποι και οι οικονομίες των γονέων σου δεν θα χαθούν σε καμιά περίπτωση. Ένα σπίτι είναι πάντα ένα περιουσιακό στοιχείο και μπορείτε να κατοικήσετε αργότερα ή μπορεί να ενοικιαστεί ή ακόμη και να πουληθεί.
Θα πρότεινα να συζητήσεις με τους γονείς σου σχετικά με το θέμα για να δεις πόσο αδιαπραγμάτευτες είναι οι απόψεις τους. Αν αποφασίσετε τελικά να μείνετε χωριστά, θα πρέπει να είσαι εσύ που θα αναλάβεις την ευθύνη να τους το ανακοινώσεις και πιθανώς να υποστείς την κριτική τους. Αν το κάνει ο σύντροφός σου είναι πολύ πιθανό να διαταραχτεί η σχέση μεταξύ τους. Η ανακοίνωση αυτή πρέπει να παρουσιαστεί ως κοινή απόφασή σας ως ζευγάρι, όσο κι αν εσείς έχετε διαφωνήσει πριν καταλήξετε. Για το λόγο αυτό πρέπει να έχετε επιλύσει πρώτα πλήρως το θέμα μεταξύ σας.
Αν σας ανησυχεί η οικονομική σας κατάσταση, δεν χρειάζεται να πιάσετε μεγάλο ή ακριβό σπίτι. Μπορείτε να βολευτείτε κάπου πιο απλά, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσετε παιδί. Κάποιες δυσκολίες ενός νεαρού ζευγαριού είναι προτιμότερες από τη συν-εξάρτησή του με τους γονείς και την καθήλωσή του σε μια παρατεταμένη εφηβεία.
Ίσως σε ξενίζει η τόσο απόλυτη τοποθέτησή μου. Στη δουλειά μου έχω δει πάμπολλες περιπτώσεις οικογενειών να έχουν προβλήματα λόγω της συγκατοίκησης με τη διευρυμένη οικογένεια και, πέρα από κάθε θεωρία περί οικογενειακών συστημάτων, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που τα άτομα έχουν την ωριμότητα και την ποιότητα σχέσεων που απαιτείται ώστε να πετύχει μια τέτοια συγκατοίκηση.
Κατερίνα
Ζ.
Θα συμφωνήσω με τον αρραβωνιαστικό σου.
Το κλασικό οικογενεικό τριώροφο είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ακόμα σήμερα στην ελληνική κοινωνία και αποτελεί τη μοντέρνα εκδοχή του μεγάλου πατρικού σπιτιού που στο παρελθόν στέγαζε ολόκληρη τη διευρυμένη οικογένεια. Η συγκατοίκηση αυτή μπορεί να γίνει αιτία πολλών δεινών. Οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως έχουν τον έλεγχο της οικοδομής και ασκούν έναν -λιγότερο ή περισσότερο- διακριτικό έλεγχο στις οικογένειες των παντρεμένων παιδιών τους. Και αυτά εξακολουθούν να ζουν μέσα στο προστατευτικό πλαίσιο της οικογένειας και δεν απογαλακτίζονται ουσιαστικά.
Το θεωρώ απαραίτητο να ζήσετε μόνοι σας, τουλάχιστον το πρώτο διάστημα. Αν μείνετε σε άλλο σπίτι, οι γονείς δεν χρειάζεται πιεστούν να τελειώσουν γρήγορα το διαμέρισμα που προορίζουν για σένα. Όταν το τελειώσουν, μπορείτε να επανεξετάσετε το θέμα, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία θα βρίσκεστε τότε (οικονομική άνεση, παιδί κ.ά.). Το νέο σύστημα που πρόκειται να δημιουργήσετε με τον σύντροφό σου πρέπει πρώτα να "δέσει" και να αποκτήσει την ισορροπία του χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Έτσι, αν στο μέλλον αποφασίσετε τελικά να συγκατοικήσετε με την ευρύτερη οικογένειά σου θα μπορείτε να διαφυλάξετε πιο αποτελεσματικά τα όριά σας. Οι κόποι και οι οικονομίες των γονέων σου δεν θα χαθούν σε καμιά περίπτωση. Ένα σπίτι είναι πάντα ένα περιουσιακό στοιχείο και μπορείτε να κατοικήσετε αργότερα ή μπορεί να ενοικιαστεί ή ακόμη και να πουληθεί.
Θα πρότεινα να συζητήσεις με τους γονείς σου σχετικά με το θέμα για να δεις πόσο αδιαπραγμάτευτες είναι οι απόψεις τους. Αν αποφασίσετε τελικά να μείνετε χωριστά, θα πρέπει να είσαι εσύ που θα αναλάβεις την ευθύνη να τους το ανακοινώσεις και πιθανώς να υποστείς την κριτική τους. Αν το κάνει ο σύντροφός σου είναι πολύ πιθανό να διαταραχτεί η σχέση μεταξύ τους. Η ανακοίνωση αυτή πρέπει να παρουσιαστεί ως κοινή απόφασή σας ως ζευγάρι, όσο κι αν εσείς έχετε διαφωνήσει πριν καταλήξετε. Για το λόγο αυτό πρέπει να έχετε επιλύσει πρώτα πλήρως το θέμα μεταξύ σας.
Αν σας ανησυχεί η οικονομική σας κατάσταση, δεν χρειάζεται να πιάσετε μεγάλο ή ακριβό σπίτι. Μπορείτε να βολευτείτε κάπου πιο απλά, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσετε παιδί. Κάποιες δυσκολίες ενός νεαρού ζευγαριού είναι προτιμότερες από τη συν-εξάρτησή του με τους γονείς και την καθήλωσή του σε μια παρατεταμένη εφηβεία.
Ίσως σε ξενίζει η τόσο απόλυτη τοποθέτησή μου. Στη δουλειά μου έχω δει πάμπολλες περιπτώσεις οικογενειών να έχουν προβλήματα λόγω της συγκατοίκησης με τη διευρυμένη οικογένεια και, πέρα από κάθε θεωρία περί οικογενειακών συστημάτων, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που τα άτομα έχουν την ωριμότητα και την ποιότητα σχέσεων που απαιτείται ώστε να πετύχει μια τέτοια συγκατοίκηση.
Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.