Άσχημη σεξουαλική ζωή στο γάμο

Η φίλη Α της ανάρτησης "Δύσκολος γάμος" μας ξανάγραψε:

Δεν γίνεται να χωρίσω, αλλά δεν μπορώ πλέον να αντέξω το σεξ με τον άντρα μου. Από την αρχή τον ενδιέφερε μόνο η δική του ικανοποίηση και δεν με σεβόταν όταν αρνιόμουν. Για κάποιο διάστημα που είχα καταρρεύσει ψυχολογικά με είχε αφήσει ήσυχη, αλλά τώρα ξανάρχισαν τα ίδια. Όταν γίνεται αυτό απλώς το ανέχομαι, αισθάνομαι απαίσια και σιχαίνομαι τον εαυτό μου και το σώμα μου. Άρχισα να κοιμάμαι σε άλλο δωμάτιο, αλλά τα παιδιά ρωτάνε γιατί και χρειάζεται να απολογηθώ.
Α.

Λυπάμαι που νιώθεις έτσι στο σεξ και αυτό είναι αποτέλεσμα της γενικότερης κατάστασης με τον άντρα σου. Η ερωτική πράξη μεταξύ δυο ανθρώπων αποτελεί έναν πολύ ευαίσθητο δείκτη της σχέσης και των συναισθημάτων μεταξύ τους. Η σεξουαλική ζωή είναι για να μας δίνει χαρά και επικοινωνία με το σύντροφό μας και δεν πρέπει να  ανεχόμαστε να είναι ούτε υποχρέωση ούτε καταναγκασμός.

 Δυστυχώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το ένα από τα δυο άτομα απλώς "ανέχεται" το σεξ λόγω του στερεοτύπου του γάμου, ενώ στην πραγματικότητα αδιαφορεί ή ακόμη και απεχθάνεται το σύντροφό του. Είναι φυσικό, τη στιγμή που τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφεις και έχεις υποστεί την κατάσταση αυτή τόσα χρόνια, να αισθάνεσαι πολύ άσχημα τόσο κατά τη διάρκεια του σεξ όσο και γενικότερα και αυτό να επηρεάζει την αυτοεκτίμησή σου.

Εντάξει, μένεις σ' αυτόν το γάμο για κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους, για τα παιδιά κτλ και εκτός από τα αρνητικά συναισθήματα για το σύζυγό σου έχεις και κάποια θετικά, που έτσι όπως τα περιγράφεις τα χαρακτηρίζω ως "συγγενικά". Την κατάσταση όμως αυτή με το σεξ δεν πρέπει να την ανεχτείς άλλο, αποτελεί προσβολή προς τον ίδιο σου τον εαυτό. Ούτε βέβαια να παίζεις με τον άντρα σου το κρυφτό. Σε μια ήρεμη στιγμή εξήγησέ του πως δεν θέλεις πλέον να έχετε ερωτική σχέση. Μπορείς μάλιστα για να μη θίξεις τον εγωισμό του να πάρεις εσύ την ευθύνη, αποδίδοντας την αποροθυμία σου στην κακή ψυχολογική σου κατάσταση την οποία και ο ίδος αναγνωρίζει. Έτσι, μπορείς να εγκατασταθείς επίσημα σε άλλο δωμάτιο. Εννοείται πως αν τα πράγματα σταθεροποιηθούν σε μια τέτοια κατάσταση, ο άντρας σου θα έχει το δικαίωμα να κάνει αν θέλει κάτι εξωσυζυγικά και εσύ δεν πρέπει να διαμαρτυρηθείς αν αυτό γίνεται διακριτικά.

Σχετικά με τα παιδιά, αυτά δεν πρέπει να έχουν λόγο στη σεξουαλική ζωή των γονέων τους, προς Θεού! Μάλλον φοβούνται μήπως δεν τα πηγαίνετε καλά και διαταραχτεί η οικογένειά σας. Αν ξαναρωτήσουν κάτι, μπορείς να τους πεις πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ασχολούνται με την ερωτική σχέση των γονέων τους, τη στιγμή που είστε μαζί, τα προσέχετε και τα υποστηρίζετε. Μη μπαίνεις σε θέση να απολογείσαι, δεν είναι δουλειά των παιδιών, ούτε και κανενός τρίτου το τι κάνεις εσύ με τον άντρα σου στον ερωτικό τομέα. Εξάλλου, τα μεγάλα σου  παιδιά που είναι γύρω στα 20, σίγουρα έχουν κι αυτά τη δική τους ερωτική ζωή για την οποία δεν δέχονται ερωτήσεις και σχόλια.

Μην έχεις τύψεις για κανέναν και πρόσεξε τον εαυτό σου. Η αποφυγή ενός τέτοιου είδους σεξ είναι σεβασμός προς τον εαυτό σου, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.

Κατερίνα