Ο γιος μου πηγαίνει στην έκτη δημοτικού. Το δημοτικό του βρίσκεται κοντά σε ένα γυμνάσιο και τα παιδιά και των δυο σχολείων συναντιούνται στο σχόλασμα. Υπάρχει ένα πολύ ανεπτυγμένο αγόρι του γυμνασίου που χωρίς κανένα λόγο συνεχώς εκφοβίζει το γιο μου λέγοντας πως θα τον δείρει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο γιος μου να έχει τρομοκρατηθεί. Προσπάθησε να τον ρωτήσει γιατί του φέρεται έτσι αλλά δεν πήρε απάντηση. Σκέφτομαι μια μέρα να πάω να τον πάρω από το σχολείο, να μου δείξει το άλλο παιδί και να το μαλώσω. Το είπα στο γιο μου και λέει πως ντρέπεται να κάνω κάτι τέτοιο. Πώς να το αντιμετωπίσω;
Ν.
Μερικά παιδιά στην εφηβεία εμφανίζουν επιθετικές συμπεριφορές. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποιοι είναι οι λόγοι που το άλλο παιδί είναι επιθετικό και μάλιστα έχει βάλει ως στόχο το γιο σου. Από την άλλη μεριά, ο γιος σου είναι φυσικό να έχει αντιφατικά συναισθήματα: αφενός φοβάται την πιθανή επίθεση ενός μεγαλύτερου παιδιού και την ταπείνωση που θα υποστεί μέσα στη μικρή κοινωνία των συνομηλίκων του αν γίνει κάτι τέτοιο και αφετέρου ντρέπεται να αναλάβει το θέμα η μητέρα του, πράγμα που θα τον βάλει στη θέση του άβουλου παιδιού, τώρα που βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας.
Πιστεύω πως η επίλυση τέτοιων θεμάτων πρέπει να γίνεται μεταξύ ισότιμων ατόμων. Τα παιδιά πρέπει να μιλούν μεταξύ τους και οι γονείς μεταξύ τους. Αφού ο γιος σου έχει ήδη προσπαθήσει να μιλήσει με το άλλο παιδί, πρέπει να αναλάβεις το θέμα εσύ και να μην απευθυνθείς στο παιδί αλλά στους γονείς του. Ο γιος σου μπορεί σίγουρα να μάθει το όνομα του νεαρού. Θα μπορούσες να πας στο σχολείο του, να εξηγήσεις την κατάσταση και να ζητήσεις το τηλέφωνο των γονέων του. Τη στιγμή που πρόκειται για κάτι που γίνεται εκτός σχολείου, το σχολείο δεν έχει δικαίωμα να τον τιμωρήσει, εξάλλου θα πρέπει να τους διευκρινήσεις πως η επίσκεψή σου δεν έχει τέτοιο στόχο. Όταν λοιπόν πάρεις το τηλέφωνο, μπορείς να επικοινωνήσεις με τους άλλους γονείς, να τους εξηγήσεις την κατάσταση και να τους ζητήσεις να νουθετήσουν το γιο τους. Για να επιλυθεί ήρεμα το θέμα είναι καλό να είσαι ευγενική και ψύχραιμη, να μην ενοχοποιήσεις τους γονείς και να δείξεις πως καταλαβαίνεις κι εσύ σαν μητέρα πόσο δύσκολα είναι κάποια θέματα με τα παιδιά. Έτσι το ζήτημα θα λυθεί χωρίς να δοθεί συνέχεια.
Αν οι γονείς δεν ανταποκριθούν, μόνο τότε μπορείς να συναντήσεις το παιδί εσύ η ίδια, να του μιλήσεις ευγενικά και να προσπαθήσεις να τον νουθετήσεις. Πρέπει ο γιος σου να είναι παρών στη συζήτηση και να του μιλήσει και ο ίδιος. Αφού θα τον συνοδεύεις θα έχει μεγαλύτερο θάρρος να τον ξαναρωτήσει γιατί τον εχθρεύεται και να δηλώσει πως δεν έχει καμιά πρόθεση για φιλονικίες. Το ιδανικό θα ήταν τα δυο παιδιά να χωρίσουν ήρεμα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κάποια παιδιά ξεκίνησαν από καβγάδες και ξυλοδαρμούς και μετά έγιναν φίλοι.
Η ιστορία αυτή μπορεί να αποβεί θετική για το γιο σου. Συζήτησε μαζί του για τον τρόπο που σκοπεύεις να αντιμετωπίσεις το θέμα και, αν του παρουσιάσεις τα επιχειρήματα που συζητάμε εδώ, σίγουρα θα συμφωνήσει. Είναι καλό να ξέρει πως κάποιες φορές μπορεί να αντιμετωπίσει επιθετικότητα και πρέπει να μπορεί να αμυνθεί. Είναι επίσης μια καλή ευκαιρία για να καταλάβει πότε μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιες καταστάσεις μόνος του και πότε πρέπει να ζητά τη βοήθεια των γονιών ή των δασκάλων του.
Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.