Ο πατέρας αδιαφορεί

Φαίνεται πως το θέμα «παιδί και πρώην σύζυγος» είναι ιδιαίτερα δημοφιλές!

Τι να πω κι εγώ; Έχω μια κόρη 15 ετών και είμαι χωρισμένη 10 χρόνια. Ο πατέρας της αδιαφορεί πλήρως γι’ αυτή, δίνει μόνο τα 200 ευρό που λέει ο νόμος κι εκείνα συχνά τα παραλείπει. Τη βλέπει σπάνια και το παιδί, όπως είναι φυσικό, τον αντιμετωπίζει τυπικά. Εγώ εργάζομαι ευκαιριακά και ζούμε στο ίδιο σπίτι με τους γονείς μου γιατί αλλιώς δεν τα βγάζω πέρα. Η κατάστασή μου είναι πολύ δύσκολη και μεγαλώνω ένα παιδί χωρίς πατέρα.

Ε.

Καταλαβαίνω πως η ζωή σου είναι δύσκολη και τα συναισθήματά σου είναι κατανοητά. Αν όμως μεταδίδεις αρνητικότητα στην κόρη σου για τη ζωή σας και για τον πατέρα της, αυτό θα έχει άσχημα αποτελέσματα στην ψυχοσυναισθηματική της εξέλιξη.

Χρειάζεται πρώτα να τακτοποιήσεις τα πράγματα μέσα σου. Καλώς ή κακώς έτσι έχει εξελιχθεί ο άνθρωπος που κάποτε επέλεξες, παντρεύτηκες και έκανες παιδί μαζί του. Σίγουρα αυτή η έλλειψη ικανοποίησης από τη σχέση σας σε έκανε να χωρίσεις. Το καλό θα ήταν να είχες συνεννόηση μαζί του και βοήθεια για το παιδί και η κόρη σου να είχε ένα θετικό αντρικό πρότυπο στη ζωή της. Δυστυχώς όμως δεν εξελίχτηκαν έτσι τα πράγματα και πρέπει να κάνεις το καλύτερο που μπορείς υπό τις παρούσες συνθήκες.

Όσο κι αν σίγουρα η συγκατοίκηση με τους γονείς σου δημιουργεί κάποια προβλήματα, από την άλλη μεριά είναι καλό που έχετε αυτή τη βοήθεια. Τα παιδιά ονομάζουν οικογένεια οποιοδήποτε σχήμα τους παρέχει αγάπη και ασφάλεια. Σίγουρα η κόρη σου θεωρεί οικογένειά της εσένα και τους παππούδες και αν εσείς αποτελείτε ένα ισορροπημένο σύστημα τότε θα είναι κι εκείνη ισορροπημένη.

Τι λέει η ίδια για τον πατέρα της; Τι συναισθήματα έχει γι’ αυτόν; Βέβαια έχει ήδη διαμορφωθεί μια κατάσταση μέσα της από τον τρόπο που ο πατέρας της την αντιμετωπίζει τόσα χρόνια αλλά και από τον τρόπο που τον αντιμετωπίζεις εσύ και οι γονείς σου. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, είναι πλέον σε μια ηλικία που μπορείς να συζητήσεις ειλικρινά πολλά θέματα μαζί της. Χρειάζεται να πειστεί πως ο πατέρας της είναι αυτός, με όλα του τα στραβά και μερικά καλά ή ελαφρυντικά που σίγουρα η ίδια έχει εντοπίσει, και εκείνη είναι ελεύθερη να δημιουργήσει μαζί του τη σχέση που θέλει και να έχει τα συναισθήματα που της γεννά.

Απόφευγε να εκφράζεσαι αρνητικά γι’ αυτόν και αν αυτό έχει γίνει στο παρελθόν εξήγησέ της πως όσο κι αν βρισκόσουν σε δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση, αυτό ήταν λάθος σου. Για το παιδί είναι πολύ προτιμότερη η λογική «αυτός είναι και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε». Επίσης, φρόντιζε να μην εξευτελίζεις στα μάτια της τη σχέση που είχατε κάποτε. Είναι ωραίο το παιδί να νιώθει πως γεννήθηκε από δυο ανθρώπους που για κάποια περίοδο τουλάχιστον σήμαιναν κάτι ο ένας για τον άλλον. Μπορείς να συζητήσεις με τους γονείς σου και να τους  ζητήσεις μια ανάλογη αντιμετώπιση του πρώην συζύγου για το καλό του παιδιού.

Η δική σου ζωή πώς είναι; Πρόσεξε τη δική σου ψυχική κατάσταση και τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα, γιατί αυτά μεταδίδονται και στην κόρη σου.

Κατερίνα