Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Με έχει απατήσει

Είμαι 27 ετών και έχω τα δυο τελευταία χρόνια σχέση με τον Ν. Τα πηγαίναμε καλά μέχρι που πριν από λίγες μέρες έμαθα πως τους πρώτους μήνες της σχέσης μας συναντούσε ακόμη ερωτικά την κοπέλα με την οποία συνδεόταν επί χρόνια πριν από μένα και είχαν χωρίσει ένα μήνα πριν με γνωρίσει. Τον ρώτησα και δεν το αρνήθηκε. Είπε πως επρόκειτο για καθαρά ερωτικές συναντήσεις (δεν υπήρχε πλέον συναίσθημα μεταξύ τους), και ότι τότε ακόμη η σχέση μας δεν είχε «σοβαρέψει» ώστε να αισθάνεται πως με απατά. Εγώ όμως πληγώθηκα και απομακρύνθηκα γιατί δεν τον εμπιστεύομαι πια. Συνεχώς κλαίω, επαναφέρω το θέμα και μαλώνουμε. Σκέφτομαι να χωρίσω, αν και τον αγαπώ. Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.

Β.

Είναι φυσικό να σε πλήγωσε αυτή η αποκάλυψη. Πώς ήταν η κατάσταση μεταξύ σας τον πρώτο καιρό; Είχατε εκφράσει αμέσως συναισθήματα και θεωρήσατε τη σχέση αυτή εξαρχής αποκλειστική; Συνήθως οι σχέσεις ωριμάζουν και εξελίσσονται με το χρόνο. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό ο Ν. να μην είχε πάρει την κατάσταση εξαρχής τόσο σοβαρά και τα αισθήματά του να εξελίχτηκαν στη συνέχεια. Πώς θα αισθανόσουν για μια τέτοια πιθανότητα; Όσο κι αν αυτή η εκδοχή σε πληγώνει, ειδικά αν εσύ είδες τη σχέση σοβαρά από την αρχή, θα πρέπει να τη δεχτείς σαν έναν από τους φυσιολογικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να προχωρήσει ένα φλερτ.

Εξάλλου, γνώριζες εξαρχής πως ο Ν. είχε χωρίσει μόλις πριν από ένα μήνα. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καλό να μην προσδοκούμε αμέσως πολλά από τη νέα κατάσταση και να περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχτεί. Μέσα σε ένα μήνα είναι πολύ δύσκολο να έχει ξεπεραστεί μια προηγούμενη μακροχρόνια σχέση. Τα περισσότερα άτομα έχουν πισωγυρίσματα που είτε τους απασχολούν συναισθηματικά έτσι ώστε δεν μπορούν ακόμα να δοθούν ολόψυχα στο νέο σύντροφο, είτε τα εκφράζουν με κάποιες σποραδικές συναντήσεις με τον/την πρώην.

Το θέμα είναι ότι όλα αυτά έγιναν πριν δυο χρόνια. Μείνε λίγο μόνη και σκέψου αν μπορείς να ξεπεράσεις το πρόβλημα και να επανέλθεις στη σχέση που θεωρείς ωραία. Συζήτησε με τον Ν. τα συναισθήματά σου, άκουσε για τα δικά του τότε και τώρα και ζήτησέ του να είναι στο μέλλον ειλικρινής μαζί σου. Πώς τον κρίνεις στο θέμα αυτό; Εκτός από αυτό το συμβάν στην αρχή της σχέσης σας, έχεις κάποιο άλλο παράπονο για την πίστη ή την ειλικρίνειά του; Αν αποφασίσεις να συνεχίσεις θα πρέπει, αφού συζητήσετε ήρεμα και διεξοδικά το θέμα, να το ξεπεράσεις να μην το αφήσεις να δηλητηριάσει τη ζωή σας στο μέλλον. Αν πάλι θεωρείς πως δεν μπορείς να συνεχίσεις, είναι προτιμότερο να χωρίσετε από το να βασανίζεστε.
Κατερίνα

Η πρώτη σχέση

Είμαι 25 ετών και έχω σχέση με τον Π. από το λύκειο. Είναι ωραία σχέση και δεν έχω παράπονο. Προγραμματίζουμε μάλιστα μόλις το επιτρέψουν τα οικονομικά μας να συζήσουμε και αν όλα πάνε καλά να παντρευτούμε. Από τη μια μεριά σκέφτομαι πως είμαι τυχερή που βρήκα γρήγορα τον άνθρωπό μου και δεν χρειάζεται να υφίσταμαι τις εναλλαγές σχέσεων και τις απογοητεύσεις που ακούω από τις φίλες μου. Από την άλλη μεριά όμως με απασχολεί που δεν έχω γνωρίσει τίποτα άλλο στη ζωή μου. Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ήμουν τρελά ερωτευμένη με τον Π. και ναι μεν αισθάνομαι σιγουριά και ασφάλεια, αλλά μου λείπει το πάθος. Συχνά σκέφτομαι πλατωνικά κάποιον άλλον για κάποιο διάστημα (αλλά μετά μου περνάει). Ταυτόχρονα αισθάνομαι ενοχή απέναντι στον Π., από τον οποίο δεν έχω κανένα παράπονο. Τι θα γίνει αν γνωρίσω κάποιον που θα τον ερωτευτώ πραγματικά; Και αν αυτό γίνει όταν θα έχουμε οικογένεια;

Τ.

Το θέμα που σε απασχολεί είναι αρκετά συνηθισμένο. Υπάρχουν αρκετές κοπέλες που σταθεροποιούνται σε σοβαρή σχέση με το πρώτο τους φλερτ και μετά από κάποια χρόνια βρίσκονται στο δικό σου δίλημμα. Είναι γεγονός πως αυτές οι σχέσεις έχουν σχετικά μικρή πιθανότητα επιτυχίας, δηλαδή μετά πχ. από 20 χρόνια το ζευγάρι να είναι ακόμη αγαπημένο και ευτυχισμένο. Αυτό συμβαίνει γιατί στα μέλη τέτοιων ζευγαριών λείπουν οι φυσιολογικές εμπειρίες της νεότητας, έτσι ώστε αργότερα ή τις αποζητούν ή καταπιέζονται πολύ από την έλλειψή τους. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η πρώτη μας σχέση δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής αλλά μάλλον τυχαίων παραγόντων σε συνδυασμό με την έλξη που μας ασκεί ένα άτομο και την περιέργεια να γνωρίσουμε τον έρωτα.
Δικαίως προβληματίζεσαι λοιπόν για το μέλλον της σχέσης σου, αν και τίποτα δεν αποκλείει εσείς να είστε από τους λίγους τυχερούς που συναντιούνται στην εφηβεία και περνούν μια ολόκληρη ζωή μαζί και ευτυχισμένοι.
Το να σκέφτεσαι πλατωνικά κάποιους άντρες δείχνει πόση ανάγκη έχεις να ζήσεις νέες εμπειρίες, κι αυτό πρέπει να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου. Δεν χρειάζεται να αισθάνεσαι ένοχη γι’ αυτό, ο κόσμος της φαντασίας είναι καθαρά προσωπικός και αν μάλιστα μπορεί να εκτονώσει κάποιες καταστάσεις μάλλον ωφελεί παρά βλάπτει τη σχέση σου.
Δεν περιγράφεις τον τρόπο ζωής σου με τον Π. και πόσο στενή και αποκλειστική είναι η συνύπαρξή σας. Έχετε ο καθένας και τους δικούς του φίλους; Βγαίνετε χωριστά; Έχετε ενδιαφέροντα, σπουδές, δουλειές, ο καθένας τα δικά του έτσι ώστε να έχει ο καθένας σας και τον ξεχωριστό του κόσμο; Αν είστε συνεχώς και αποκλειστικά σε όλα μαζί, τότε το ενδεχόμενο της πλήξης είναι πιο πιθανό. Φροντίστε να διατηρήσετε την ανεξαρτησία σας και μην κάνετε σχέδια για το μέλλον πριν να είστε απόλυτα σίγουροι.
Είστε πολύ νέοι. Αφήστε το χρόνο να περάσει και όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Μόνο έτσι θα αποδειχτεί πόσο δυνατή είναι η σχέση σας.
Κατερίνα

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Το «μοίρασμα» του παιδιού

Είμαι 40 ετών, διαζευγμένη 8 χρόνια, με ένα γιο στην πέμπτη δημοτικού. Στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια εργάζομαι ευκαιριακά, έτσι αποφάσισα να μετακομίσω στην τόπο καταγωγής μου (απόσταση από την Αθήνα τρεις ώρες) όπου υπάρχει η δυνατότητα να δουλέψω με κάποιους συγγενείς μου σε σταθερή δουλειά. Επιπλέον, με έχει κουράσει η Αθήνα και εκεί πιστεύω πως θα περνάμε καλύτερα. Με τον πρώην σύζυγό μου, ο οποίος έχει ξαναπαντρευτεί και έχει ένα κοριτσάκι 2 ετών, υπάρχει συνεννόηση για το παιδί μας και το παίρνει στο σπίτι του τακτικά. Ο μικρός αγαπά πολύ τον πατέρα του και έχει καλή σχέση με την οικογένειά του. Όταν ανακοίνωσα στον πρώην σύζυγό μου τα σχέδιά μου για μετοίκηση, θύμωσε και είπε πως δεν έχω το δικαίωμα να του στερήσω το παιδί του και μου ζητά να το κρατήσει να μείνει μαζί του. Το παιδί από τη μια θέλει να εγκατασταθούμε στην επαρχία γιατί του αρέσει εκεί, από την άλλη όμως δεν θέλει να αλλάξει σχολείο και ανησυχεί πώς θα βλέπει τον πατέρα του. Δεν απορρίπτει μάλιστα και την πιθανότητα να μείνει μαζί του. Εγώ κλονίστηκα και δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μια δεν θέλω να κάνω κακό στο παιδί μου ούτε να χαλάσω τη σχέση με τον πατέρα του και από την άλλη θέλω να κάνω μια νέα αρχή στη ζωή μου και να βελτιώσω την οικονομική μου κατάσταση. Δεν θέλω όμως σε καμιά περίπτωση να αποχωριστώ το παιδί μου.

Τ.

Έχεις κάθε δικαίωμα να κάνεις μια νέα αρχή στη ζωή σου, πολύ περισσότερο όταν τίθεται θέμα οικονομικής επιβίωσης. Το παιδί σου θα είναι ευτυχισμένο αν και οι δυο γονείς του είναι ήρεμοι και ισορροπημένοι και έχουν καλή συνεργασία, ανεξάρτητα από το πού θα κατοικούν. Υποθέτω πως τα επαγγελματικά σου προβλήματα, όπως και καταστάσεις που σε κάνουν να δηλώνεις κουρασμένη από τη ζωή της Αθήνας, επιδρούν αρνητικά στην ψυχολογική σου κατάσταση. Αυτό σίγουρα περνά και στο παιδί σου, οπότε πολύ καλά κάνεις που αποζητάς ριζικές αλλαγές.
Αφού έχεις την επιμέλεια του παιδιού, το πιο λογικό είναι αυτό να ζήσει εκεί που θα επιλέξεις εσύ. Δεν γνωρίζω τη νομική πλευρά του θέματος, ούτε πιστεύω πως θα φτάσετε ως εκεί. ΄Ο,τι κάνεις θα πρέπει να το συζητήσεις με τον πρώην σύζυγό σου προκειμένου για το καλό του παιδιού και να βρεθεί η καλύτερη γι’ αυτό (αλλά και για σας) κατάσταση.
Προτείνω να κάνετε μια συζήτηση και οι τρεις μαζί. Το παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να καταλάβει ορισμένα πράγματα, αλλά δεν θα το βάλετε σε ρόλο δικαστή. Μίλησέ του ειλικρινά για τους λόγους που θέλεις να μετοικήσεις και δήλωσέ του πως δεν θέλεις με κανέναν τρόπο να του στερήσεις τον πατέρα του. Ο πατέρας του είναι καλό να εκφράσει κι αυτός τις ανησυχίες του και την πρότασή του να τον κρατήσει στο σπίτι του. Αποφύγετε να αλληλοκατηγορηθείτε και αφήστε το παιδί να μιλήσει για τα συναισθήματα, τις αμφιβολίες και τους φόβους του.
Μπορείς να έχεις έτοιμες κάποιες λύσεις που θα τους προτείνεις. Για παράδειγμα, ο γιος σου μπορεί να περνά το μεγαλύτερο μέρος των σχολικών διακοπών με τον πατέρα του, όπως και κάποια Σαββατοκύριακα ενδιάμεσα. Είναι πλέον αρκετά μεγάλος ώστε να τον βάλεις στο λεωφορείο, να ταξιδέψει μόνος του 3 ώρες και να πάει ο πατέρας του να τον παραλάβει. Εξάλλου, υποθέτω πως κάποιες φορές θα επισκέπτεσαι κι εσύ την Αθήνα για να δεις τους φίλους σου. Σε περίπτωση που ο γιος σου εκφράσει την επιθυμία να μείνει με τον πατέρα του, σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει μια δοκιμαστική περίοδος, για παράδειγμα το ερχόμενο καλοκαίρι  να μείνει τουλάχιστον ένα μήνα μαζί τους. Αφήστε το παιδί να αποφασίσει και τίποτα δεν είναι ανεπανόρθωτο. Μπορεί να κάνει και τη δοκιμή μιας ολόκληρης σχολικής χρονιάς μέχρι να τελειώσει το δημοτικό και στη συνέχεια να αποφασίσει πού θέλει να περάσει τα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου. Το ιδανικό θα ήταν στη συζήτηση αυτή να συμμετείχε και η σύζυγος του πρώην άντρα σου, αν και υποθέτω πως αυτός θα έχει  συμφωνήσει μαζί της ό,τι σου προτείνει.
Πιστεύω πως αφού το παιδί έχει συνηθίσει να ζει μαζί σου, κατά πάσα πιθανότητα εσένα θα θελήσει να ακολουθήσει. Σε περίπτωση όμως που συμβεί το αντίθετο, εσύ θα άντεχες μια τέτοια ρύθμιση; Πώς θα ήταν η ζωή σου αν το παιδί ζούσε μόνιμα με τον πατέρα του και περνούσε τις διακοπές μαζί σου; Θυμήσου πως σε οποιαδήποτε περίπτωση, η ποιότητα των σχέσεων έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την ποσότητα.  Από δω και πέρα ο γιος σου θα κάνει μόνος του όλο και περισσότερες επιλογές για τη ζωή του κι εσύ πρέπει να μάθεις να τις αποδέχεσαι.
Κάθε επιλογή έχει το κόστος της. Αν είσαι αποφασισμένη να αλλάξεις τόπο κατοικίας, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη και για όλες τις πιθανές αλλαγές που μπορεί να επιφέρει στην προσωπική σου ζωή η απόφαση αυτή.
Κατερίνα

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Αγία Ελληνική οικογένεια…

Κάθε γιορτές περνώ πολύ δύσκολα. Είμαι 46 ετών, ανύπαντρος, και ζω πολλά χρόνια μόνος. Στις γιορτές όλοι μαζευόμαστε στο πατρικό μου σπίτι ή στο σπίτι κάποιου από τα αδέλφια μου που είναι παντρεμένα. Εκεί όλοι είναι με τις οικογένειές τους και συζητούν για διάφορα οικογενειακά θέματα ή για τα παιδιά, συζητήσεις που εμένα με αφήνουν αδιάφορο. Γίνονται βέβαια ή υπονοούνται κάποια σχόλια για το ότι είμαι μόνος, τα οποία προσπαθώ να αγνοώ. Πλήττω και λέω πότε να τελειώσει η οικογενειακή συγκέντρωση. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους συγγενείς μου, απλώς βρίσκομαι σε άλλο μήκος κύματος…. Σκέφτομαι φέτος το Πάσχα να μην πάω, βρίσκοντας μια δικαιολογία. Από την άλλη, δεν θέλω να στεναχωρήσω τους γονείς μου.
Α.

Η υποχρεωτική παράσταση στα οικογενειακά τραπέζια είναι μια πολύ άσχημη εμπειρία και αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες που κάποια άτομα αισθάνονται άσχημα στις γιορτές (και μετά από κάθε εορταστική περίοδο η δουλειά των ψυχολόγων αυξάνεται!)
Λες πως δεν έχεις πρόβλημα με τους συγγενείς σου και νοιάζεσαι για τους γονείς σου, αλλά μάλλον ο συνδυασμός όλων των συγγενικών σου οικογενειών σου προκαλεί πλήξη και δυσαρέσκεια. Με τα δεδομένα αυτά, θα σε συμβουλεύσω να μην παρευρίσκεσαι. Δεν υπάρχει λόγος να χαλάς τις μέρες της αργίας σου και σίγουρα αν δεν είσαι εσύ ευχαριστημένος δεν θα είσαι και καλή παρέα για τους άλλους ή θα πιέζεσαι πολύ για να το κάνεις.
Βλέπεις τους συγγενείς σου εκτός γιορτών; Θα σου πρότεινα να το κάνεις, ανάλογα και με τη σχέση που έχεις με τον καθένα από αυτούς, έτσι ώστε να μην παρεξηγείται η απουσία σου από τα γιορτινά τραπέζια. Είσαι νέος και ελεύθερος άνθρωπος και μπορείς κάλλιστα να καλλιεργήσεις τη νοοτροπία πως προτιμάς να περνάς τις γιορτινές ημέρες με τις παρέες σου ή σε εκδρομές.
Πώς όμως θα ήθελες πραγματικά τις γιορτές σου; Έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις; Πώς είναι η ζωή σου; Έχεις σχέσεις, φίλους, ενδιαφέροντα; Φρόντισε να βρεις τον τρόπο που θα είναι ο καλύτερος για σένα για να περνάς τις διακοπές σου και ακολούθησέ τον. Όσοι σε αγαπούν πραγματικά θα είναι εξίσου ευχαριστημένοι με σένα με αυτή τη ρύθμιση.
Όσο για τις συζητήσεις σχετικά με το ότι είσαι μόνος, αυτές υποθέτω πως θα σε ενοχλούν μόνο αν πραγματικά κι εσένα δεν σου αρέσει που είσαι μόνος, οπότε φρόντισε να βρεις παρέα. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι πολύ εύκολο να αδιαφορήσεις και να τους αντιμετωπίσεις με χιούμορ.
Εξήγησε στους συγγενείς σου πως φέτος δεν θα είσαι μαζί τους. Πες τους απλώς πως έχεις λίγες μέρες αργίας και θέλεις να κάνεις κάτι άλλο την ημέρα του Πάσχα, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα τους δεις κι αυτούς. Φρόντισε πάντως  να επισκεφτείς τους γονείς σου κάποια από τις ημέρες των αργιών και να περάσεις ουσιαστικό χρόνο μαζί τους.
Όπως κι αν έχουν τα  πράγματα, μην κολλάς σε στερεότυπα. Κάνε αρχή από φέτος και δήλωσε πως έχεις κανονίσει κάτι ενδιαφέρον με φίλους. Ακόμη καλύτερο θα είναι βέβαια να έχεις πραγματικά κανονίσει κάτι τέτοιο. Αν σε χαρακτηρίσουν ιδιόρρυθμο, αποδέξου το με χιούμορ και μην το θεωρείς μομφή. Προσωπικά, η persona της ιδιόρρυθμης με έχει γλιτώσει από πολλά οικογενειακά δεινά και όσοι με αγαπούν με αγαπούν με αυτή.
Κατερίνα

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Αιμορροΐδες

Είμαι 40 ετών και μου έχουν εμφανιστεί αιμορροΐδες, ενώ η τουαλέτα μου είναι κανονική. Χρησιμοποιώ μια ειδική κρέμα αλλά  δεν φέρνει σημαντικά αποτελέσματα. Το φαινόμενο είναι πολύ ενοχλητικό. Τι μπορώ να κάνω;
Φ.

Οι αιμορροΐδες είναι διογκωμένες φλέβες της περιοχής του πρωκτικού δακτυλίου, οι οποίες αιμορραγούν. Οι φλέβες αυτές έχουν «ξεχειλώσει» επειδή δεν μπορούν να επιστρέψουν το φλεβικό αίμα πίσω προς την καρδιά, ενάντια στη βαρύτητα. Η αδυναμία αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αντίθετη πίεση που ασκούμε προκειμένου να κενώσουμε το έντερο σε περίπτωση δυσκοιλιότητας. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να έχει οργανικές αιτίες (ανατομικές ιδιαιτερότητες του εντέρου) περιβαλλοντικές και κοινωνικές (κακή διατροφή, έλλειψη φυτικών ινών, καθιστική ζωή, υπερβάλλον βάρος) όπως και ψυχολογικές. Όσον αφορά τις ψυχολογικές αιτίες, το συνεχές εσωτερικό «σφίξιμο» περνά και στο υλικό σώμα. Τα άτομα που πάσχουν από δυσκοιλιότητα έχουν συχνά δυσκολία να δώσουν και να αφεθούν, καταστάσεις που εκφράζονται κυριολεκτικά και στη διαχείριση του περιεχομένου του εντέρου.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως η καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας που προϋποθέτει καταπολέμηση όλων των γενεσιουργών αιτίων της, είναι ο κύριος τρόπος καταπολέμησης των αιμορροΐδων. Όταν πάψει η συνεχής καταπόνηση των σχετικών φλεβών, είναι αναμενόμενο να βελτιωθεί η λειτουργία τους οπότε να σταματήσει η αιμορραγία και η ψυχολογική ενόχληση που συνδέεται με τη θέα του αίματος στην τουαλέτα.

Μερικές πρακτικές συμβουλές συμπτωματικής αντιμετώπισης:
  • Κατάργηση του χαρτιού τουαλέτας και χρησιμοποίηση κρύου νερού για το πλύσιμο της περιοχής. Ακόμη πιο αποτελεσματικά είναι τα εδρόλουτρα που γίνονται με κρύο νερό στο μπιντέ.
  • Αποφυγή σφιχτών εσωρούχων και ζωνών
  • Χρήση ειδικών κρεμών
  • Καλή θέση του σώματος στην τουαλέτα, η οποία κατά το δυνατόν να απομιμείται τη στάση που παίρνουμε στις τουρκικές τουαλέτες.
Κώστας

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Πρόβλημα στο σεξουαλικό προσανατολισμό

Είμαι 20 ετών, φοιτητής, και είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι σε κάποιον για αυτό που με βασανίζει. Από 16 ετών άρχισα να έχω κάποιες αμφιβολίες σχετικά με τη σεξουαλική μου ταυτότητα. Εκτός από κορίτσια μου άρεσαν και τα αγόρια. Στα 18 έκανα μια σχέση με μια κοπέλα που διήρκεσε 1,5 χρόνο. Η σχέση αυτή έληξε ύστερα από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες να ολοκληρώσουμε σεξουαλικά (δεν είχα στύση). Από τότε και για μερικούς μήνες έχω χάσει εντελώς τη σεξουαλική μου διάθεση. Να σημειώσω ότι από τα 16 και μετά έβλεπα και γκέι πορνό, κάτι που δεν έχω σταματήσει μέχρι σήμερα (εντούτοις τον τελευταίο καιρό έχω καταφέρει να το μειώσω ικανοποιητικά).
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι από τα 16 (ακόμα και την περίοδο που ήμουν στην προαναφερόμενη σχέση) είχα φαντασιώσεις με άτομα του ίδιου φύλου. Οι φαντασιώσεις αυτές έχουν πολλαπλασιαστεί δραματικά, με αποτέλεσμα να μην έχω τα τελευταία 2-3 χρόνια σχεδόν καθόλου φαντασιώσεις με γυναίκες. Πολλές φορές αναζητούσα τις αιτίες γι' αυτό το μπέρδεμα. Κατέληξα στο ότι ίσως τα μειονεκτικά αισθήματα για την εμφάνισή μου ευθύνονται εν πολλοίς για τη συστολή μου σε σχέση με τις γυναίκες (δεδομένου δε του ότι όσες κοπέλες έχω γνωρίσει θέτουν υψηλότατες προδιαγραφές για τις σχέσεις τους). Έτσι, μου δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι οι γκέι είναι λιγότερο απαιτητικοί και αυτό μου δημιούργησε ένα αίσθημα ασφάλειας σε μια ενδεχόμενη σχέση με άτομο του ίδιου φίλου (σημ: δεν έχω κάνει ποτέ μέχρι σήμερα τέτοια σχέση).
Όλο αυτό το μπέρδεμα με οδήγησε σε κοινωνική συστολή. Οι παρέες μου είναι απειροελάχιστες, βγαίνω πολύ σπάνια έξω και γενικά κλείνομαι συνέχεια στον εαυτό μου. Όσο προχωρά ο χρόνος, τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Τα φοιτητικά χρόνια περνούν και ουσιαστικά δεν απολαμβάνω τη ζωή μου. Νιώθω σαν να είμαι παγιδευμένος και να μην μπορώ να ξεφύγω. Πρέπει να βρω μια ισορροπία μέσα μου αλλά δεν τα καταφέρνω και σπάνε τα νεύρα μου. Νομίζω ότι είμαι στα πρόθυρα κατάθλιψης. Δεν ξέρω αν είμαι ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος. Φοβάμαι να πειραματιστώ με άτομα του ίδιου φύλου. Έχω αρχίσει να μισώ τον εαυτό μου.
Γ.

 Παρότι η απάντησή μου δημοσιεύεται εδώ, τονίζω πως αφορά μόνο ένα άτομο με το ιστορικό και την ηλικία του φίλου Γ. που μας έγραψε. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και με δεδομένο ότι πράγματι η ζωή ενός ομοφυλόφιλου είναι πιο δύσκολη, αν κάποιος βρίσκεται σε ανάλογο προβληματισμό είναι προτιμότερο να προσφύγει σε κανονική συμβουλευτική διαδικασία.

Καταλαβαίνω πως το θέμα της σεξουαλικής σου ταυτότητας έχει κυριαρχήσει στη ζωή σου και σου χαλά αυτή την πολύ όμορφη περίοδο, τα φοιτητικά χρόνια. Είναι ένα καλό βήμα που βρήκες το θάρρος να μιλήσεις γι’ αυτό και τη διάθεση να το αντιμετωπίσεις, ανεξάρτητα από το αν τελικά το blog μας θα καταφέρει να σου προσφέρει κάποια βοήθεια.

 Γράφεις πως αισθάνεσαι μειονεκτικά για την εμφάνισή σου, επιλέγεις κοπέλες που έχουν υψηλές προδιαγραφές για τις σχέσεις τους και πως η «αποτυχία» τόσο της πρώτης σχέσης σου όσο και το τωρινό σου μπέρδεμα σε έχουν φέρει σε κοινωνική απομόνωση και άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Από τα γραφόμενά σου αυτά συμπεραίνω πως είσαι ένα άτομο που θέτεις πολύ υψηλές προδιαγραφές για τον εαυτό σου.  Οι πολύ υψηλές προδιαγραφές και ο τρόπος σκέψης άσπρο-μαύρο αποτελούν αναγκαίες (αλλά ευτυχώς όχι και ικανές) προϋποθέσεις της κατάθλιψης και χρειάζεται να τα καταπολεμήσεις. Ναι, είναι πιθανό να φοβάσαι τις υψηλές προδιαγραφές που θέτουν οι κοπέλες (όπως και την επανάληψη της ματαίωσης που υπέστης στη μοναδική σου σχέση) και να νιώθεις πιο ασφαλής στο ενδεχόμενο μια ομοφυλοφιλικής  σχέσης, αλλά αυτό το ενδεχόμενο δεν θα σου περνούσε από το μυαλό αν δεν αισθανόσουν έλξη για το ίδιο φύλο.

 Βασική μου προτροπή είναι να χαλαρώσεις και να δεις το θέμα της σεξουαλικής σου ταυτότητας όχι σαν το μόνο και κεντρικό θέμα της ζωής σου, αλλά σαν ένα κομμάτι της. Αν η εμφάνισή σου δεν σου αρέσει, γιατί δεν προσπαθείς να την αλλάξεις; Πώς θα σου φαινόταν να γραφτείς σε ένα γυμναστήριο όπου και θα βελτιώσεις το σώμα σου και θα κοινωνικοποιηθείς; Σε ενδιαφέρουν οι σπουδές σου; Έχεις φίλους, ενδιαφέροντα; Οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι οι μόνες σχέσεις στη ζωή. Δώσε αξία και στις άλλες παραμέτρους της ζωής σου και βάλε το θέμα της σεξουαλικής σου ταυτότητας στις πραγματικές του διαστάσεις.

 Ας έρθουμε όμως και στο θέμα αυτό. Θα σε παραπέμψω στην ανάρτηση «Σεξουαλική ταυτότητα». Βρίσκεσαι σε μια ηλικία που στην ψυχολογία ονομάζεται «η φάση του περιπλανητή». Αυτό σημαίνει πως τα άτομα κάνουν δοκιμές κάθε είδους, προκειμένου γύρω στην ηλικία των 30, οπότε περνούν στη φάση του νέου ενήλικα, να καταλήξουν σε κάποιες πρώτες βασικές επιλογές. Ακολούθησε την οποιαδήποτε επιθυμία σου και δοκίμασέ την. Δεν είναι κακό να βλέπεις ερωτικές ταινίες και να έχεις φαντασιώσεις οποιουδήποτε περιεχομένου. Όσο πιέζεις τον εαυτό σου να κόψει κάποιες συνήθειες που θεωρείς ανεπίτρεπτες, τόσο η επιθυμία σου γι’ αυτές διογκώνεται και η στέρησή τους σε καταπιέζει. Δεν είναι κακό να εκτονώνεσαι σεξουαλικά με ταινίες και φαντασιώσεις, τη στιγμή που το έχεις ανάγκη και δεν βλάπτεις ή προσβάλλεις κάποιον άλλο. Σχεδόν όλοι οι νέοι της ηλικίας σου και πολλά μεγαλύτερα άτομα εκτονώνονται και πειραματίζονται με τον τρόπο αυτό στον οποίο δεν υπάρχει κοινωνική «λογοκρισία».

 Μην επιδιώκεις να βάλεις στον εαυτό σου μια ταμπέλα σεξουαλικής ταυτότητας. Αποδέξου απλώς πως ακόμη δεν ξέρεις και δεν πρόκειται να ξέρεις αν δεν πειραματιστείς. Μια μακροχρόνια σχέση με μια κοπέλα που δεν ολοκληρώνεται σεξουαλικά μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Μπορεί να υπάρχει κάποιο οργανικό πρόβλημα, πράγμα που είτε το γνωρίζεις από τον τρόπο που λειτουργείς σεξουαλικά μόνος σου είτε μπορεί να διαπιστωθεί με μια επίσκεψη σε ειδικό γιατρό. Μπορεί να υπήρχε κάποιο πρόβλημα στη σεξουαλική «χημεία» σου με τη συγκεκριμένη κοπέλα. Μπορεί κάποια αρχική δυσκολία σου λόγω απειρίας να δημιούργησε κακό προηγούμενο που απέτρεψε τη λειτουργία σου στη συνέχεια. Από κει και πέρα, έτσι όπως είσαι τελειομανής, δεν τόλμησες να δοκιμάσεις ξανά το σεξ από το φόβο της ίδιας «αποτυχίας».

 Αντιλαμβάνομαι πως η σεξουαλική δυσκολία που αντιμετωπίζεις ανατροφοδοτείται με την κοινωνική απομόνωση και τα αρνητικά συναισθήματα δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Αυτός πρέπει κάπου να σπάσει και είναι ευκολότερο να σπάσει στο δεύτερο άκρο. Άρχισε να βγαίνεις, να δημιουργείς παρέες της ηλικίας σου και προσπάθησε να εκτιμήσεις τον εαυτό σου. Αν γίνουν αυτά το σεξουαλικό θα έρθει μόνο του. Μη διστάζεις να πειραματιστείς και με τα δυο φύλα και μη θεωρείς το σεξ σαν «σπορ» στο οποίο πρέπει να έχεις συγκεκριμένες επιδόσεις. Κι αν κάνεις κάποια ακόμη προσπάθεια που δεν ολοκληρωθεί, τι έγινε; Ποιος θα το γνωρίζει εκτός από την/τον ερωτικό σου σύντροφο με την/τον οποίο δεν είναι αναγκαίο να συνεχίσεις αν δεν τα βρείτε; Επίσης συνειδητοποίησε πως μερικές νεανικές εμπειρίες δεν θα σε χαρακτηρίσουν για το υπόλοιπο της ζωής σου.

Ακόμη κι αν τελικά στραφείς προς το ίδιο φύλο, δεν έχει γίνει καμιά καταστροφή. Η ζωή των ομοφυλόφιλων είναι ακόμη αρκετά πιο δύσκολη κοινωνικά από αυτή των ετεροφυλόφιλων, αλλά αν αυτή είναι τελικά η προτίμησή σου πρέπει να τη διεκδικήσεις και να συνειδητοποιήσεις πως δεν αλλάζει την αξία σου ως προσωπικότητας. Θα επαναλάβω άλλη μια φορά πως οι άλλοι θα σε δουν και θα σε εκτιμήσουν όπως εσύ βλέπεις και εκτιμάς τον εαυτό σου.
Κατερίνα 


Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Η μητέρα μου είναι προσκολλημένη

Είμαι 46 ετών, εργαζόμενη, παντρεμένη με ένα γιο 16 ετών και μια κόρη 11. Αδέλφια δεν έχω. Ο πατέρας μου πέθανε πριν από ένα χρόνο και η μητέρα μου βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η μητέρα μου να έχει προσκολληθεί στην οικογένειά μου χωρίς να το δείχνει. Δεν έχει απαιτήσεις και δεν μας ενοχλεί. Εγώ όμως ξέρω πως κάθεται κλεισμένη μέσα και αν δεν φροντίσω να της τηλεφωνήσω, να περάσω να τη δω ή να της πω να έρθει εκείνη στο σπίτι μου, θα είναι μόνη και δυστυχισμένη. Παραπονιέται πως δεν έχει κανέναν αλλά και δεν κάνει τίποτα για να κοινωνικοποιηθεί. Φροντίζω να την παίρνω στο σπίτι σχεδόν κάθε απόγευμα και όλες τις ημέρες των αργιών. Έχω συνεχώς την έννοια της και αυτό μου είναι πολύ δύσκολο μαζί με όλες τις υποχρεώσεις μου. Πώς να το αντιμετωπίσω;

Τ.

Το φαινόμενο της απομόνωσης και της καταθλιπτικής στάσης που υιοθετούν κάποιοι ηλικιωμένοι είναι συνηθισμένο. Ειδικά οι γυναίκες που είχαν συνηθίσει να αυτοκαθορίζονται μόνο μέσα από τους ρόλους τους ως σύζυγοι και μητέρες, βιώνουν συνήθως άσχημα την αποδόμηση αυτών των ρόλων.

Βασική συμβουλή μου είναι να φροντίζεις πρώτα απ’ όλα τον εαυτό σου και την οικογένειά σου. Αν εσύ δεν είσαι καλά δεν θα μπορείς να βοηθήσεις κανέναν και αν η οικογένειά σου θιγεί προκειμένου να βοηθήσεις τη μητέρα σου, τα αποτελέσματα θα είναι άσχημα για όλους. Ζήτησε τη συμπαράσταση του άντρα σου σχετικά με την αντιμετώπιση της μητέρας σου και άκουσε και τη δική του άποψη, αν τον ενοχλεί κάτι στην όλη κατάσταση. Τα παιδιά σου είναι αρκετά μεγάλα για να προσφέρουν κι αυτά κάτι στη γιαγιά, χωρίς βέβαια να επιφορτιστούν υποχρεώσεις που δεν τους αρμόζουν.

Καλό θα ήταν να δημιουργηθούν κάποιες συνήθειες και χρονικά σχήματα που θα δίνουν νόημα στη ζωή της ηλικιωμένης και κατά προτίμηση θα την κάνουν να αισθάνεται χρήσιμη. Για παράδειγμα, μπορείτε να καθιερώσετε κάποια απογεύματα την εβδομάδα που θα έρχεται προγραμματισμένα στο σπίτι σας και θα συμμετέχει σε κάποιες δραστηριότητες πχ. θα κάνει παρέα στα παιδιά όταν εσείς λείπετε ή κάποια φορά θα σας μαγειρεύει τη σπεσιαλιτέ της. Θα μπορούσατε να πηγαίνετε κάποιες φορές μαζί για τα ψώνια σου. Μια καλή ιδέα είναι να οργανώνεις πότε-πότε στο σπίτι σου μια συνάντηση με κάποιες συγγενείς ή φίλες σας που συμπαθεί για έναν καφέ. Πάρε την πρωτοβουλία να συναντήσετε μαζί κάποια άτομα με τα οποία στη συνέχεια θα μπορούσε να κάνει και μόνη της παρέα. Αυτό ίσως τη βοηθήσει να κοινωνικοποιηθεί.

Τα παιδιά σου θα μπορούσαν να περνούν από το σπίτι της ή και να κάνουν κάποιες δραστηριότητες μαζί της. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να συνοδεύει την κόρη σου σε κάποιο μάθημά της. Γνωρίζω μια κυρία που ξαναθυμήθηκε το ενδιαφέρον της για τη μοδιστρική όταν χρειάστηκε να βοηθήσει την εγγονή της με τα κοστούμια μιας σχολικής θεατρικής παράστασης.  Γνωρίζω μια άλλη περίπτωση που ο εγγονός προτιμούσε να μελετά στο σπίτι της γιαγιάς του που είχε ησυχία και αποκλειστική περιποίηση.

Φρόντισε ωστόσο να κρατάς και κάποιο χρόνο μόνο για την οικογένειά σου. Η στάση της μητέρας σου είναι σε μεγάλο βαθμό επιλογή της και αναγκαστικά φέρει τις συνέπειες της επιλογής αυτής. Τίποτα δεν αποκλείει η στάση της να βελτιωθεί σταδιακά, με τις δικές σου προσπάθειες και όσο θα ξεπερνά την απώλεια του συζύγου της.
Κατερίνα

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Σύγκρουση ιδεολογίας για τα παιδιά

Η κόρη μου είναι μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου. Την αναθρέφουμε δημοκρατικά και έχουμε καλή επικοινωνία μαζί της. Είναι αρκετά καλή μαθήτρια, χωρίς πίεση από μέρους μας, και έχει πολλά εξωσχολικά ενδιαφέροντα. Σπουδάζει από μικρή χορό και με αυτό λέει πως θέλει να ασχοληθεί στο μέλλον, μαζί με Θεατρικές Σπουδές. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με την προτίμηση αυτή. Μένουμε στο ίδιο κτίριο και κάνουμε στενή παρέα με την οικογένεια του κουνιάδου μου, που έχει πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για την ανατροφή των παιδιών. Αυτοί πιέζουν τα παιδιά τους  για μεγάλες επιδόσεις και σπουδές «κύρους». Η μεγάλη κόρη τους σπουδάζει Φαρμακευτική και ο μικρός τους γιος που είναι συνομήλικος με τη δική μας είναι άριστος μαθητής και στοχεύει στο Πολυτεχνείο. Ο κουνιάδος μου συχνά σχολιάζει την επίδοση της κόρης μας συγκρίνοντάς τη με τα δικά του παιδιά, όπως και ειρωνεύεται  τα καλλιτεχνικά της όνειρα. Η μικρή είτε δεν μιλά θυμωμένη είτε απαντά με αυθάδεια και δημιουργούνται θέματα. Τα ξαδέρφια της συχνά συγκρίνουν τις επιδόσεις τους με τις δικές της και η κόρη μας αισθάνεται κατώτερη. Επιπλέον συχνά αγχώνεται με τη σχολική της επίδοση, που εμάς ως οικογένεια δεν μας απασχολεί. Δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω.

Δ.

Βρίσκω σωστή τη στάση σας προς το παιδί σας. Επιδιώκετε την ουσία της παιδείας και δεν δίνετε σημασία στις σχολικές διαδικασίες, αφού μάλιστα το κορίτσι δεν παρουσιάζει προβλήματα επίδοσης που θα μπορούσαν να την εμποδίσουν από τους στόχους της. Φαντάζομαι λοιπόν πως με την καλή επικοινωνία που έχετε μαζί της, αναθρέφετε ένα ψυχικά ισορροπημένο παιδί και αυτό πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος κάθε γονέα.

Η οικογένεια δεν είναι όμως ο μοναδικός παράγων επιρροής στη ζωή ενός εφήβου. Το σχολείο, τα ΜΜΕ, οι τρέχουσες κοινωνικές αντιλήψεις και προ πάντων στη δική σας περίπτωση η διευρυμένη οικογένεια παίζουν σημαντικό ρόλο. Το παιδί βιώνει μια σύγκρουση ιδεολογίας ανάμεσα στους γονείς και στους θείους της και προφανώς είναι διχασμένη, γεγονός που αιτιολογεί το άγχος για τη σχολική της επίδοση.

Προτείνω να κάνετε μια ανοιχτή συζήτηση μαζί της σχετικά με αυτή τη σύγκρουση ιδεολογίας που έχετε με τη συγγενική σας οικογένεια. Εξηγήστε της πως κάθε οικογένεια λειτουργεί με βάση διαφορετικές αρχές. Χωρίς να κατηγορήσετε ανοιχτά τις αρχές της άλλης οικογένειας, τεκμηριώστε τις δικές σας και ζητήστε της να δηλώσει αν συμφωνεί. Αν ναι, θα πρέπει να διαμορφώσετε μαζί ένα σχέδιο αντιμετώπισης των συγγενών σας χωρίς να θιγούν οι καλές σχέσεις μαζί τους.

Βασική αρχή είναι πως οι συζητήσεις και διενέξεις πρέπει να γίνονται μεταξύ ισότιμων ατόμων. Η κόρη σας πρέπει να αντιμετωπίζει τα ξαδέλφια της και εσείς τους γονείς. Για παράδειγμα, η κόρη σας μπορεί να υπερασπιστεί όσο έντονα θέλει τις απόψεις της στα ξαδέλφια της, να επιχειρηματολογήσει, ακόμη και να μαλώσει ή να θυμώσει μαζί τους. Όταν πρόκειται όμως για το θείο, αυτόν πρέπει να τον αντιμετωπίσετε εσείς. Αρχικά κάντε μια συζήτηση μαζί του ζητώντας του να αλλάξει στάση απέναντι στην κόρη σας. Αν αυτό δεν γίνει και είστε παρόντες σε κάποιο ειρωνικό σχόλιο που θα της κάνει, τότε πρέπει να την υπερασπιστείτε ανοιχτά.

Αν και εσείς και η κόρη σας είστε σίγουροι για τις απόψεις σας, τότε μπορείτε να τις υπερασπιστείτε αποτελεσματικά. Καθοδηγείστε την κόρη σας πώς να φέρεται όταν κάποιος μεγαλύτερος λέει κάτι που την ενοχλεί, έτσι ώστε ούτε να πιέζεται ούτε να γίνεται αγενής. Για παράδειγμα σε ένα σχόλιο του τύπου «Με την τέχνη θα μείνεις άνεργη», θα μπορούσε να απαντήσει «Το έχω συζητήσει με τους γονείς μου και δεν πιστεύουμε πως είναι έτσι τα πράγματα».

Μην επηρεάζεστε  από τις αντιλήψεις των άλλων. Για να έχετε καλές σχέσεις μαζί τους δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνείτε σε όλα τα θέματα.
Κατερίνα

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Διακοπές ή διάβασμα;

Η κόρη μου είναι μαθήτρια της Β’ λυκείου. Είχε από μικρή πολύ καλή επίδοση, αλλά φέτος στην κατεύθυνση τα βρήκε λίγο δύσκολα και χρειάζεται περισσότερο διάβασμα. Κάθε Πάσχα πηγαίνουμε στο χωριό καταγωγής μου, όπου η κόρη μου έχει πολύ καλή παρέα με τα εξαδέλφια της και άλλα παιδιά που περνούν εκεί τις διακοπές. Φέτος επιμένει να πάμε όπως κάθε χρόνο, ενώ εμείς πιστεύουμε πως πρέπει να μείνουμε στο σπίτι και να συνεχίσει τα φροντιστήρια και το διάβασμά της και να καλύψει κάποια κενά που υπάρχουν. Ο μικρός μας γιος διαμαρτύρεται επίσης γιατί του αρέσει η εξοχή. Τι μας συμβουλεύετε;
Ν.

Συζητήστε με την κόρη σας το πρόγραμμα μελέτης της όπως το έχει καταρτίσει με τους καθηγητές της και δείτε πώς μπορεί να ρυθμιστεί έτσι ώστε να ικανοποιηθούν και οι δυο ανάγκες: και να μελετήσει και να κάνει διακοπές. Θα μπορούσατε φέτος να πάτε διακοπές λιγότερες μέρες και τις υπόλοιπες να μελετήσει πιο συστηματικά. Εξάλλου, ακόμη και στο σπίτι να μείνετε, σίγουρα θα υπάρχουν 3-4 μέρες μέσα στις διακοπές που θα ξεκουραστεί.
Δεν χρειάζεται τόσο άγχος από τη δευτέρα λυκείου και μάλιστα όταν πρόκειται για μια καλή μαθήτρια. Οι μαθητές του λυκείου υφίστανται μεγάλη πίεση και χρειάζεται να γεμίζουν τις «μπαταρίες» τους. Έχει μπροστά της όλο το καλοκαίρι και θα διαθέσει ένα μεγάλο μέρος του για μελέτη για να καλύψει τα κενά της. Του χρόνου την περιμένει μια δύσκολη χρονιά.
Όσο για το μικρό σας γιο, με το δίκιο του διαμαρτύρεται! Δεν υπάρχει η δυνατότητα εκείνος να μείνει περισσότερες μέρες σε κάποιους συγγενείς;
Πηγαίνετε λίγες μέρες τις διακοπές σας χωρίς άγχος, αυτό θα κάνει καλό σε όλους σας.
Κατερίνα

Ο γιος μου θα χάσει τη χρονιά του

Ο γιος μας φοιτά στην τρίτη γυμνασίου. Ήταν πάντα μέτριος μαθητής, αλλά φέτος έχει υπερβεί τα όρια. Εκτός της κακής του επίδοσης, ανακαλύψαμε πως έχει ξεπεράσει το όριο των απουσιών και θα μείνει στην ίδια τάξη. Όλη τη χρονιά μας έλεγε ψέματα, έκανε απουσίες και έκρυβε τα χαρτιά που μας έστελνε το σχολείο. Έχουμε τρομοκρατηθεί και επιδιώκουμε να πάρουμε κάποιο χαρτί από νοσοκομείο για να δικαιολογήσουμε τις απουσίες και μη χάσει τη χρονιά του. Είμαστε απελπισμένοι με την εξέλιξή του. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για να μπορέσει το παιδί να συνεχίσει ομαλά το σχολείο;

Χ.

Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία σας, αλλά το άγχος είναι κακός σύμβουλος. Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα ψύχραιμα γιατί δεν έχει γίνει καμιά καταστροφή.

Το παιδί φέτος «ξέφυγε» πολύ. Δεν είχατε αντιληφθεί τις απουσίες αυτές κατά τη διάρκεια της χρονιάς; Δεν είχατε επαφή με το σχολείο του; Έχετε συζητήσει μαζί του το τι συμβαίνει και ποιοι είναι οι στόχοι του για το σχολείο; Μήπως έχει κάποιο ψυχολογικό θέμα που τον απασχολεί ή συμβαίνουν κάποιες δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις;  Βέβαια τέτοιες συζητήσεις προϋποθέτουν καλή σχέση και επικοινωνία με το παιδί, την οποία σε κάθε περίπτωση πρέπει να φροντίσετε να δημιουργήσετε.

Εξηγήστε του πως όσο κι αν προφανώς δεν του αρέσει το σχολείο, το γυμνάσιο ανήκει στην υποχρεωτική εκπαίδευση και θα το τελειώσει ούτως ή άλλως. Από κει και πέρα υπάρχει και η επιλογή της τεχνικής εκπαίδευση και κάποιων ΙΕΚ που δέχονται αποφοίτους γυμνασίου και μπορεί να επιλέξει κάποια τεχνική ειδικότητα που προτιμά, έτσι ώστε να μην ασχοληθεί με πολύ διάβασμα. Τίποτα δεν αποκλείει βέβαια και μια θετική στροφή του παιδιού προς τη μάθηση στο μέλλον.

Σχετικά με τη φετινή χρονιά, δεν συμφωνώ με την προσπάθειά σας να την κατοχυρώσει με παράνομο τρόπο. Εκτός του ότι δεν έχει παρακολουθήσει επαρκώς τα μαθήματα οπότε δεν έχει ουσιαστικά καλύψει τις απαραίτητες γνώσεις, το μήνυμα που θα πάρει είναι πως οι επιλογές του δεν έχουν συνέπειες γιατί οι γονείς βρίσκουν τον τρόπο να του τις καλύπτουν. Πιστεύω πως είναι καλύτερο να επαναλάβει την τάξη του, όσο κι αν αυτό σας φαίνεται σκληρό. Θα βιώσει έτσι τις συνέπειες των επιλογών του και θα βοηθηθεί να ωριμάσει. Έχω δει πολλές περιπτώσεις που μια σχολική αποτυχία φτάνει να «ταρακουνήσει» το παιδί και να το κάνει να αλλάξει στάση.

Αν ακολουθήσετε αυτή τη συμβουλή, εξηγήστε του γιατί ακριβώς το κάνετε. Αν έχει καλή σχέση με κάποιον καθηγητή του, παρακαλέστε τον να του μιλήσει κι εκείνος. Η συνεργασία του παιδιού σε κάποιον ειδικό θα μπορούσε να βοηθήσει, αν βέβαια ο ίδιος συνειδητοποιήσει πως η στάση του είναι προβληματική και δεχτεί να πάει. Αφού δεν θα δώσει τελικές εξετάσεις, θα μπορούσε να αξιοποιήσει κάποιο χρόνο μέσα στο καλοκαίρι για να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα που θα τον βοηθήσουν να ξεκινήσει τη νέα σχολική χρονιά με σιγουριά. Δεν χρειάζεται να του επιβάλετε κάποια τιμωρία για τα ψέματα που σας έχει πει, αρκεί μόνο να εκφράσετε πόσο σας πλήγωσε αυτό και πόσο κλόνισε την εμπιστοσύνη σας στο άτομό του. Η «πρακτική» τιμωρία του θα είναι να χάσει τη χρονιά του και πρέπει να τη θεωρήσετε αρκετή.

Σε κάθε περίπτωση, φροντίστε τη σχέση σας με το παιδί και δείξετε πως αν και αποδοκιμάζετε τη φετινή του στάση προς το σχολείο, τον αποδέχεστε ως άτομο και τον αγαπάτε.
Κατερίνα

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Ο γιος μου είναι αιώνιος φοιτητής

Ζούμε στην επαρχία και ο γιος μας είναι φοιτητής στην Αθήνα. Ήταν πολύ καλός μαθητής αλλά στις εξετάσεις δεν τα πήγε όσο καλά περιμέναμε και πέρασε σε ΤΕΙ. Φοιτά ήδη έξι χρόνια και δεν καν έχει πλησιάσει το πτυχίο. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και τσακωμοί, αυτός τίποτα. Λέει πως η σχολή δεν τον ενδιαφέρει, αλλά «κάποια στιγμή» θα την τελειώσει. Έχει πολλές παρέες και ενδιαφέροντα και ασχολείται με αυτά (μουσική, φοιτητικός συνδικαλισμός κ.ά). Εμείς φροντίζουμε να μην του λείπει τίποτα και κάνουμε υπομονή, αλλά μέχρι πότε; Ο άντρας μου λέει πως έχουμε φανεί πολύ χαλαροί.
Ρ.

Το φαινόμενο του «αιώνιου» φοιτητή δεν είναι καθόλου σπάνιο. Πολλά παιδιά φροντίζουν να επεκτείνουν αυτή την πολύ όμορφη περίοδο της ζωής τους, καθυστερώντας να περάσουν οριστικά στον κόσμο των ενηλίκων. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί:

  • Ο νέος δεν αγαπά το αντικείμενο των σπουδών του. Έχει βρεθεί να το σπουδάζει τυχαία ή από λάθος επιλογή.
  • Έχει απαξιώσει τις σπουδές και το πτυχίο, βλέποντας την ανεργία και την οικονομική στενότητα των νεαρών αποφοίτων γύρω του.
  • Έχει στρέψει αλλού το ενδιαφέρον του, σε συνδυασμό και με κάποιον από τους πιο πάνω λόγους.
  • Θέλει να εκφράσει την αντίθεσή του προς το κατεστημένο, μέσα στο οποίο κυρίαρχη θέση κατέχουν οι γονείς.
  • Έχει ψυχολογικά ή άλλα θέματα που τον απασχολούν.
  • Έχει απλώς τεμπελιάσει και βολευτεί.

Μη γνωρίζοντας τον γιο σας και τις ιδιαίτερες συνθήκες της οικογένειάς σας, δεν μπορώ να υποθέσω ποιος από τους πιο πάνω λόγους ή ποιος συνδυασμός τους ισχύει στη δική σας περίπτωση. Το θέμα είναι πώς θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Απ’ ό,τι λέει ο γιος σας, η σχολή δεν τον ενδιαφέρει αλλά σκοπεύει να την τελειώσει. Θα σας στεναχωρήσω αλλά θα σας πω πως αν δεν αγαπά το αντικείμενό του, δύσκολα θα σταδιοδρομήσει όταν πάρει το πτυχίο του ή, αν το κάνει, αυτό θα γίνει με ψυχολογικό κόστος. Συζητήστε μαζί του για τους στόχους του για το μέλλον. Είναι πιθανό να θέλει να κάνει επαγγελματικά κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που σπουδάζει και να διστάζει να σας το δηλώσει, οπότε πρέπει να ασχοληθεί το συντομότερο με τον τομέα αυτόν. Δεχτείτε την επιλογή του όποια και να είναι, αρκεί να αποδειχτεί συνεπής σ’ αυτή.

Δούλεψα κάποτε με έναν νεαρό που σπούδαζε σε ΤΕΙ Λογιστικής, ενώ το πάθος του ήταν η Πληροφορική. Είχε καθυστερήσει τις βασικές του σπουδές, αλλά ταυτόχρονα είχε φροντίσει να πάρει όλα τα πτυχία πληροφορικής ECDL και να τελειοποιήσει τα Αγγλικά του. Τελικά ασχολήθηκε επαγγελματικά με την Πληροφορική και κάποια στιγμή ολοκλήρωσε τις σπουδές Λογιστικής τις οποίες ίσως χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή στο μέλλον, πιθανότατα σε συνδυασμό με την Πληροφορική.

Σχετικά με τη σχολή στην οποία φοιτά, αφού έχει δηλώσει πως κάποια στιγμή θα πάρει το πτυχίο του, πρέπει να συζητήσετε σοβαρά το χρονικό περιθώριο. Ζητήστε του να θέσει ο ίδιος κάποιο χρόνο-στόχο και δηλώστε πως πέρα από αυτόν δεν θα μπορέσετε να τον στηρίξετε οικονομικά και θα πρέπει να αρχίσει να κερδίζει τη ζωή του. Αυτή η δήλωση, όσο κι αν φαίνεται σκληρή, δεν έχει ως μόνο στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων στην οικογένεια, αλλά και την εκπαίδευση του νέου στην υπευθυνότητα και στην αυτονομία. Δεν είναι καμιά καταστροφή κάποιος νέος να αντιμετωπίσει τις σπουδές του πιο χαλαρά από κάποιους άλλους προκειμένου να ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του και να συγκεντρώσει εμπειρίες ζωής. Θα πρέπει όμως και να φέρει το κόστος αυτής της επιλογής, τόσο επειδή σίγουρα δεν είστε εκατομμυριούχοι όσο και να εκπαιδευτεί στο δίπολο επιλογή-ευθύνη. 
Κατερίνα

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Πρόληψη καρκίνου

Η μητέρα μου πέθανε νέα από καρκίνο που ξεκίνησε από τη μήτρα και έκανε μεταστάσεις.  Θέλω να δω τι μπορώ να κάνω για να προλάβω στον εαυτό μου κάτι τέτοιο. Είμαι 27 ετών, προσέχω τη διατροφή μου και ήδη κάνω κάθε χρόνο τεστ παπ και μαστογραφία.

Ε.

Είναι θετικό που από τώρα φροντίζεις για το θέμα της πρόληψης.

Ο καρκίνος είναι μια εκφυλιστική νόσος του οργανισμού και ως τέτοια  έχει σχέση με την ηλικία του ατόμου. Όσο μεγαλύτερη η ηλικία μας, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να αναπτύξουμε καρκίνο γιατί τα εσωτερικά όργανα φθείρονται, ιδιαίτερα το αμυντικό σύστημα που σταματά να μας προστατεύει αποτελεσματικά. Καρκινικά κύτταρα παράγονται καθημερινά κατά εκατομμύρια, λόγω του συνεχούς πολλαπλασιασμού των κυττάρων από τα οποία ένα πολύ μικρό ποσοστό μπορεί να προκύψει παθολογικό. Απλώς το αμυντικό σύστημα καιροφυλακτεί και κάθε παθολογικό κύτταρο γίνεται αυτοστιγμεί λεία των φαγοκυττάρων του, διαδικασία που είναι συνήθως πιο αποτελεσματική σε νεότερες ηλικίες.

Η επάρκεια του αμυντικού μας συστήματος εξαρτάται κατά πολύ από τις αποχρώσεις των συναισθημάτων μας. Σε καθημερινό επίπεδο, βλέπουμε πως όταν δεν αισθανόμαστε ψυχικά καλά, αρρωσταίνουμε πιο συχνά από κρυολογήματα, ιούς κτλ. Γι’ αυτό πολλοί γιατροί συμφωνούν πως ο καρκίνος, εκτός από την εκφύλιση των κυττάρων, έχει μεγάλη σχέση και με την ψυχική σφαίρα. Έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνονται χωρίς να εκφράζονται, ενοχοποιούνται συνήθως για τον καρκίνο. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια.

Ένα νέο άτομο που έχει ζήσει την περιπέτεια του καρκίνου σε ένα αγαπημένο του άτομο, μια διαδικασία πολύ επώδυνη, κατακλύζεται από αγωνία και φόβο σχετικά με το δικό του μέλλον.  Ο φόβος είναι το συναίσθημα που μπλοκάρει το ανοσοποιητικό. Προσπάθησε να αποβάλεις το φόβο πως θα έχεις μοίρα της μητέρας σου. Η συνειδητότητα που έχεις αποκτήσει λόγω της δικής της ιστορίας μπορεί να σε βοηθήσει να αποφύγεις τα λάθη που πιθανώς έχεις διαπιστώσεις πως η ίδια είχε κάνει στη ζωή της.

Το θέμα της κληρονομικότητας δεν είναι μια αναπόφευκτη απειλή που κάποτε θα εκδηλωθεί και στη δική μας ζωή, όπως νομίζαμε μέχρι τώρα. Οι τελευταίες απόψεις της Γενετικής δείχνουν ότι η κληρονομικότητα δεν επηρεάζει πάνω από 25%, αποδεικνύοντας ότι η έκφραση των γονιδίων επηρεάζεται κυρίως από τις δικές μας σκέψεις, συναισθήματα και επιλογές. Την άποψη αυτή εξετάζει η νέα επιστήμη της Επιγενετικής: Ένα κακό γονίδιο μπορεί σχεδόν να ανασταλεί και να μην εκδηλωθεί ποτέ όπως και ένα καλό γονίδιο μπορεί να ενισχυθεί, ανάλογα με τις δικές μας επιλογές ζωής.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πόσο οι δικές σου επιλογές ζωής μπορούν να σε θωρακίσουν απέναντι στην ασθένεια. Φυσικά εκτός από την ψυχική σφαίρα επιλογές γίνονται σε όλους τους τομείς της ζωής. Σχετικά με την υγιεινή ζωή έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις.
Κατερίνα-Κώστας


Ταχυκαρδία

Τον τελευταίο καιρό έχουμε κάποια οικογενειακά προβλήματα και είμαστε πιεσμένοι. Η γυναίκα μου είναι 52 ετών και έχει πάρει πολύ βαριά την κατάσταση. Τον τελευταίο μήνα σχεδόν κάθε πρωί ξυπνά με έντονη ταχυκαρδία η οποία την ενοχλεί κάποιες φορές και μέσα στο υπόλοιπο της ημέρας. Αρνείται να πάει να κάνει εξετάσεις και με τις παρούσες συνθήκες δεν την πιέζω. Ανησυχώ όμως. Τι μπορεί να είναι; Υπάρχει κάτι γενικό που μπορούμε να κάνουμε;

Λ.

Οι διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, ιδίως με τη μορφή της ταχυκαρδίας, είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται συχνά, κυρίως ως φυσιολογική απάντηση του οργανισμού σε αυξημένες σωματικές ή ψυχικές απαιτήσεις. Όμως αυτή η διαταραχή σταματά αμέσως όταν σταματήσουν οι αντίστοιχες απαιτήσεις. Μεταξύ των δυο χρόνιων καταστάσεων, βραδυκαρδίας και ταχυκαρδίας, η πρώτη είναι κατάσταση δύναμης της καρδιάς και η δεύτερη κατάσταση αδυναμίας. Όλες οι καταστάσεις στρες ευνοούν την έκκριση αδρεναλίνης και κορτιζόλης που συνδέεται με αύξηση του καρδιακού ρυθμού και μακροπρόθεσμα καρδιακής εξασθένησης.

Καλό είναι το άτομο που πάσχει από ταχυκαρδίες και ερευνήσει τη δική του συμμετοχή στη διαταραχή αυτή μέσω της αντιμετώπισης που δείχνει στις καταστάσεις της ζωής. Αν δει ότι δεν τα καταφέρνει, καλό είναι να ζητήσει τη γνώμη ενός ειδικού. Πολλές φορές οι ταχυκαρδίες συνδέονται με υπερλειτουργία του θυρεοειδούς και στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας μπορεί να είναι αποτέλεσμα χαμηλού αιματοκρίτη λόγω της μηνιαίας απώλειας αίματος.

Μερικές απλές συμβουλές για την αντιμετώπιση μιας έντονης ταχυκαρδίας είναι:

  • Προσπάθεια χαλάρωσης με όποιον τρόπο εκείνη προτιμά. Στη διαδικασία αυτή θα μπορούσε να ενταχθεί θετικός οραματισμός σχετικά με την ομαλή λειτουργία της καρδιάς.
  • Με τον δείκτη και τον αντίχειρα να πιέσει ελαφρά τους βολβούς των κλειστών ματιών ή τους καρωτιδικούς βολβούς(στο λαιμό).
Κώστας

Υπερθυρεοειδισμός

Η γυναίκα μου (55 ετών) βρέθηκε με ελαφρό υπερθυρεοειδισμό και πήρε αγωγή από ενδοκρινολόγο. Ωστόσο η ψυχολογική της κατάσταση έχει γίνει πολύ άσχημη. Μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω; Κατάλληλη διατροφή, ηρεμιστικά κτλ;

Σ.

Ο θυρεοειδής είναι πολύ «ψυχικός» αδένας και γι’ αυτό είτε η υπερλειτουργία είτε η υπολειτουργία του αλληλοεπηρεάζονται από την ψυχική κατάσταση. Βασικά συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι ταχυκαρδία, απώλεια βάρους, δυσκολία στον ύπνο και μεγάλος εκνευρισμός και ανησυχία.

Αν η αγωγή της είναι επιτυχημένη, τα συμπτώματα σύντομα υποχωρούν, τόσο τα ψυχικά όσο και τα σωματικά. Αν η ψυχική ανησυχία προηγήθηκε των προβλημάτων του θυρεοειδούς, χρειάζεται διερεύνηση των αιτίων και πιθανώς λήψη κάποιου ελαφρού ηρεμιστικού, κατά προτίμηση φυτικού.

Στο θέμα της διατροφής, το βασίλειο των φυτών ευνοεί την χαλάρωση και την εσωτερική γαλήνη, ενώ το ζωικό βασίλειο ευνοεί την επιθετικότητα και την ανησυχία. Περίπατοι στη φύση όπως και χαλαρωτική γυμναστική τύπου γιόγκα, στρέτσιγκ κτλ. μπορούν επίσης να βοηθήσουν.
Κώστας

Θα τον αλλάξω

Είμαι 36 ετών και μετά από πολλές αποτυχίες έχω δημιουργήσει μια πολύ ωραία σχέση με κάποιον 38 ετών. Το μόνο άσχημο σημείο είναι πως εκείνος δήλωσε εξαρχής πως είναι κατά του γάμου, προς το παρόν τον αποκλείει και αν σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο θα είναι γύρω στα 50. Εγώ πάντα ήθελα να δημιουργήσω οικογένεια και πολύ περισσότερο τώρα που μεγαλώνω και βρήκα και τον άνθρωπο που μου ταιριάζει. Αν όμως εκείνος δεν θέλει γάμο, φοβάμαι πως χάνω τον καιρό μου. Από την άλλη μεριά σκέφτομαι πως με τον καιρό αν περνάμε ωραία και με συνηθίσει, θα μπορέσω να τον αλλάξω. Ποια είναι η γνώμη σας;

Σ.

Είναι φανερό πως με τον φίλο σου έχετε μια βασική διαφορά ως προς τους στόχους της ζωής σας. Σεβαστοί και οι δυο στόχοι, αλλά δυστυχώς ασύμβατοι μεταξύ τους.

Το θεωρώ έντιμο από μέρους του που αφού έχει ξεκαθαρίσει μέσα του πως προς το παρόν δεν θέλει το γάμο, σου το δήλωσε ανοιχτά. Ελπίζω να υπήρξες κι εσύ ξεκάθαρη απέναντί του, δηλώνοντάς του την επιθυμία σου για οικογένεια.

Όχι, δεν πιστεύω πως χάνεις τον καιρό σου μέσα σε μια ωραία σχέση αν δεν υπάρχει η προοπτική του γάμου. Αν φύγεις από τη σχέση ενώ σου αρέσει τόσο πολύ θα υποφέρεις και δεν είναι καθόλου σίγουρο πως σε εύλογο χρόνο θα βρεις έναν άνθρωπο που να ταιριάζετε τόσο πολύ και ταυτόχρονα να είναι άμεσα διαθέσιμος για γάμο.

Από την άλλη μεριά η λογική «θα τον αλλάξω» αποβαίνει συνήθως καταστροφική για τις σχέσεις. Κανένας δεν αλλάζει την ιδεολογία και τους στόχους του για χάρη κάποιου άλλου. Αλλαγές μπορούν να γίνουν μόνο αν και όποτε το θελήσει ο ίδιος και συνήθως παίρνουν πολύ χρόνο. Η δε διαδικασία της προσπάθειας για να αλλάξει ο άλλος προκαλεί κατά κανόνα διαμάχες ή κάνει το ένα από τα δυο μέλη να προσποιείται.

Προτείνω να απολαύσεις τη σχέση σου χωρίς να πιέσεις το σύντροφό σου. Αν πάλι η ανάγκη για οικογένεια σού είναι τόσο επιτακτική, τότε μπορείς να φύγεις χωρίς κανένας να σου εγγυάται ότι θα βρεις αυτό που ζητάς.
Κατερίνα

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Για ένα μικρό ψέμα

Η κοπέλα μου ήταν πάντα ζηλιάρα, χωρίς να της δίνω αφορμές. Έχουμε σχέση ένα χρόνο και, αν και μαλώνουμε συνεχώς για ασήμαντες αφορμές, κυρίως από τη ζήλεια της, αγαπιόμαστε. Πριν δέκα μέρες ήθελα να δω μια παλιά μου φίλη και βγήκαμε για καφέ. Για να μη δημιουργηθεί όμως θέμα με την κοπέλα μου, δεν της είπα την αλήθεια και είπα πως έχω δουλειά. Δυστυχώς κάποια φίλη της μας είδε και της το είπε. Έγινε μεγάλος καβγάς και τώρα δεν μου μιλάει και θέλει να χωρίσουμε. Δεν θέλω να τη χάσω για μια παρεξήγηση. Τι να κάνω;


Κ.


Αν κάποιο μέλος μιας σχέσης εκφράζει συνεχώς ζήλεια, είτε έχει πρόβλημα με τον ίδιοτου τον εαυτό (χαμηλή αυτοεκτίμηση, παρανοϊκούς ιδεασμούς, άσχημες εμπειρίες κ.ά.) είτε το άλλο μέλος έχει δώσει αφορμές που δεν αναγνωρίζει. Δεν αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δυο.  Ισχυρίζεσαι πως δεν δίνεις αφορμές, αλλά το τελευταίο συμβάν με το ψέμα σου αποτελεί από μόνο του μια αφορμή. Μήπως υπήρξαν κι άλλα τέτοια; Από την άλλη μεριά, το ότι μαλώνετε συνεχώς δείχνει πως υπάρχουν αρκετές ασυμφωνίες μεταξύ σας.

Το ότι της έκρυψες τη συνάντηση με τη φίλη σου δείχνει πως δεν είσαι ειλικρινής μαζί της. Θα μου πεις πως το έκανες για να αποφύγεις τις εκδηλώσεις της ζήλειας της. Δεν είναι όμως μεγάλη στέρηση ελευθερίας να αναγκάζεσαι να λες ψέματα όταν θέλεις να δεις μια φίλη σου; Αν εκείνη θέλει να είστε «αυτοκόλλητοι» εσύ δεν φαίνεται να συμφωνείς, οπότε γιατί δεν διεκδικείς τις απλές ελευθερίες που θέλεις; Εννοείται βέβαια πως αν θέλεις κάποιες ελευθερίες πρέπει κι εσύ να παρέχεις σε κείνη τις αντίστοιχες.

Προτείνω να συζητήσεις με την κοπέλα σου σοβαρά τους όρους της σχέσης σας και να ξανακάνετε το άτυπο «συμβόλαιο» με βάση το οποίο θα λειτουργείτε ως ζευγάρι. Η διαφωνία αυτή που τώρα σας έχει φτάσει στο κατώφλι του χωρισμού ίσως αποτελέσει την αφορμή για να βάλετε τη σχέση σας σε νέες βάσεις.

Όμως οι λογικές συζητήσεις και οι όροι αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος της σχέσης. Το θέμα είναι αν ταιριάζετε σαν άνθρωποι και αν υπάρχει μεταξύ σας άνεση και εμπιστοσύνη.   
Κατερίνα

Βρήκαμε ένα "άλλο" παιδί




Η κόρη μου είναι μαθήτρια της πρώτης λυκείου.  Μέχρι πέρυσι ήταν πολύ καλή μαθήτρια χωρίς πολύ διάβασμα, ώριμο παιδί και δεν είχαμε σημαντικά παράπονα από τη συμπεριφορά της. Χρειάστηκε με τον άντρα μου να λείψουμε για επαγγελματικούς λόγους στο εξωτερικό φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς μέχρι το Φεβρουάριο, δηλαδή 6 μήνες. Θεωρήσαμε φυσικό η κόρη μας να μείνει αυτό το διάστημα στη μητέρα μου την οποία υπεραγαπά. Ερχόμασταν ωστόσο μια φορά το μήνα και τη βλέπαμε. Επιστρέψαμε και βρήκαμε ένα «άλλο» παιδί. Η επίδοσή της έχει πέσει πολύ, είναι εκνευρισμένη, δεν διαβάζει, θέλει να σταματήσει τη δεύτερη ξένη γλώσσα που μαθαίνει και, το κυριότερο, έχει δημιουργήσει σχέση με ένα μεγαλύτερο παιδί, φοιτητή, που δεν είναι καθόλου καλή επιρροή. Είναι φανερό πως η γιαγιά ήταν πολύ χαλαρή μαζί της και τώρα δεν ξέρουμε πλέον πώς να τη συμμαζέψουμε.

Σ.

Η μεταστροφή της κόρης σας αποτελεί σίγουρα ένα πολυπαραμετρικό φαινόμενο.


Πολλά παιδιά στην πρώτη λυκείου σημειώνουν πτώση στην απόδοσή τους. Αυτό συμβαίνει συνήθως στα παιδιά που επειδή είναι έξυπνα τα καταφέρνουν πολύ καλά στο γυμνάσιο με λίγο διάβασμα. Στο λύκειο τα πράγματα αλλάζουν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν καλά χωρίς μελέτη. Αυτό κάνει κάποια παιδιά να στρωθούν στο διάβασμα και κάποια άλλα να εγκαταλείψουν την προσπάθεια.


Ένα άλλο γεγονός είναι πως μέσα στα 6-7 χρόνια της εφηβείας υπάρχουν 1-2 χρόνια αιχμής και είναι πιθανό η κόρη σας να βρίσκεται μέσα σ’ αυτά.


Το θέμα της σχέσης με το μεγαλύτερο παιδί που δεν θεωρείτε καλή επιρροή, είναι επίσης κάτι συνηθισμένο στις έφηβες. Τα κορίτσια ωριμάζουν ψυχο-συναισθηματικά κατά κανόνα νωρίτερα από τα αγόρια, για το λόγο αυτό στην εφηβεία θεωρούν τα συνομήλικά τους αγόρια σαν «παιδιά». Πολύ περισσότερο τα κορίτσια που είναι ώριμα για την ηλικία τους, είναι πολύ πιθανό να στραφούν προς μεγαλύτερα αγόρια σε αναζήτηση κάποιας μεγαλύτερης ωριμότητας. Το φλερτ μεταξύ μιας μαθήτριας λυκείου και ενός φοιτητή επιφέρει κάποια προβλήματα. Παρότι η διαφορά ηλικίας μιας δεκαεξάχρονης και ενός εικοσάχρονου δεν είναι αντικειμενικά μεγάλη, τα άτομα αυτά βρίσκονται σε πολύ διαφορετική φάση ζωής. Η μαθήτρια έχει αυστηρό πρόγραμμα, σχολείο, φροντιστήρια κτλ, καθώς και αρκετούς περιορισμούς από το σπίτι. Αντίθετα, ο φοιτητής έχει συνήθως χαλαρό πρόγραμμα και μεγάλη ελευθερία από το σπίτι του ή μπορεί και να ζει μόνος. Σπάνια ο νεαρός έχει την κατανόηση να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα της κοπέλας, έτσι αυτή συνήθως προσπαθεί να αλλάξει το πρόγραμμά της για να διατηρήσει αυτό το φλερτ.


Η απουσία σας οπωσδήποτε έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αν η ανατροφή της ήταν κάπως αυστηρή και το κορίτσι βρέθηκε ξαφνικά σε μια πολύ πιο χαλαρή κατάσταση, είναι φυσικό να την εκμεταλλεύτηκε, με δεδομένους και τους παραπάνω παράγοντες.


Το κλειδί για την επίλυση των θεμάτων αυτών είναι η ποιότητα της σχέσης σας με το παιδί. Συζητήστε μαζί της και διαμορφώστε ένα πρόγραμμα ζωής της που να καλύπτει και τις δυο πλευρές. Βοηθήστε την να βάλει στόχους για το μέλλον έτσι ώστε να έχει κίνητρα μελέτης. Συζητήστε αν χρειάζεται κάποια βοήθεια για να καλύψει τα κενά που ίσως της έχουν δημιουργηθεί. Για τη δεύτερη ξένη γλώσσα δεν χρειάζεται να επιμείνετε, αν θέλει τη συνεχίζει αργότερα. Για τη σχέση της, δεν μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο από το να της πείτε τεκμηριωμένα την άποψή σας και να επιβάλετε κάποιους λογικούς περιορισμούς για τις εξόδους της. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως με τα μέτρα αυτά μπορείτε να την ελέγξετε. Η σχέση θα λήξει όταν κάνει τον κύκλο της ή η κοπέλα υποστεί κάποια συνέπεια από την επιλογή της αυτή. Ό,τι και να γίνει είναι μέσα στο πλαίσιο του φυσιολογικού.


Το θέμα δεν είναι να τη «συμμαζέψετε», αλλά να καθιερώσετε μια ουσιαστική επικοινωνία μαζί της. Ίσως υποσυνείδητα νε βίωσε την απουσία σας ως εγκατάλειψη και να επιδιώκει να σας κινήσει την προσοχή. Ασχοληθείτε ουσιαστικά μαζί της και δείξετε πως την αποδέχεστε ως άτομο, όσο κι αν δεν αποδέχεστε κάποιες συμπεριφορές της.

Κατερίνα

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Ο γιος μου θα με υποκαταστήσει

Είμαι 41 ετών, διαζευγμένος επί 6 χρόνια και έχω ένα γιο 8 ετών που ζει με τη μητέρα του. Με τα χρόνια διαμορφώσαμε με την πρώην σύζυγό μου μια ομαλή σχέση συνεργασίας για το παιδί. Δεν καταφέρνω να το βλέπω τόσο συχνά όσο θα ήθελα λόγω φόρτου εργασίας, αλλά γενικά έχω καλή επαφή μαζί του. Και η μητέρα του το αναθρέφει καλά, δεν έχω παράπονο. Για την προσωπική της ζωή ως τώρα δεν γνώριζα κάτι, ούτε είχε φέρει κανέναν σε επαφή με το παιδί. Τελευταία όμως έχει δημιουργήσει μια σοβαρή σχέση και έχει φέρει το παιδί σε επαφή με το φίλο της τον οποίο ο μικρός συμπάθησε. Σχεδιάζουν να συζήσουν και να παντρευτούν. Εγώ δεν τον έχω γνωρίσει γιατί θα αισθανόμουν άβολα, αλλά όλοι λένε καλά λόγια γι’ αυτόν.  Η πρώην σύζυγός μου και ο φίλος της είναι εκπαιδευτικοί και έχουν ελεύθερο χρόνο, ενώ εγώ είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και όλο τρέχω. Φοβάμαι πως το παιδί θα τον συνηθίσει, θα μάθει να θεωρεί αυτόν σαν πατέρα και θα τον κάνει πρότυπο.

Ι.


Οι φόβοι σου είναι αβάσιμοι και ο τρόπος που σκέφτεσαι μάλλον σας αδικεί όλους. Είναι απολύτως φυσιολογικό η πρώην σύζυγός σου να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Το ότι αντιμετωπίζει το παιδί σας υπεύθυνα φαίνεται και από το γεγονός ότι ως τώρα δεν του είχε γνωρίσει κάποιον φίλο της, αν είχε, αλλά περίμενε να το κάνει όταν δημιούργησε κάτι σοβαρό.


Ο νέος σύντροφος της πρώην συζύγου σου είναι αξιόλογος, συμπαθής στο παιδί και του αφιερώνει χρόνο. Αυτά είναι πολύ θετικά στοιχεία. Θα μπορούσε να είχε συνδεθεί με κάποιον που αδιαφορεί για το παιδί και τότε τα πράγματα θα ήταν άσχημα. Δεν προτιμάς όμως το παιδί σου να μεγαλώνει σε ένα αρμονικό περιβάλλον και με σωστά άτομα δίπλα του;


Αντιλαμβάνομαι πως αισθάνεσαι ανταγωνιστικά απέναντι στον άνθρωπο αυτό, αλλά δεν έχεις δίκιο. Αν η σχέση σου με το παιδί σου είναι ουσιαστική, κανένας δεν θα σε υποκαταστήσει στη συνείδησή του. Όσο για την έννοια του προτύπου, αυτό δεν είναι αναγκαίο να προκύπτει μόνο από τον γονέα, αλλά και από άλλα σημαντικά άτομα του στενού περιβάλλοντος. Αν τόσο εσύ όσο και ο νέος σύντροφος δεν αναπτύξετε ανταγωνισμό μεταξύ σας (ο οποίος σίγουρα θα περνούσε στο παιδί και θα υπονόμευε και τις δυο σχέσεις), τι πιο ωραίο γι’ αυτόν να έχει στη  ζωή του δυο σημαντικούς άντρες που καθένας θα έχει να του προσφέρει και κάτι διαφορετικό.


Η εξέλιξη αυτή της διευρυμένης οικογένειάς σας είναι καλό να αποτελέσει αφορμή για να βρεις περισσότερο χρόνο για το γιό σου. Φρόντισε να δεις τι του προσφέρει ο σύντροφος της πρώην συζύγου σου και μην το πολεμάς, αλλά να το επιβραβεύεις και να το ενθαρρύνεις. Επιπλέον, φρόντισε εσύ να του προσφέρεις κάτι διαφορετικό αλλά εξίσου σημαντικό. Γνωρίζω μια ανάλογη περίπτωση, όπου ο φυσικός πατέρας προσέφερε στο γιο του εκδρομές και αθλητικές δραστηριότητες, ενώ ο νέος σύζυγος της μητέρας τον μύησε σε πιο πνευματικές ενασχολήσεις. Τι καλύτερο για το παιδί από έναν τέτοιο συνδυασμό;


Αξίζει να εξετάσεις τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σου. Μήπως εκτός από το θέμα του παιδιού σε απασχολεί και το ότι η πρώην σύζυγός σου ξανάφτιαξε τη ζωή της και μάλιστα με έναν άνθρωπο που φαίνεται αξιόλογος; Όσο κι αν αντιλαμβάνεσαι πως αυτό δεν είναι λογικό, ίσως υποσυνείδητα να αντιδράς που κάποιος άλλος θα σε αντικαταστήσει στη ζωή της και θα συγκριθεί από εκείνη και από όλους με σένα. Αν αντιληφθείς κάτι τέτοιο, αποδέξου του και δούλεψέ το με τη λογική. Πρόκειται για μια φάση μετάβασης που θα πάρει λίγο χρόνο. Είναι σίγουρο πως όταν το σύστημά σας ισορροπήσει στη νέα του θέση, δεν θα σε απασχολούν τέτοια θέματα.

Κατερίνα


Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Κινέζικη Ιατρική

Διάβασα στην ανάρτηση για το συκώτι για την Κινέζικη Ιατρική και εντυπωσιάστηκα που τα όργανα του σώματος αντιστοιχούν με χρώματα, εποχές κτλ. Μπορείτε να δώσετε κάποιες παραπάνω πληροφορίες; Νομίζω θα ενδιαφέρουν πολλούς.
Γ.

Η Κινέζικη Ιατρική χρονολογείται από την εποχή του Κίτρινου Αυτοκράτορα (περίπου στην Τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ.). Βασίζεται στο αρχαιότερο Ιατρικό σύγγραμμα στον κόσμο που είναι το Χουγκ Τι και περιλαμβάνει συζητήσεις του μυθικού αυτού αυτοκράτορα με τους σοφούς του παλατιού. Η εκπαίδευση των παιδιών γινόταν στο παλάτι με βάση τη Μοναδική Αρχή (το Έν) στο οποίο περιλαμβάνονταν και οι αρχές της Ιατρικής αυτής. Μέσα από τις σπουδές αυτές επιλέγονταν τα άτομα που θα στελέχωναν τις βασικές λειτουργίες του κράτους και θα πλαισίωναν τον βασιλιά. Οι γιατροί δεν πληρώνονταν από τους ασθενείς αλλά μόνο από τους υγιείς της κοινότητας, ενώ ο γιατρός είχε την ευθύνη να αποζημιώσει τους ασθενείς αφού αυτοί ασθένησαν από δική του μη προνοητικότητα!


Είναι μια Ιατρική που βασίζεται αποκλειστικά στη φύση και στη δυνατότητα να ξανααποκτηθεί η χαμένη αρμονία του σώματος του ανθρώπου με τη χρήση διαφόρων φυσικών προϊόντων (ροφήματα, καταπλάσματα, τροφές ή συμπληρώματά τους) σύμφωνα με την τεχνολογία της εποχής, όπως και μεθόδων (βελονισμός, μόξα, σιάτσιου, ρεφλεξολογία κ.ά.).


Ο Ταοϊστικός Νόμος των 5 στοιχείων (10ος αιώναςπ.Χ.) προσπαθεί να δώσει ένα νόημα στη δημιουργία και να εξηγήσει τις σχέσεις μεταξύ των στοιχελιων της φύσης. Τα στοιχεία αυτά είναι Νερό, Φωτιά, Μέταλλο, Γη και Ξύλο. Υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των πέντε στοιχείων με την έννοια της δημιουργικότητας (το ένα στοιχείο ευνοεί το άλλο) και της αναστολής ή καταστροφής (το ένα στοιχείο καταστρέφει το άλλο). Ο δημιουργικός κύκλος: το ξύλο συντηρεί τη φωτιά, η φωτιά γεννά τη στάχτη (γη), η γη περιέχει τα μέταλλα τα οποία θερμαινόμενα παράγουν ατμούς (νερό), το οποίο νερό γεννά το ξύλο. Ο ανασταλτικός κύκλος: το νερό σβήνει τη φωτιά, η φωτιά δαμάζει το μέταλλο, το μέταλλο κόβει το ξύλο, το ξύλο διαπερνά τη γη και η γη απορροφά το νερό. Οι ίδιοι κύκλοι χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική με τα αντίστοιχα όργανα.


Τα στοιχεία αυτά έχουν αντιστοιχίες με συναισθήματα, χρώματα, γεύσεις, εποχές και όργανα του σώματος. Τα όργανα του σώματος έχουν μεταξύ τους τις ίδιες σχέσεις δημιουργίας και καταστροφής όπως και τα στοιχεία που τα χαρακτηρίζουν. Ο θεραπευτής λοιπόν πρέπει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα υγείας ολιστικά, δηλαδή προκειμένου να ενισχύσει άμεσα ένα πάσχον όργανο,  μπορεί και να ενισχύει το όργανο το οποίο το δημιουργεί. Μια υπερβολική αρνητική ενέργεια ενός οργάνου μπορεί να μετριαστεί ενισχύοντας το όργανο το οποίο το καταστρέφει.


Ο νόμος των 5 στοιχείων:

1.      ξύλο: άνοιξη, συκώτι-χοληδόχος κύστη, πράσινο, ξινό, θυμός-οργή

2.     φωτιά: καλοκαίρι, καρδιά, λεπτό έντερο, πεπτικό και μεταβολικό σύστημα (τριπλός θερμαστής), κόκκινο, πικρό, χαρά

3.     γη: τέλος καλοκαιριού, σπλήνας-στομάχι, κίτρινο, γλυκό, φροντίδα-αγάπη

4.     μέταλλο: φθινόπωρο, πνεύμονες, παχύ έντερο, δέρμα, άσπρο, καφτερό-πικάντικο, λύπη- μελαγχολία

5.     νερό: χειμώνας, ουροδόχος κύστη, μαύρο, αλμυρό, φόβος

Υπάρχουν πολλές λαϊκές εκφράσεις που δείχνουν τη σχέση μεταξύ οργάνων του σώματος και συναισθημάτων. Π.χ. «Μου έπρηξε το συκώτι» (συκώτι- θυμός), «Κατουρήθηκε από το φόβο του» (νεφρά-φόβος), «Τον είδε, αγκαλιάστηκαν και πέθαναν κι οι δυο» (καρδιά- χαρά). Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η παράδοση των ρομαντικών του περασμένου αιώνα να πεθαίνουν από φυματίωση (πνεύμονες- μελαγχολία).

Αξιοσημείωτη είναι η Κινέζική βοτανολογία που αν και αναπτύχτηκε π.Χ. εξακολουθεί να τροφοδοτεί με στοιχεία τη σύγχρονη φυτοθεραπεία. Όλες αυτές οι προσεγγίσεις των Κινέζων προς την Ιατρική είναι επικεντρωμένες στη διατήρηση της υγείας και όχι στη θεραπεία της νόσου και όπως χαρακτηριστικά λένε: «Ο σοφός γιατρός διατηρεί αντί να θεραπεύει». Εμείς θα συμπληρώναμε ότι ο μέτριος γιατρός επικεντρώνει στη νόσο και την αντιμετωπίζει αιτιολογικά, ενώ ο κακός γιατρός επικεντρώνει στη νόσο και την αντιμετωπίζει συμπτωματικά.

Κώστας