Η κόρη μου είναι 8 ετών, μαθήτρια της τρίτης δημοτικού. Πέρασε τις διακοπές του Πάσχα στο χωριό με τους γονείς μου, όπως περνά όλες της τις διακοπές. Γύρισε έχοντας χάσει τις συνήθειες που της έχουμε μεταδώσει, όπως γίνεται πάντα όταν περάσει αρκετές μέρες στο χωριό. Οι παππούδες δεν τηρούν τις ώρες του ύπνου που η μικρή έχει συνηθίσει, της επιτρέπουν να παρακολουθεί την τηλεόραση που έχουν συνεχώς ανοιχτή και δεν επιμένουν να μαζεύει τα πράγματά της. Μετά από δεκαπέντε μέρες δεν είχε προετοιμαστεί για το σχολείο της και χρειάστηκε να ξενυχτήσουμε την Κυριακή το βράδυ. Επιπλέον, δεν της επιβάλλουν κανέναν περιορισμό στο θέμα της διατροφής. Η μικρή είναι παχουλή και στο σπίτι φροντίζουμε να τρώει λιτά, στο χωριό όμως μαγειρεύουν βαριά και της επιτρέπουν να τρώει όσα γλυκά θέλει. Έχω μιλήσει πολλές φορές στους γονείς μου αλλά εκείνοι επιμένουν στις δικές τους συνήθειες και την παραχαϊδεύουν. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να της στερήσω τους παππούδες και το χωριό που λατρεύει, αλλά και δεν θέλω να χάνει τις αρχές που κοπιάζουμε να της μεταδώσουμε.
Ζ.
Το θέμα που θέτεις είναι αρκετά συνηθισμένο και υπάρχει και μια σχετική παλαιότερη ανάρτησή μας «Η γιαγιά κακομαθαίνει το παιδί».
Οι παππούδες αγαπούν πολύ τα εγγόνια τους και το κάνουν με τον δικό τους τρόπο που κατά κανόνα δεν συμπίπτει με τον τρόπο που τα αναθρέφουν οι γονείς. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε ηλικιωμένα άτομα να αλλάξουν απόψεις, αν οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται από τις συζητήσεις που έχουν γίνει. Λάβε λοιπόν τη στάση των γονέων σου ως δεδομένη και ρύθμισε ανάλογα τις επαφές τους με την κόρη σου.
Είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο για τους εργαζόμενους γονείς να αφήνουν μεγάλα διαστήματα τα παιδιά στους παππούδες, αφού αυτή είναι μια κατάσταση αρεστή και βολική για όλους. Θα πρότεινα όμως τα διαστήματα αυτά να μειωθούν. Εσείς δεν είχατε καθόλου αργίες την περίοδο του Πάσχα; Όταν βρίσκεστε κι εσείς στο χωριό, είναι πολύ πιο εύκολο να τηρήσετε τους κανόνες του σπιτιού σας και έτσι το παιδί παίρνει το μήνυμα πως οι κανόνες αυτοί πρέπει να ισχύουν και στο χωριό. Επιπλέον, δεν είναι ανάγκη να πάρετε πίσω το παιδί την τελευταία μέρα των διακοπών. Μπορείτε να το πάρετε πχ. τρεις μέρες νωρίτερα για να έχει το χρόνο να διαβάσει και να προσαρμοστεί πριν αρχίσει το σχολείο.
Όσο η κόρη σας μεγαλώνει, θα πρέπει να μάθει να είναι η ίδια υπεύθυνη για τον εαυτό της, ανεξάρτητα με το πού βρίσκεται. Ήδη από την ηλικία που βρίσκεται τώρα μπορείτε να της εξηγήσετε τους λόγους για τους οποίους υπάρχουν περιορισμοί στην τηλεόραση και στο φαγητό, όπως και κανόνες σχετικά με τα πράγματά της και με τη μελέτη της. Ρωτήστε την αν συμφωνεί με τους κανόνες αυτούς και συζητήστε πιθανές βελτιώσεις που μπορούν να ικανοποιούν και τις δυο πλευρές. Στη συνέχεια ζητήστε της να τους εφαρμόζει όταν βρίσκεται στο χωριό και ελέγχετέ την διακριτικά με τηλεφωνήματα. Ακόμη κι αν η μικρή δεν είναι απόλυτα συνεπής, θα έχει πάρει το μήνυμα πως είναι η ίδια υπεύθυνη για τις πράξεις της.
Δούλεψα κάποτε με μια κυρία που είχε ένα γιο δέκα ετών τον οποίο μεγάλωνε μόνη και τον άφηνε το καλοκαίρι στο χωριό με τους γονείς της. Επειδή ο μικρός ήταν αρκετά παχουλός, είχαν συμφωνήσει με τη μητέρα του κάποιους κανόνες που θα έπρεπε να τηρεί στη διατροφή του. Εκείνος το είχε πάρει σαν παιχνίδι να παρακολουθεί σε ποιο βαθμό τους τήρησε και ανέφερε υπερήφανος στη μητέρα του τα αποτελέσματα όταν εκείνη ερχόταν το Σαββατοκύριακο, φέρνοντάς του και ένα μικρό δωράκι για την προσπάθειά του.
Το θέμα που σας απασχολεί μπορεί λοιπόν να λυθεί με λιγότερες μέρες με τους παππούδες, συνεχή δική σας παρακολούθηση και σταδιακό πέρασμα των ευθυνών στην ίδια σας την κόρη. Κάποιες παρεκτροπές είναι δεκτές, μέσα στην ατμόσφαιρα των διακοπών. Επιπλέον, το παραχάιδεμα από τους παππούδες είναι μια κατάσταση των παιδικών χρόνων που όσοι τη ζήσαμε τη θυμόμαστε με τρυφερότητα, αρκεί να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα στη ζωή του παιδιού.
Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.