Ασυμφωνία του ζευγαριού για την ανατροφή του παιδιού

Η κόρη μου τελειώνει την τρίτη γυμνασίου. Είναι ένα όμορφο και ζωντανό κορίτσι, καλή μαθήτρια και πολύ κοινωνική. Εγώ τη χαίρομαι, γιατί προσωπικά υπήρξα μια δειλή και αγχώδης έφηβη, ενώ η κόρη μου είναι το αντίθετο. Το πρόβλημα είναι πως εγώ και ο άντρας μου έχουμε διαφορετικές απόψεις για την ανατροφή της. Εγώ πιστεύω πως είναι φυσιολογικό να βγαίνει, μέσα σε ορισμένα όρια βέβαια, να έχει παρέες της ηλικίας της και πιθανώς κάποιο φλερτ. Ο άντρας μου πιστεύει πως είναι ακόμη μικρή για να βγαίνει μόνη με τις παρέες της και της απαγορεύει να κάνει παρέα με αγόρια. Υπάρχουν συνεχείς διαφωνίες μεταξύ μας σχετικά με τους φίλους, τις εξόδους και τις επικοινωνίες της κόρης μας με τα άλλα παιδιά. Πιστεύει επίσης πως θα έπρεπε να διαβάζει περισσότερο, ενώ εγώ πιστεύω πως αφού τα καταφέρνει μια χαρά ως τώρα με μέτριο διάβασμα, καλό είναι να φυλάξει τις δυνάμεις της για τις πανελλήνιες. Η κόρη μου διχάζεται μεταξύ μας και πολλές φορές μας φέρνει σε αντιπαράθεση. Η κατάσταση γίνεται όλο και δυσκολότερη όσο μεγαλώνει το παιδί.

Ν.

Η ασυμφωνία στην ανατροφή του παιδιού εκφράζει συνήθως μια γενικότερη ιδεολογική διάσταση μεταξύ του ζευγαριού. Πώς είναι η σχέση σου με τον άντρα σου και πώς αντιμετωπίζετε τα άλλα θέματα της οικογένειας, πχ. το κοινωνικό, το οικονομικό, τις σχέσεις με τους συγγενείς κτλ.; Υποθέτω πως κι εκεί εσύ θα τηρείς μια πιο προοδευτική στάση ενώ ο άντρας σου μια πιο συντηρητική. Σε περίπτωση που συμβαίνει αυτό είναι φυσικό να υπάρχουν αρκετές διαφωνίες. Αν αυτές δεν έχουν γεφυρωθεί τα χρόνια που είστε μαζί, μια λύση είναι να ξεχωρίσετε «αρμοδιότητες» και ο καθένας σας να αναλάβει μερικές από αυτές στις οποίες θα έχει τον κύριο λόγο σε περίπτωση διαφωνίας.

Η ανατροφή του παιδιού, είτε αυτή είναι το μόνο θέμα στο οποίο διαφωνείτε ανοιχτά είτε αποτελεί μέρος μιας γενικότερης διάστασης ιδεολογίας, πρέπει να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη λεπτότητα γιατί έχει να κάνει με την ψυχική ισορροπία του παιδιού. Οι παλιότερες παιδαγωγικές απόψεις πρέσβευαν πως οι γονείς πρέπει να αποτελούν μέσα στο οικογενειακό σύστημα ένα κλειστό υποσύστημα από το οποίο προκύπτουν κοινές απόψεις και σχέσεις προς το παιδί. Οι νεότερες παιδαγωγικές απόψεις υποστηρίζουν πως κάθε γονέας μπορεί να έχει ιδιαίτερη σχέση με το κάθε παιδί, να εκφράζει τις απόψεις του και να γίνεται οικογενειακή συζήτηση για τα θέματα που το αφορούν. Μόνο σε μερικά πολύ σημαντικά θέματα οι γονείς πρέπει, έστω κι αν διαφωνούν μεταξύ τους, να καταλήξουν σε μια κοινή απόφαση την οποία να εκθέσουν στο παιδί.

Για παράδειγμα: Αν το θέμα μας είναι η ώρα της επιστροφής της έφηβης από την έξοδό της και ο πατέρας υποστηρίζει πως αυτή η ώρα πρέπει να είναι 10 μμ ενώ η μητέρα δεν έχει πρόβλημα με το 12 μ, οι γονείς μπορούν να εκφράσουν τις διαφορετικές τους απόψεις μπροστά στην έφηβη. Μπορεί να γίνει συζήτηση μεταξύ των τριών, να εκφραστούν επιχειρήματα και συναισθήματα και τελικά να βρεθεί κάποια μέση λύση. Και πάλι, θα πρέπει να έχει αποφασιστεί μεταξύ των γονέων ποιος έχει την κύρια αρμοδιότητα να ρυθμίζει το θέμα αυτό. Αν όμως το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερης σημασίας, για παράδειγμα αν το παιδί μπορεί να φύγει για σπουδές σε άλλη πόλη, τότε αν οι γονείς έχουν διαφορετική άποψη πρέπει να αγωνιστούν να δημιουργήσουν μια κοινή γραμμή την οποία θα ανακοινώσουν στο παιδί, αφού ακούσουν φυσικά και τη δική του γνώμη.

Προς το παρόν προτείνω λοιπόν να συζητήσεις πολύ σοβαρά με τον άντρα σου κατ’ ιδίαν τα βασικά θέματα ανατροφής στα οποία διαφωνείτε και αν δεν βρεθεί μια κοινή γραμμή να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο κύριος αρμόδιος για τη ρύθμιση του κάθε θέματος. Εννοείται πως και ο άλλος θα μπορεί να εκφράζει την άποψή του και να γίνεται συζήτηση ανάμεσα στους δυο σας και στο παιδί. Καλό θα ήταν και εσύ και ο άντρας σου να εκφράσετε κατ’ ιδίαν ο ένας στον άλλον τους λόγους που σας οδηγούν στις διαφορετικές απόψεις ανατροφής και να προσπαθήσετε να αλληλοβοηθηθείτε. Όπως στη δική σου προοδευτική στάση ανατροφής έχει συμβάλει η εμπειρία σου ως δειλής και αγχώδους έφηβης, ίσως κι ο άντρας σου να έχει κάποια βιώματα που αν συζητηθούν θα εξηγήσουν την πιο συντηρητική του στάση και μπορεί να τη μετριάσουν.

Κατερίνα