Δίλημμα

Είμαι 40 ετών, διαζευγμένη, με μια κόρη 7 ετών. Ζω στην πόλη καταγωγής μου όπου εργάζομαι ως εκπαιδευτικός. Πριν από ενάμισι χρόνο δημιούργησα σχέση με τον Κ, που ζει στην Αθήνα και είναι παντρεμένος, με δυο μεγάλα παιδιά. Η σχέση του με τη γυναίκα του είναι τυπική, αλλά δεν έχει χωρίσει ακόμα για τα παιδιά. Σχεδιάζει να χωρίσει και να ζήσουμε μαζί. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πάω εγώ στην Αθήνα γιατί έχω τη δυνατότητα να μετατεθώ, ενώ εκείνος έχει δική του δουλειά και επιπλέον θέλει να είναι κοντά στα παιδιά του. Για μένα θα είναι μια μεγάλη αλλαγή, όπως και για το παιδί μου, και διστάζω να την τολμήσω. Οι φίλες μου μου λένε πως θα αλλάξω τη ζωή μου χωρίς να έχω καμιά εγγύηση, για να είμαι κοντά σε έναν παντρεμένο. Από την άλλη μεριά υπάρχει μεγάλη αγάπη ανάμεσα σε μένα και τον Κ και θέλω να είμαι μαζί του. Βρίσκομαι σε δίλημμα.

Β.

Φαίνεται πως μέσα σου υπάρχουν δυο φωνές, αυτή της λογικής και αυτή του συναισθήματος. Η λογική δικαίως σου υπαγορεύει να μην αλλάξεις τη ζωή σου χωρίς κάποια «εγγύηση» εκτός της συναισθηματικής. Τι θα αποτελούσε όμως για σένα εγγύηση; Να έχει ήδη πάρει ο φίλος σου το διαζύγιό του ή τουλάχιστον να έχει ξεκινήσει τη διαδικασία; Να αποχωρήσει απλώς από το σπίτι του και να έρθει να ζήσετε μαζί; Να παντρευτείτε; Πάντως η περίπτωση που εσύ θα φύγεις από τον τόπο σου, θα έρθεις στην Αθήνα και θα ενοικιάσεις ένα σπίτι μόνη σου ενώ ο φίλος σου θα ζει ακόμη με την οικογένειά του είναι μια ακραία κατάσταση στην οποία εσύ κάνεις όλες τις αλλαγές ενώ η δική του ζωή μένει ακόμη αναλλοίωτη.

Στις περιπτώσεις παντρεμένων που συνδέονται με ελεύθερες, δεν ασχολούμαι ποτέ με το ηθικό μέρος και έχω αναλύσει τις απόψεις μου σε προηγούμενες αναρτήσεις. Επικεντρώνομαι κυρίως στον τρόπο ζωής που επιβάλλει μια τέτοια κατάσταση στην κοπέλα, ένας τρόπος που δεν της επιτρέπει να χαίρεται ελεύθερα τη σχέση της.

Όλες οι σχέσεις έχουν το ρίσκο κάποια στιγμή να χαλάσουν. Οι σχέσεις με παντρεμένους όμως έχουν ένα παραπάνω ρίσκο που πρέπει να το συνυπολογίσεις. Πολλές φορές οι παντρεμένοι δεν παίρνουν το θάρρος να κάνουν το αποφασιστικό βήμα να αφήσουν την οικογένειά τους και κάποιοι από αυτούς, ακόμη κι αν το κάνουν, δεν προσαρμόζονται στη νέα κατάσταση και μπορεί να επιστρέψουν στην οικογένειά τους. Αυτά δεν τα λέω για να σε αποθαρρύνω και εύχομαι η δική σου περίπτωση να εξελιχθεί όπως την προγραμματίζεις. Είναι καλό όμως να ξέρεις πως αυτή η αλλαγή ζωής που σχεδιάζεις ενέχει κινδύνους και να κάνεις την επιλογή σου με πλήρη συνείδηση.

Προτείνω να συζητήσεις με το φίλο σου τις προϋποθέσεις που χρειάζεσαι για να έχεις μεγαλύτερη σιγουριά, μιας και εσύ θα είσαι που θα κάνεις την πιο ριζική αλλαγή στη ζωή σου. Ακόμη κι αν οι προϋποθέσεις αυτές ικανοποιηθούν, η απόφαση της μετοίκησης θα είναι καθαρά δική σου, όπως και η ευθύνη της. Μπορείς εξάλλου να αντιμετωπίσεις το θέμα λίγο πιο χαλαρά: Κάνεις ένα πείραμα και βλέπεις αν θα πετύχει. Ευτυχώς το πείραμα αυτό δεν  σε επηρεάζει επαγγελματικά. Οπωσδήποτε όμως μια μετακόμιση σε επηρεάζει οικονομικά, ειδικά αν στην πόλη σου μένεις σε δικό σου σπίτι ενώ στην Αθήνα πρέπει να ενοικιάσεις. Αν βέβαια ενοικιάσετε σπίτι απευθείας μαζί με το φίλο σου, τα πράγματα είναι ευκολότερα από οικονομική άποψη, αλλά πιο πολύπλοκα σε περίπτωση που η συμβίωση δεν πετύχει.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα είναι η κόρη σου. Η ζωή της θα αλλάξει και ίσως αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα προσαρμογής. Επιπλέον, αν συμβιώσεις άμεσα με το φίλο σου, η μικρή θα πρέπει να προσαρμοστεί σε μια ακόμη πολύ σημαντική αλλαγή. Καλό θα είναι η προσέγγιση μεταξύ του φίλου σου και της κόρης σου να γίνει σταδιακά, πριν συμβιώσετε. Σε περίπτωση δε που το «πείραμα» δεν πετύχει, το παιδί θα εκτεθεί σε διαδοχικές μεταβολές και ίσως ματαιώσεις.

Η δική σου ζωή πώς θα είναι στην Αθήνα; Είσαι συνδεδεμένη στενά με τον τόπο σου, το χώρο δουλειάς σου, φίλους και συγγενείς; Είναι πολύ σημαντικό το πώς θα αισθάνεσαι και θα ζεις στην Αθήνα εσύ η ίδια, ανεξαρτήτως της σχέσης σου. Αν επενδύσεις ολόκληρη τη ζωή σου πάνω στο φίλο σου, οι απαιτήσεις σου θα είναι πολύ μεγάλες και ίσως κουράσουν και τους δυο σας. Πρέπει να είσαι έτοιμη να ξεκινήσεις μια νέα ζωή μόνη σου.

Είναι καλό να εξετάσεις προσεκτικά όλους τους παραπάνω παράγοντες, να θέσεις κάποιους όρους και πιθανώς να δώσεις παραπάνω χρόνο στην υπόθεση ώστε αυτοί να ικανοποιηθούν. Θα κάνεις ό,τι κάνεις με πλήρη συνείδηση των κινδύνων που υποκρύπτονται, θα αναλάβεις την πλήρη ευθύνη των επιλογών σου και θα είσαι η μόνη υπεύθυνη γι’ αυτές. Αν τελικά κάνεις την αλλαγή που προγραμματίζεις, ακόμη κι αν δεν πετύχει δεν έγινε καμιά καταστροφή, μπορείς πάντα να ξαναγυρίσεις στον τόπο σου ή και να παραμείνεις στην Αθήνα κάνοντας μια νέα αρχή μόνη σου. Κατερίνα