Βιαστικός δεύτερος γάμος

Βρίσκομαι σε διαδικασία διαζυγίου, μετά από 15 χρόνια γάμου τον οποίο έκανα πολύ νέα, βιαστικά λόγω εγκυμοσύνης. Ο σύζυγός μου ζει ήδη εδώ και έξι μήνες σε άλλο σπίτι και εγώ παρέμεινα με την κόρη μου (13 ετών) στο σπίτι που μέναμε και μου ανήκει. Η πρωτοβουλία του διαζυγίου ήταν δική μου και την αφορμή την έδωσε μια εξωσυζυγική σχέση που δημιούργησα, η οποία εξελίχτηκε καλά και σκοπεύουμε να παντρευτούμε μόλις βγει το διαζύγιό μου. Η κόρη μου έχει αντιδράσει πολύ άσχημα στο χωρισμό και με ενοχοποιεί που «έδιωξα τον μπαμπά». Σ’ αυτό συμβάλλει βέβαια και ο πατέρας της, τον οποίο βλέπει πολύ τακτικά και υπεραγαπά. Η κόρη μου δεν γνωρίζει για τη σχέση μου αλλά κάτι υποψιάζεται, αντιδρά άσχημα όποτε της λέω πως θα βγω και μου κάνει συνεχώς ερωτήσεις και σκηνές. Όταν θυμώνει λέει πως θα πάει να ζήσει με τον πατέρα της. Το διαζύγιο θα βγει σε λίγους μήνες και δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ την κατάσταση. Πιστεύω πως όταν παντρευτώ και αρχίσουμε να ζούμε οι τρεις μας, θα δημιουργηθούν μεγάλα προβλήματα. Ίσως μου πείτε να καθυστερήσω το γάμο, αλλά εγώ βιάζομαι γιατί πιστεύω πως αυτό θα είναι καλύτερο για το παιδί, παρά να ανακαλύψει πως έχω σχέση, πράγμα πολύ πιθανό γιατί ο πατέρας της και η οικογένειά του θα της το ανακοινώσουν με άσχημο τρόπο όταν το μάθουν και ήδη πετούν υπονοούμενα.

Σ.

Πιστεύω πως από το φόβο σου για την ψυχική κατάσταση της κόρης σου και για την εξέλιξη της σχέσης μεταξύ σας οδηγείσαι σε σπασμωδικές κινήσεις που θα κάνουν περισσότερο κακό σε όλους. Όλα πρέπει να γίνουν σταδιακά, έτσι ώστε το παιδί να συνηθίζει στην κάθε αλλαγή πριν προκύψει η επόμενη.

Η κόρη σου βρίσκεται σε μια δύσκολη ηλικία. Δεν είναι ούτε παιδί ώστε να πειστεί εύκολα για κάποια πράγματα, ούτε όμως έχει προχωρήσει στην εφηβεία ώστε να μπορείτε να μιλήσετε πιο ισότιμα. Επηρεάζεται εξάλλου από τον πατέρα της και την οικογένειά του, που διάκεινται εχθρικά απέναντί σου.

Πρώτα-πρώτα πάψε να φοβάσαι την επιρροή του πρώην συζύγου σου στο παιδί. Όπως αυτός της μεταδίδει την άποψή του για το χωρισμό σας, μπορείς κι εσύ να της μεταδώσεις τη δική σου, χωρίς όμως να τον κατηγορήσεις. Μπορείς να της πεις πως με τον πατέρα της (που κάποτε αγαπιόσασταν και περνούσατε ωραία) αυτό έπαψε να ισχύει τα τελευταία χρόνια, δεν ήσουν ευτυχισμένη, υπήρχαν συγκρούσεις τις οποίες σίγουρα θυμάται και θέλησες να διαλύσεις το γάμο. Δεν έχει καμία έννοια να προσπαθήσεις να την πείσεις πως δεν ήταν δική σου η πρωτοβουλία, αφού ήδη το γνωρίζει. Μπορείς να της πεις απλώς πως όταν ένα ζευγάρι δεν είναι ευτυχισμένο, κάποιος παίρνει την πρωτοβουλία του χωρισμού και στην περίπτωσή σας την πήρες εσύ. Να είσαι σίγουρη πως, παρά τις τωρινές της αντιδράσεις, όταν η αναταραχή του διαζυγίου περάσει και η κόρη σου μεγαλώσει θα τοποθετήσει τα πράγματα στις κανονικές τους διαστάσεις και θα αξιολογήσει σωστά την κατάσταση.

Όταν απειλεί πως θα πάει να ζήσει με τον πατέρα της, επιχείρημα που το χρησιμοποιούν πολλά παιδιά σε ανάλογη κατάσταση όταν δεν τους γίνονται τα χατίρια, μπορείς να της λες πως αν γίνει κάτι τέτοιο θα στεναχωρηθείς πολύ αλλά δεν μπορείς να την εμποδίσεις, αν και ο πατέρας της συμφωνήσει. Να είσαι σίγουρη πως δεν θα το κάνει, αλλά το λέει για να έχει έναν έλεγχο επάνω σου.

Σχετικά με τη σχέση σου, η γνώμη μου είναι πως δεν πρέπει να προχωρήσετε τόσο γρήγορα σε γάμο. Διεκδίκησε το δικαίωμά σου να βγαίνεις, χωρίς να κάνεις υπερβολές αλλά και χωρίς να της ζητάς την άδεια. Εξήγησέ της πως είσαι πλέον μόνη και έχεις ανάγκη να βγαίνεις, τόσο με παλιούς φίλους τους οποίους γνωρίζει όσο και με κάποιες καινούργιες παρέες που έχεις αποκτήσει.

Μην αναφερθείς ακόμη στο φίλο σου ούτε να της τον γνωρίσεις με οποιονδήποτε τρόπο. Αν συνδέσει αυτή τη σχέση με το χωρισμό των γονέων της θα είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το σύντροφό σου στο μέλλον. Αν ο πατέρας της και οι συγγενείς του της πουν κάτι συγκεκριμένο, εσύ μπορείς να της πεις πως ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει για τους δικούς του λόγους, αλλά την αλήθεια για τη ζωή σου θα τη μαθαίνει μόνο από σένα. Αν και όταν υπάρχει κάτι σημαντικό να μάθει θα της το πεις εσύ. Μη φοβάσαι τα κακόβουλα σχόλια. Ίσως αυτά σε φοβίζουν επειδή είναι πιθανό να διατηρείς κάποιες ενοχές για το διαζύγιό σου και για τη νέα σου σχέση. Αν εσύ η ίδια πιστεύεις πως καλώς χώρισες και πως έχεις κάθε δικαίωμα να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου, τότε θα μπορείς και να το μεταδίδεις στην κόρη σου με ρητούς και άρρητους τρόπους.

Διατήρησε τη σχέση σου με διακριτικότητα, περίμενε να βγει το διαζύγιό σου και δώσε στην κόρη σου το χρόνο να αποδεχτεί το χωρισμό. Έχει παρατηρηθεί στατιστικά πως χρειάζονται περίπου δυο χρόνια μετά από ένα χωρισμό για να ξαναβρεί το διευρυμένο οικογενειακό σύστημα την ισορροπία του. Όταν γίνει αυτό, τότε μπορείς να της παρουσιάσεις το φίλο σου και να της αφήσεις χρόνο να τον αποδεχτεί. Όταν γίνει κι αυτό, τότε μπορείς να της δηλώσεις την επιθυμία σου να τον παντρευτείς και να τη ρωτήσεις πώς θα αισθανόταν γι’ αυτό. Αν είναι αρνητική, μια επιλογή είναι να προχωρήσεις διατρέχοντας τον κίνδυνο μιας εχθρικής κατάστασης μέσα στο σπίτι και μια άλλη επιλογή είναι να ζεις ελεύθερα τη σχέση σου εκτός σπιτιού και να παντρευτείς όταν εκείνη τελειώσει το σχολείο, οπότε θα ζει πλέον τη δική της ζωή που μπορεί να είναι και μακριά σου.

Όπως καταλαβαίνεις, ο δρόμος είναι μακρύς. Ένας βιαστικός γάμος θα χειροτερέψει την κατάσταση για την κόρη σου. Όσοι έχουν σκοπό να κάνουν κακόβουλα σχόλια εναντίον σου, θα τα κάνουν είτε είσαι παντρεμένη είτε όχι. Μήπως η βιασύνη σου να παντρευτείς έχει μέσα της και την επιθυμία σου να «τακτοποιήσεις» ξανά τη ζωή σου μέσα στο γνώριμο πλαίσιο του γάμου που έχεις συνηθίσει τόσα χρόνια; Μήπως θέλεις να επικυρώσεις νομικά τη σχέση σου για να αισθάνεσαι μεγαλύτερη σιγουριά πως θα διατηρηθεί;

Στο μεταξύ διάστημα χρειάζεται υπομονή και διακριτικότητα. Αν η σχέση σου είναι δυνατή και ουσιαστική, μη φοβάσαι πως θα φθαρεί με το χρόνο. Αντίθετα, θα δοκιμαστεί έτσι ώστε θα προχωρήσεις στο δεύτερο γάμο με καλύτερες προοπτικές από τον πρώτο. Επιπλέον, η κόρη σου θα έχει αποδεχτεί την κατάσταση, θα έχει μεγαλώσει και θα μπορείς να συνεννοηθείς καλύτερα μαζί της.

Κατερίνα