Ο γιος μου έγινε «μαμόθρεφτο»

Έχω χωρίσει εδώ και πέντε χρόνια και έχω ένα γιο 9 ετών που ζει με τη μητέρα του. Όσο μεγαλώνει το παιδί, διαπιστώνω μια μεγάλη προσκόλληση στη μητέρα του. Κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι γιατί ο μικρός λέει πως φοβάται μόνος του. Δεν τρώει ούτε ντύνεται μόνος του και περιμένει να του τα ετοιμάσει όλα η μητέρα του. Δεν έχει φίλους, δεν παίζει αγορίστικα παιχνίδια και θέλει να κάθεται συνεχώς μέσα, με την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Κάνει Αγγλικά με ιδιαίτερα μαθήματα και βγαίνει από το σπίτι μόνο για το σχολείο.

Η πρώην σύζυγός μου είναι παράξενη και δεν έχω συνεργασία μαζί της. Δεν είναι δυνατό να συζητήσουμε για το παιδί και να ακούσει τη γνώμη μου. Ζει στο ίδιο κτίριο με τη μητέρα της, απόλυτα εξαρτημένη από αυτή, και μεγαλώνουν μαζί το παιδί.

Εγώ τον παίρνω κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο αλλά δεν ξέρω πώς να φερθώ, έτσι όπως τον έχουν μάθει. Συνήθως πηγαίνουμε στο σπίτι των γονιών μου, όπου οι παππούδες ασχολούνται πολύ μαζί του. Το βράδυ θέλει να κοιμάται μαζί μου, αλλιώς λέει πως φοβάται. Ο γιος μου έχει γίνει «μαμόθρεφτο» και δεν ξέρω τι να κάνω.

Γ.

Η διάσταση απόψεων των πρώην συζύγων σχετικά με την ανατροφή του παιδιού είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο που έχει άσχημα αποτελέσματα για το παιδί. Αρχικά, το ότι δεν μπορείς προς το παρόν να συνεννοηθείς με τη μητέρα του δεν σημαίνει πως η κατάσταση δεν μπορεί να βελτιωθεί στο μέλλον. Προτείνω να συνεχίσεις να προσπαθείς να συνεννοηθείς μαζί της.

Δεν θα σχολιάσω τη στάση της, η οποία προφανώς προκύπτει από ψυχολογικά ελλείμματα και λανθασμένη ιδεολογία. Μια πρώτη σκέψη είναι πως αναπαράγει με το παιδί της τη σχέση εξάρτησης που έχει με τη  μητέρα της. Προς το παρόν, όσο η κατάσταση είναι όπως την περιγράφεις, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αποτελέσεις έναν ισχυρό αντίθετο πόλο επίδρασης για το παιδί. Λες πως δεν ξέρεις πώς να φερθείς και καταλαβαίνω πως συχνά «αναθέτεις» την κατάσταση στους γονείς σου. Καλό είναι όμως να αναλάβεις εσύ ο ίδιος πιο ενεργό ρόλο.

 Όταν είναι μαζί σου, είναι καλύτερο να περνάτε τον περισσότερο χρόνο οι δυο σας. Αντί να πηγαίνετε συνεχώς στους παππούδες, μπορείτε να ασχολείστε με δραστηριότητες στη φύση και να τον εισαγάγεις σιγά-σιγά σε αθλητικά παιχνίδια. Αν συχνάζετε σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο, π.χ. ένα αθλητικό πάρκο, εκεί θα έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Φρόντισε να εντοπίσεις φίλους και συγγενείς σου με παιδιά ανάλογης ηλικίας, ιδιαίτερα αγόρια, και κάνετε κάποιες εξόδους μαζί τους. Ενθάρρυνέ τον να δοκιμάσετε κάποιο ενδιαφέρον μαζί  (πχ.  κάποιο σπορ) και αν του αρέσει μπορείς να τον γράψεις σε μια ανάλογη σχολή (ή ακόμη και σε μια σχολή υπολογιστών που του αρέσουν) και να αναλάβεις να τον πηγαίνεις. Έτσι αφενός θα κοινωνικοποιηθεί, αφετέρου θα μπορείς να τον βλέπεις και μεσοβδόμαδα.

Όταν μένετε μαζί στο σπίτι σου, εκπαίδευσέ τον στην αυτονομία. Πες του πως θα ντυθείτε μαζί, ο καθένας θα διαλέξει τα ρούχα του και θα τα φορέσει. Όταν τρώτε μαζί, άσε τον να φάει μόνος  του. Δεν πειράζει αν λερωθεί, ούτε κι αν κάποια φορά δεν φάει αρκετά. Θα πεινάσει και θα φάει αργότερα. Μπορείς να τον διδάξεις σαν παιχνίδι πχ. πώς να κόβει το κρέας του, πώς να βάζει γάλα στα δημητριακά του κ.ά. Κάνε τις αντίστοιχες κινήσεις απέναντί του και ενθάρρυνέ τον να σε απομιμηθεί. Να τονίζεις πως είναι πια μεγάλο παιδί και να επιβραβεύεις κάθε μικρό του επίτευγμα ανεξαρτησίας. Να τονίζεις πως είστε άντρες και δεν δίνετε μεγάλη σημασία στα καθιερωμένα, αλλά τα ξεπερνάτε γρήγορα με σκοπό να ασχοληθείτε με πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες.

Το θέμα του ύπνου είναι σημαντικό. Πρέπει στο σπίτι σου να έχει σίγουρα το δικό του δωμάτιο. Εξήγησέ του πως είναι πια μεγάλος και πρέπει να κοιμάται μόνος του και πως δεν υπάρχει λόγος να φοβάται γιατί είσαι στο διπλανό δωμάτιο με ανοιχτή την πόρτα. Αρχικά μπορείς να κάθεσαι στο δωμάτιό του μέχρι να κοιμηθεί πχ. διαβάζοντας μαζί του κάτι ή συζητώντας, και μετά να φεύγεις. Αν το βράδυ ξυπνήσει και φοβηθεί, μπορείς να πας για λίγο στο κρεβάτι του ή να έρθεις αυτός στο δικό σου, αλλά τελικά να ξανακοιμηθεί ο καθένας μόνος του. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν σταδιακά.

Αναπόφευκτα θα παρατηρήσει τη διαφορά ανάμεσα στη δική σου στάση και στη στάση της μητέρας του και ίσως θα αναφερθεί σ’ αυτή. Μπορείς να του πεις καθαρά πως εσύ και η μητέρα του έχετε διαφορετικές απόψεις σε κάποια πράγματα και πως όταν είναι μαζί σου τα πράγματα θα γίνονται αλλιώς. Ενθάρρυνέ τον να εφαρμόζει αυτά που μαθαίνει μαζί σου και όταν βρίσκεται στο σπίτι της μητέρας του και πες του πως αυτά θα αποτελέσουν και γι’ αυτήν μια ευχάριστη έκπληξη. Μπορείτε να καθιερώσετε κάποιες τακτικές τηλεφωνικές επαφές, στις οποίες θα παρακολουθείς διακριτικά την πρόοδό του πχ αν ντύθηκε ή αν έφαγε ή αν κοιμήθηκε μόνος του σήμερα.   

Πρέπει να λάβεις πολύ ενεργητική στάση στην ανατροφή του γιου σου για να μπορέσεις να τον επηρεάσεις, αν και ο χρόνος που περνά μαζί σου είναι περιορισμένος.

Κατερίνα