Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Η κόρη μου άλλαξε

Η κόρη μας τελειώνει το πρώτο έτος του πανεπιστημίου. Στην εφηβεία της ήταν ένα ήσυχο και μελετηρό παιδί, με καλό χαρακτήρα και ποτέ δεν μας είχε δημιουργήσει πρόβλημα. Οι σχέσεις στην οικογένειά μας είναι καλές και υπάρχει διάλογος ανάμεσα σε μας τους γονείς, στην κόρη μας και στον μικρότερο γιο μας που τώρα θα πάει στην πρώτη λυκείου. Η κόρη μελέτησε σκληρά για τις πανελλήνιες και πέρασε στη σχολή της επιλογής της στην Πάτρα, όπου κατοικούμε. Από τη στιγμή που έγινε φοιτήτρια, άλλαξε απότομα. Βγαίνει συνεχώς, ξενυχτά και έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά από κοντά μας. Έχει δημιουργήσει σχέση με έναν συμφοιτητή της που δεν κατάγεται από την Πάτρα και σχεδόν κατοικεί στο σπίτι του. Δεν έχουμε φυσικά αντίρρηση να έχει σχέση, αλλά νομίζουμε πως το παρακάνει.
Έχουμε διαβάσει προηγούμενες αναρτήσεις και συμφωνούμε μαζί σας πως η κόρη μας κάνει καθυστερημένα την επανάστασή της μετά από την κούραση και το άγχος των πανελληνίων. Κατανοούμε πως από δω και πέρα δεν μπορούμε να παρέμβουμε στη ζωή της, αλλά το πρόβλημα είναι πως δεν μπορούμε πια να συζητήσουμε μαζί της και αυτό μας στεναχωρεί. Υπάρχει τώρα και ένα πρακτικό θέμα: Θέλει να φέρει το φίλο της στο εξοχικό μας το καλοκαίρι και ισχυρίζεται πως έχει αυτό το δικαίωμα. Εμείς δεν το θέλουμε αυτό. Σε αντίθετη περίπτωση ζητά χρήματα για να πάει μαζί του δύο μήνες σε ένα νησί. Δεν ξέρουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε.
Δ-Θ

Όπως πολύ σωστά εντοπίσατε, η κόρη σας περνά μια καθυστερημένη εφηβεία, όπου ξεσπά η πίεση των πανελληνίων και η φυσιολογική αντίδραση προς τους γονείς σε «συμπυκνωμένη» μορφή. Σίγουρα δεν μπορείτε πλέον να την ελέγξετε  και δεν φαίνεστε άνθρωποι που σας απασχολεί το «ηθικό» μέρος της ζωής της. Συμφωνώ απόλυτα με τη στάση αυτή. Αφήστε την να ζήσει την επανάστασή της. Είναι όμως καλό τόσο για σας όσο και για εκείνη να θέστε κάποια όρια που προασπίζουν την οικογενειακή σας ισορροπία, τα οικονομικά θέματα και κυρίως την ουσία της σχέσης σας με την κόρη σας.
  • Δεν αναφέρεστε στο πώς αντιμετωπίζει τις σπουδές της. Αν δεν τις αντιμετωπίζει σοβαρά πρέπει να της το επισημάνετε και να της ζητήσετε να καθορίσετε μαζί ένα χρονικό όριο για να πάρει το πτυχίο της, πέρα από το οποίο θα πρέπει να κερδίζει τουλάχιστον το χαρτζιλίκι της.
  • Δικαίως δεν θέλετε να φιλοξενήσετε την κόρη σας με το αγόρι της ως ζευγάρι ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο εξοχικό σας. Είναι λογικό να ζητήσει να τον φιλοξενήσετε κάποιο τριήμερο, αλλά ως εκεί. Κατά τη φιλοξενία αυτή, τα νέα παιδιά δεν θα πρέπει να έχουν την απαίτηση ιδιωτικού χώρου, εκτός κι αν το σπίτι σας είναι πολύ ευρύχωρο. Αν έχετε εμπιστοσύνη στην κόρη σας και στο φίλο της, θα μπορούσατε να τους επιτρέψετε να μείνουν μόνοι τους στο εξοχικό, κάποια φορά που δεν θα είστε εσείς.
  • Σχετικά με τις μακροχρόνιες διακοπές στο νησί, εσείς έχετε την οικονομική άνεση να της τις εξασφαλίσετε; Ακόμη κι αν έχετε, το θεωρώ υπερβολή και προτείνω να αρνηθείτε, για να συνηθίσει η κόρη σας να έχει κάποια όρια στις επιθυμίες και στις απαιτήσεις της. Είναι φυσικό ένα νέο παιδί να ζητά διακοπές λίγων ημερών και οι γονείς αν μπορούν να του τις καλύπτουν οικονομικά. Για ένα τόσο μεγάλο όμως διάστημα, θα πρέπει να εργαστεί το ίδιο το παιδί. Αν η κόρη σας προτίθεται να εργαστεί και να κερδίσει τις διακοπές της, προτείνω να το επιτρέψετε, για να μάθει την αξία και τις δυσκολίες  της εργασίας.
  • Ως κυριότερο θέμα θεωρώ τη συναισθηματική απομάκρυνση της κόρης σας από κοντά σας και την αδυναμία διαλόγου. Προτείνω να εκφράσετε τα συναισθήματά σας σε μια ήρεμη συζήτηση. Δηλώστε την άποψή σας πως αντιμετωπίζει τη σχέση της με υπερβολή. Πείτε της πόσο σας στεναχωρεί που δεν τη βλέπετε τόσο συχνά όσο θα θέλατε, πως σας λείπει η επικοινωνία και ο διάλογος που είχατε. Αναγνωρίστε πως αυτά δεν γίνονται με το ζόρι. Γνωρίζετε και αποδέχεστε πως περνά μια φάση αντίδρασης απέναντί σας που δεν θα είναι μόνιμη, αλλά παρ’ όλα αυτά στεναχωριέστε και σας λείπει. Διαβεβαιώστε την πως την αγαπάτε και την αποδέχεστε, κι αυτή ως άτομο και τις μεταπτώσεις της, και πως τα όρια που της επιβάλλετε είναι το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε κι εσείς την ψυχική σας ισορροπία και να την προστατέψετε όσο μπορείτε από κακοτοπιές.
Χαλαρώστε. Με δεδομένα κάποια όρια, αφήστε την να κάνει την επανάστασή της. Έχετε εμπιστοσύνη στον τρόπο που την αναθρέψατε  και στη βαθύτερη ποιότητα της προσωπικότητάς της και είμαι σίγουρη πως σε λίγο καιρό τα πράγματα θα αλλάξουν.
Κατερίνα

1 σχόλιο:

  1. Ας θυμηθούμε τα δικά μας φοιτητικά χρόνια..το αίσθημα να εισαι μόνος και να κάνεις ότι θέλεις..Δεν πιστεύω ότι αλλάζουμε τότε..απλά μας μεθά το νέο αίσθημα ελευθερίας. μετά περνά και αυτό.Η απόκτηση συντρόφου , οι πρώτες ολοκληρωμένες σχέσεις...άλλη μεθη και αυτή...
    Πολλες αντιδράσεις οφείλονται και στο νέο αμόρε..πάμε με τα νερά του...προσπαθούμε να το εντυπωσιάσουμε...Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσουμε τους γονείς...απλά υπομονή να περάσουν οι πρώτοι ενθουσιασμοί..
    Πάντως και εγώ έχω μία κόρη στα 20 ...2 χρόνο φοιτήτρια....και καλά αυτά που λέμε....αλλά τα επισόδεια από τις 7 θανάσιμες πεθερές τα ηχογραφώ όλα...δεν ξέρεις ποτε εεε????


    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.