Γράφω επηρεασμένη από την προηγούμενη ανάρτηση, όπου το κορίτσι εκτός των άλλων θεμάτων του έχει θέμα και με τη διατροφή. Έχω κι εγώ μια κόρη 14 ετών, η οποία είναι υπέρβαρη. Στην οικογένεια του συζύγου μου υπάρχουν υπέρβαρα άτομα και εγώ έχω τάση προς το πάχος την οποία καταπολεμώ με προσεκτική δίαιτα. Επειδή και η μικρή ανέκαθεν είχε τάση προς το πάχος, εγώ, όπως και η μητέρα της προηγούμενης ανάρτησης, έχω την αγωνία πως θα γίνει ένα παχύσαρκο άτομο και πάντα την «παρακολουθούσα» και γίνονταν καβγάδες για τη διατροφή της. Ενώ στο σπίτι τρώμε υγιεινά, εκείνη καταναλώνει μόνη της γλυκά, πατατάκια, παγωτά και άλλα είδη που συνηθίζουν τα παιδιά της ηλικίας της, αλλά σε υπερβολικό βαθμό. Συμφώνησε μαζί μου να την πάω σε διαιτολόγο, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε το πρόγραμμά της. Τη βλέπω να καταστρέφει τον εαυτό της και δεν ξέρω τι να κάνω. Σημειώνω πως έχουμε άλλη μια κόρη 19 ετών, που σπουδάζει στην Αθήνα και δεν είχε ποτέ πρόβλημα βάρους, και ένα γιο 11 ετών που είναι παχουλός αλλά μεγαλώνοντας χάνει σιγά-σιγά με τον αθλητισμό τα περιττά κιλά.
Ν.
Το θέμα της διατροφής στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία αποτελεί το σύμπτωμα μιας γενικότερης ψυχολογικής δυσλειτουργίας. Στα κορίτσια έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση τους με τη μητέρα, με τη σχέση της μητέρας με το φαγητό και με τη γυναικεία υπόσταση την οποία σταδιακά αποκτούν. Για μια ανάλυση του θέματος σας παραπέμπω στην ανάρτηση «Η κόρη μου έχει νευρική ανορεξία;» (Ιανουάριος).
Στη δική σας περίπτωση πιστεύω πως η στάση της μικρής έχει να κάνει με μια αντίδραση απέναντί σου, που ως μητέρα παρακολουθείς τι τρώει και η ίδια έχεις συνεχώς το νου σου στη δική σου δίαιτα.
Άλλος παράγων μπορεί να είναι η σύγκριση με τα αδέλφια της. Μια μεγάλη, κομψή αδελφή που τώρα είναι φοιτήτρια ίσως αποτελεί ένα πρότυπο που η μικρή πιστεύει πως όσο κι αν αγωνιστεί δεν θα το φτάσει, οπότε καταφεύγει στο αντίθετο «μοντέλο». Εξάλλου το μεσαίο παιδί, που δεν έχει τα προνόμια του μεγάλου και τα χάδια του μικρού, μπορεί να επιδιώκει την προσοχή της οικογένειας με θετικό ή αρνητικό τρόπο ή ακόμη να θέλει να «αποσυρθεί» για να μη συγκρίνεται μαζί τους. Μπορεί επίσης να έχουν γίνει στο περιβάλλον σχόλια για το βάρος της και συγκρίσεις με τα αδέλφια της, τα οποία να την πλήγωσαν και να αντιδρά επαληθεύοντάς τα.
Προτείνω να σταματήσεις να την πιέζεις και να την παρακολουθείς. Πες της απλώς πως δεν θα ξαναασχοληθείς με το βάρος της και θα πρέπει η ίδια να μάθει να είναι υπεύθυνη για τον εαυτό της. Όποτε θελήσει να κάνει κάτι για το βάρος της, ας σου το ζητήσει και τότε θα κάνεις το παν για να τη βοηθήσεις. Προστάτεψέ την από συγκρίσεις και σχόλια. Και μόνο το ότι πιστεύεις πως "καταστρέφει τον εαυτό της", της δίνει ένα πολύ βαρύ φορτίο. Άφησέ την να αποφασίσει μόνη της πως δεν επιθυμεί το πάχος και μην προδικάζεις πως θα είναι παχιά σ’ όλη της τη ζωή.
Ασχοληθηθείτε κι εσύ και ο πατέρας της μαζί της σε άλλους τομείς, εκτός φαγητού. Δώστε της προσοχή, αποδεχτείτε την και τονίστε τα θετικά της σημεία. Αν εσύ η ίδια υπεραπασχολείσι με τη δίαιτα, φρόντισε να αποκτήσεις μια πιο ισορροπημένη στάση προς το θέμα.
Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.