Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Πώς να τηρήσω τη δίαιτά μου

Η φίλη μου Ροδούλα από την Κύπρο, ζητά τη βοήθειά μας για να τηρήσει τη δίαιτά της.
Έχω πρόβλημα με περιττά κιλά, είμαι 10 -15 κιλά περισσότερα από όσο θα έπρεπε να είμαι. Το γεγονός ότι είμαι ευχαριστημένη από την εικόνα μου και τον εαυτό μου δεν με ανάγκασε να προβώ σε δραστικά μέτρα να τα χάσω. Παρουσιάζω μια γενικά αρμονική εικόνα και όλοι διερωτούνται πως και πρέπει να χάσω τόσο βάρος.

Το πρόβλημα μου είναι ιατρικό και για λόγους υγείας πρέπει να χάσω αρκετό βάρος. Δεν μπορώ να τα καταφέρω. Δεν είναι θέμα μεταβολισμού γιατί έχω ψηλό μεταβολισμό. Είναι καθαρά θέμα λαιμαργίας. Δυστυχώς η υγιεινή διατροφή δεν εχει καμία σχέση μαζί μου. Το να φας ένα μήλο για μένα είναι σχεδόν διαστροφικό... Τα μήλα τα τρώω σε μηλόπιτα με παγωτό!

Μέχρι σήμερα το όλο θέμα έμπαινε σε πλάκες μεταξύ των φίλων μου και με κορόιδευαν που πάντα κάνω δίαιτα και ποτέ δεν κάνω. Όμως τώρα λόγω ηλικίας που θα μπω στην εμμηνόπαυση και λόγω των προβλημάτων υγείας που έχω, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά. Όταν γέννησα (στον 7 μήνα όμως) ήμουν μόνο 57 κιλά και έχω ύψος 1.69. Θα πρέπει χωρίς πλάκες και τρελά σχόλια να ασχοληθώ σοβαρά και να γίνω τουλάχιστο 60 κιλά στην αρχή και μετά 55. Σήμερα είμαι 70 κιλά.

Η καθημερινότητα μου αποτελείται από πολλές στιγμές που τρώω βλακείες και τις οποίες θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν για να περνώ καλά. Σίγουρα δεν πεινώ όταν τρώω και το έχω αναγνωρίσει αυτό. Απλά δεν ξέρω τι να κάνω.

Έχω πάει και στο Αμερικάνικο καρδιολογικό κέντρο όπου μου βάλανε ειδική διατροφή την οποία δεν μπόρεσα ποτέ να τηρήσω εδώ και 2 χρόνια που πήγα.

Θα ήθελα την βοήθεια σας στο τι να κάνω καθημερινά τις στιγμές που μου έρχεται να κάνω βλακείες για να μείνω πιστή στο πρόγραμμα που πρέπει να τηρήσω για να χάσω τα έξτρα κιλά.

Δεν με πειράζει να δημοσιευτεί το όνομα μου γιατί πιστεύω ότι το να μοιράζεσαι ένα πρόβλημα δεν είναι ντροπή και βοηθάς και κάποιους άλλους που ίσως θα ήθελαν να απαντήσουν προσωπικά σε μένα: rosemichaelides@gmail.com

Πολλά φιλιά.
Ροδούλα

Αγαπητή Ροδούλα,

Το θέμα σου είναι καθαρά ψυχολογικό. Ξέρεις πως πρέπει να αδυνατίσεις, έχεις καλούς λόγους γι’ αυτό και έχεις και την κατάλληλη δίαιτα από ειδικό. Βέβαια η ωραία εμφάνιση από τη μια μεριά είναι δώρο της φύσης, από την άλλη όμως καμουφλάρει τα ρεαλιστικά προβλήματα.

Εκεί που έχω κάποια αμφιβολία είναι το βάρος που έχεις θέσει ως τελικό στόχο. Τα 55 κιλά-στόχος για μια ώριμη γυναίκα ύψους περίπου 1.70 έχουν τεθεί από γιατρό ή διαιτολόγο; Θεωρώ το βάρος αυτό πολύ χαμηλό, γιατί σε μένα που έχω το ίδιο ύψος οι γιατροί επισημαίνουν πως πρέπει να φτάσω τα 55 κιλά ως ελάχιστο αποδεκτό κάτω όριο (από τα 52 που είμαι τώρα). Άρα μια γυναίκα που θέλει απλώς να είναι λεπτή και όχι …σκελετός, υποθέτω πως στα 60-62 κιλά θα είναι μια χαρά. Πολύ περισσότερο αν η φυσική κατασκευή της δεν είναι ιδιαίτερα λεπτοκαμωμένη. Επιμένω στο θέμα αυτό γιατί ξέρω πως οι υπερβολικές προσδοκίες απογοητεύουν τον άνθρωπο και μπορεί να τον κάνουν να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Συζήτησε λοιπόν με τους ειδικούς που σε παρακολουθούν και θέσε έναν ρεαλιστικό τελικό στόχο, με σκοπό και να μη μετακινηθείς από αυτόν περισσότερο από 2 κιλά στο υπόλοιπο της ζωής σου.

Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι που σε εμποδίζουν να κατανικήσεις τη λαιμαργία σου. Να μερικοί:

  • Μαθημένες συμπεριφορές χρόνων (όπως θα έλεγαν οι γνωσιακοί)
  • Σύνδεση του φαγητού με τη συναισθηματική κατάσταση (ή καθήλωση στο στοματικό στάδιο, όπως θα έλεγαν οι Φροϋδικοί)
  • Σύνδεση του φαγητού με τις στιγμές ανίας
  • Κοινωνική ζωή συνδεδεμένη με το φαγητό
  • Μέλη της οικογένειας ή στενοί φίλοι που κάνουν υπερβολές στο φαγητό
  • Έκφραση με το φαγητό μιας γενικότερης αντίδρασης προς κάποιες πιέσεις ή προγράμματα της ζωής
  • Λανθασμένες ώρες γευμάτων κτλ.
Πιστεύω πως ο στόχος σου πρέπει να είναι η αλλαγή διαιτητικών συνηθειών και στάσης προς το φαγητό. Αυτό παίρνει χρόνο, αλλά εξασφαλίζει και το δια βίου σωστό βάρος. Προτείνω λοιπόν να χάνεις ένα κιλό το μήνα και να το διατηρείς δια βίου (οπότε τα 10 κιλά χάνονται σε 10 μήνες και διατηρούνται), παρά πχ. 5 κιλά σε είκοσι μέρες, που μετά ξαναμπαίνουν πολύ γρήγορα. Οι πολύ σκληρές δίαιτες δεν διατηρούνται. Είναι απάνθρωπο να απαιτεί κάποιος από έναν άνθρωπο που λατρεύει τα γλυκά να μην τα ξαναφάει ποτέ. Είναι όμως εφικτό να τρώει ένα μικρό γλυκό κάθε 2-3 μέρες, προγραμματισμένα, αντί για την καθημερινή… μηλόπιτα με παγωτό.

Να μερικές μέθοδοι που έχουν βοηθήσει πελάτες μου:
  • Τήρηση ημερολογίου διατροφής: τι έφαγες, πότε, σε ποιες συνθήκες και πώς ένιωθες. Το γράφεις στο τέλος της μέρας και δεν παίρνει πάνω από 5 λεπτά. Βρίσκεις έτσι ώρες, καταστάσεις και συναισθήματα που σε οδηγούν στις διατροφικές…ατασθαλίες.
  • Όταν έχεις την τάση να φας χωρίς να πεινάς, έχε εναλλακτικές δραστηριότητες που σε ευχαριστούν πχ. περιποιήσου την ομορφιά σου ή κάνε μια ευχάριστη δραστηριότητα έξω από το σπίτι. Μια πελάτισσά μου στις διατροφικά δύσκολες στιγμές συνήθιζε να κάνει αφρόλουτρο…
  • Εντόπισε μη παχυντικά τρόφιμα που σου αρέσουν και έχε τα πρόχειρα όταν σε πιάνει λαιμαργία πχ. κάποιο ιδιαίτερο φρούτο, ζελέ, παγωτό διαίτης κτλ. Πχ. ο Στέλιος έμαθε να θεωρεί ένα μπολ κορνφλέικς με άπαχο γάλα κακάο ως υποκατάστατο γλυκού το βράδυ που τον πιάνει η λαιμαργία.  
  • Έχε μετρημένες τις μερίδες των γλυκών που έχεις προγραμματίσει να καταναλώσεις. Πχ. αν λατρεύεις τα παγωτά, έχε μικρά παγωτά στην κατάψυξη και όχι ένα κιλό παγωτό χύμα. Έχω δει το Στέλιο να το καταναλώνει σε δυο φορές.
  • Τρώγε κανονικό φαγητό σε τακτές ώρες. Μια πελάτισσά μου, που σχολούσε στις 7 μμ., έτρωγε όλη μέρα στο γραφείο βλακείες και το βράδυ στο σπίτι, έχοντας την αίσθηση πως δεν έφαγε κανονικό φαγητό, έκανε υπερβολές στο δείπνο. Αδυνάτισε μόνο όταν άρχισε να παίρνει μαζί της στο γραφείο ταπεράκι με κανονικό μεσημεριανό.
  • Ζήτησε από τα μέλη της οικογένειάς σου και τους φίλους να σε βοηθήσουν χωρίς σχόλια, ειρωνείες και κομπλιμέντα. Βγάλε το φαγητό από την κοινωνική σου ζωή και ζήτησέ τους να συμπράξουν. Μάθετε να περνάτε καλά με έναν καφέ ή ένα ποτό. Και ας σταματήσουμε εμείς οι γυναίκες να κερνάμε ωραία εδέσματα στο σπίτι μας και κάθε επίσκεψη να σημαίνει φαγητό.
Και τώρα, έξω από τα πρακτικά, το βασικό: Τι δεν σου αρέσει στη ζωή σου; Για ποιο πράγμα προσπαθείς να «χαϊδέψεις» τον εαυτό σου, τι να ξεχάσεις, από τι να ξεφύγεις, για ποιο πράγμα να τον επιβραβεύσεις ή να τον τιμωρήσεις; Ποιους ανθρώπους ή καταστάσεις να αποφύγεις; Μήπως για κάποιους λόγους προσπαθείς να κρύψεις τη θηλυκότητά σου ή την ομορφιά σου κάτω από τα κιλά; Ποιές διαιτητικές συνήθειες ή αντιλήψεις επικρατούσαν στην πατρική σου οικογένεια; «Φάε για να αντέξεις», «Φάε για να είσαι δυνατή», «Φάε (ή μην τρως) για να είσαι όμορφη», «Φάε (ή μην τρως) για να είσαι υγιής», «Η εγκράτεια είναι αρετή», «Η αφθονία είναι αρχοντιά» κτλ;. Οι εντολές που έχουμε λάβει ως παιδιά μπορεί να μας καθοδηγούν ακόμα προς την ίδια ή προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Κάνε 2-3 επισκέψεις σε κάποιον καλό συνάδελφό μου στην Κύπρο, ίσως ανακαλύψεις αιτίες που δεν φαντάζεσαι και σε κάνουν υποσυνείδητα να αντιστέκεσαι στη δίαιτα.
Όσο για την ομορφιά σου, εγώ θα σου πω πως είσαι μια γοητευτικότατη γεμάτη κυρία, οπότε σκέψου πόσο πιο γοητευτική θα ήσουν αν έλειπε το «γεμάτη»!

Καλή επιτυχία και φιλιά,
Κατερίνα
(με συμβουλές του Κώστα)

1 σχόλιο:

  1. Ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση.

    Απαντώ και εγώ αν και πονάω πολύ τη μέση μου σήμερα.
    Αυτός είναι και ο ιατρικός λόγος που ανάφερα.
    Έτσι για να τα τοποθετώ καλύτερα.

    Έχω κάποια ασυμμετρία στις δύο πλευρές μου η οποία καταπονεί τη σπονδυλική μου στήλη.
    Για αυτό και το χαμηλό βάρος που πρέπει να έχω.
    Είμαι λεπτοκαμωμένης κατασκευής και δεν έχω τον μεσογειακό τύπο με περιφέρειες ,αλλά και τα λίγα γραμμάρια έξτρα είναι πρόβλημα για μένα. Έχω και κάποια ψηλή χοληστερόλη όπως όλοι οι κύπριοι που τρώμε χαλούμια και τυριά.
    Αυτά είναι τα 2 ιατρικά προβλήματα που έχω.

    Η ηλικία μου ( στα 47 πια) και η έλλειψη άσκησης τα έκαναν χειρότερα.

    Πριν κανένα μήνα πήγα σε κάποιο φίλο μου ψυχολόγο εδώ που είναι εξαιρετικός.
    Μου είπε και αυτός μερικά κόλπα για τις ώρες τις λιγούρας και τρόπους για καλύτερες συνήθειες. Και επίσης άσκησης.

    Δεν είναι ψυχολογική αντίδραση σε πίεση γιατί είναι πολύ εξωστρεφής και ότι με ενοχλεί το λέω εκεί που πρέπει. Δεν ξεσπώ στο φαγητό.

    Είναι το σύνολο της κοινωνικής μου συμπεριφοράς.
    Ένα μπουφέ με βλακείες στο γραφείο όλη μέρα ..κεράσματα και τέτοια..
    Κοινωνικές υποχρεώσεις με πολύ φαγητό και επίσης οι βλακείες που τρώω σε ώρες ανίας και όταν βλέπω τηλεόραση που πάντα πρέπει να τρώω ότι βλακεία τρώγεται και υπάρχει στο σπίτι αλλιώς δεν απολαμβάνω το έργο.


    Η απάντηση σου με κάλυψε και έχεις δίκιο. Και ίσως αφορά πολλούς στη θέση μου.
    Όταν θέλουμε να χάσουμε βάρος πρέπει να είμαστε οργανωμένοι και να έχουμε από πριν έτοιμο τι θα φάμε. Κάτι το οποίο δεν έκανα.

    Επίσης όπως μου είπε και ο ψυχολόγος εδώ να μάθω να μην τρώω ποτέ στη τηλεόραση ή στο pc γιατί εκεί ξεφεύγεις και δεν ξέρεις ούτε καν πόσα έφαγες. Κάτι το οποίο δεν έκανα .

    Το τι έκανα είναι να περπατώ μέσα στην εβδομάδα.
    Από μικρή έκανα αναγκαστικά μπαλέτο γιατί βοηθούσε το πρόβλημα μου.
    Δεν μου αρέσει η γυμναστική και το περπάτημα είναι το μόνο που απολαμβάνω.

    Δεν είναι όμως άσκηση για το πρόβλημα μου και πρέπει να δω πως θα βάλω και άλλες ασκήσεις στο καθημερινό μου πρόγραμμα.

    Έβαλα στόχο να χάσω τα κιλά γιατί νομίζω έφτασα σε οριακή κατάσταση.
    Όλα όσα έγραψες μαζί με όσα ξέρω θα τα βάλω σε εφαρμογή.(ελπίζω)

    Όσον αφορά τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ ευτυχισμένα και το φαγητό ήταν καλομαγειρεμένο από την μαμά μου την γιαγιά μου και όλες τις φίλες τους.
    Οι γυναίκες δεν εργάζονταν τότε το ντελίβερυ δεν είχε εφευρεθεί και τα σπιτικά φαγητά και γλυκά μύριζαν στις γειτονιές.

    Το αίσθημα του τι είναι σωστό η λάθος στο φαγητό δεν υπήρχε όπως ούτε και οι δίαιτες. Τρώγαμε τα πατατάκια με σύνεση και τρέχαμε και όλη μέρα στη γειτονιά
    Πηγαίναμε σχολείο με ποδήλατα άρα ακόμα και για μένα μια μορφή άσκησης υπήρχε.

    Η ομορφιά δεν ήταν θέμα συζήτησης. Όλοι είμαστε όμορφα παιδιά όπως όλα τα παιδιά και ριαλυτυ με ανορεξικές και μποτοξ δεν υπήρχαν ούτε σε τρελές φαντασίες.

    Η γιαγιά μου πέθανε στα 90 της όμορφη χωρίς ρυτίδες και χωρίς αισθητικούς.

    Όπως και νάχει εγώ αρχίζω μια προσπάθεια σήμερα.
    Το δύσκολο είναι να αποδεκτώ ότι είναι για μια ζωή και όχι για λίγο καιρό.
    Σίγουρα κιλά που παίρνεις μέσα σε χρόνια δεν είναι λογικό να τα χάνεις μέσα σε μέρες.. αλλά και τα σύντομα αποτελέσματα σε τονώνουν για να προχωράς.( εδώ δεν ξέρω τι έχεις να πεις)

    Τώρα όσο για το ώριμη για να είμαι ειλικρινής άμα το ακούσω σκέφτομαι μεγάλες γυναίκες και όχι εμένα.. νοιώθω πολύ μικρή. .και ας έχω μια κόρη στα 20 πια..λες να είναι ξεμώραμα και παλιμπαιδισμός??


    Πολλά φιλιά και ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.