Κι άλλος ένας παντρεμένος...

Πριν από ένα χρόνο γνώρισα τον Σ, 45 ετών, που ήταν τυπικά παντρεμένος, με δυο παιδιά στην εφηβεία. Λέω τυπικά γιατί με τη γυναίκα του δεν είχε καμιά σχέση, απλώς συμβίωναν για τα παιδιά. Ήμουν βέβαιη πως δεν επρόκειτο για την κλασική περίπτωση παντρεμένου που δήθεν λέει πως με τη γυναίκα του δεν έχει καμιά σχέση, γιατί έχουμε κοινούς γνωστούς που γνώριζαν την αλήθεια. Εγώ είμαι 36 ετών, χωρισμένη, και την περίοδο εκείνη είχα μια σχέση που δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Ο έρωτας με τον Σ ήταν αμοιβαίος και συνδεθήκαμε αμέσως. Έκανε το παν για να βρισκόμαστε συχνά και μου έλεγε πως είμαι το κίνητρο για να πάρει την απόφαση να χωρίσει. Εγώ χώρισα αμέσως από τη δική μου σχέση. Όλα πήγαιναν καλά επί ένα χρόνο. Εγώ φρόντιζα να μην πιέζω την κατάσταση, αλλά άρχισε να με ενοχλεί που δεν προχωρούσε σε χωρισμό. Πρόσφατα του έκανα σοβαρή συζήτηση για το θέμα και λίγες μέρες αργότερα μου είπε με δάκρυα πως δεν θα χώριζε, δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τα παιδιά του. Θύμωσα, έκανα μεγάλη φασαρία και έφυγα. Θεωρώ πως με κορόιδεψε άσχημα. Εγώ νιώθω ακόμη ερωτευμένη και δεν ξέρω πώς να το ξεπεράσω.

Π.

Θα σε στεναχωρήσω, αλλά θα σου πω πως η περίπτωσή σου είναι τυπική. Σε προηγούμενες αναρτήσεις έχουμε αναλύσει το θέμα της σχέσης με τον παντρεμένο. Ο κανόνας είναι πως ο παντρεμένος που δεν έχει από μόνος του αποφασίσει να χωρίσει, σπάνια το κάνει αυτό για μια γυναίκα. Ακόμη κι αν η παράλληλη σχέση λειτουργεί ως κίνητρο, σπάνια τελικά το διαζύγιο ολοκληρώνεται. Η ιδανική κατάσταση για τους περισσότερους άντρες είναι να τα έχουν και τα δυο: και την οικογένεια άθικτη και την παράλληλη σχέση για να τους τροφοδοτεί με ενδιαφέρον και συναίσθημα. Σε πολλές δε περιπτώσεις η δήθεν τυπική σχέση με τη σύζυγο δεν είναι καθόλου τυπική, απλώς είναι χαλαρή ή προβληματική, όπως συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια που είναι χρόνια παντρεμένα.

Στη δική σου περίπτωση είσαι σίγουρη πως η σχέση με τη σύζυγο ήταν τυπική. Ας πούμε πως ήταν πράγματι έτσι. Και πως ο έρωτας ήταν αμοιβαίος και δυνατός. Ας το πιστέψουμε κι  αυτό. Εδώ θα ρωτήσω: πόσο δυνατός; Προφανώς όχι τόσο δυνατός από μέρους του ώστε να διαλύσει την οικογένειά του.

Ερχόμαστε τώρα σε σένα. Σε κάθε σχέση υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ρίσκου, δηλαδή οι περισσότερες σχέσεις αργά ή γρήγορα διαλύονται και τουλάχιστον ο ένας από τους δυο θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο. Στη σχέση με τον παντρεμένο το ποσοστό αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο. Θα έλεγα πως η ευτυχής κατάληξη για την «άλλη» γυναίκα, δηλαδή η πιθανότητα ο παντρεμένος να πάρει διαζύγιο και να είναι ελεύθερα μαζί της, είναι ελάχιστη. Η υπαναχώρηση του φίλου σου ήταν κάτι που θα έπρεπε να περιμένεις.

Είναι πολύ πιθανό πραγματικά να σε κορόιδεψε, δηλαδή να μην είχε ποτέ σκοπό να χωρίσει αλλά να το έλεγε για να σε κάνει να αισθάνεσαι πιο όμορφα και να περνάτε καλύτερα μαζί. Είναι εξίσου πιθανό να είχε πραγματικά την πρόθεση να χωρίσει αλλά να μην άντεξε στις δυσκολίες που προϋποθέτει κάτι τέτοιο. Εξάλλου τα όρια μεταξύ των δυο καταστάσεων είναι συχνά δυσδιάκριτα…

Στην αρχή μιας σχέσης είμαστε κατά κανόνα πιο ενθουσιώδεις. Μπορεί το ενδιαφέρον του να ξέφτισε σε ένα χρόνο και όσο μεν δεν τον πίεζες ήταν καλά, όταν όμως τον πίεσες αντέδρασε. Καλά έκανες που δεν ήσουν γενικά πιεστική και γκρινιάρα, γιατί τέτοιες αποφάσεις τις παίρνει καθένας μόνος του. Αλλά μετά από ένα χρόνο είχες κάθε δικαίωμα να ζητήσεις να τηρήσει την υπόσχεσή του.

Στην ιστορία αυτή, έπαιξες κι έχασες, όπως ήταν το πιθανότερο να γίνει. Ελπίζω να διδάχτηκες πως καλό είναι να μη μπλέκουμε με παντρεμένους, όχι από «ηθική» άποψη, μιας και ο γάμος τους είναι ήδη φθαρμένος, αλλά γιατί σε τέτοιες σχέσεις δεν περνάμε καλά και κατά κανόνα τελικά απογοητευόμαστε. Υπάρχουν ένα σωρό ελεύθεροι άντρες…

Πώς θα ξεπεράσεις την κατάσταση; Με τη λογική και με το χρόνο, δεν υπάρχει άλλη λύση. Καλό όμως είναι να εξετάσεις τι σε έκανε να επενδύσεις σε μια σχέση με πολλά προβλήματα και μεγάλο ρίσκο. Μήπως ένα κομμάτι σου φοβάται τις σχέσεις και σε οδηγεί υποσυνείδητα να επιλέγεις «ανέλπιδες»; Σου έχει ξανασυμβεί αυτό; Αν ναι, φρόντισε να προστατεύεις καλύτερα τον εαυτό σου στο μέλλον.

Κατερίνα