Τα απομεινάρια μιας εξαφάνισης

Ο εξαφανισμένος της φίλης Μ ("Ακόμα ένα περιστατικό εξαφάνισης") επανεμφανίστηκε με την ευκαιρία της επιστροφής των πραγμάτων της. Της είπε πως η μητέρα του είναι άρρωστη κι άρχισε μια ιστορία με τηλέφωνα.

………………………………

Νοιώθω πολλές τύψεις και άσχημα με τον εαυτό μου...Ξέρω ότι πρέπει να μου βγει απέχθεια και μίσος για αυτόν και αντ' αυτού μου βγαίνει συμπόνια. Συμπόνια γιατί ξέρω ότι είναι μοναχογιός με δύο υπερήλικες γονείς και άρχισαν τα προβλήματα. Συμπόνια γιατί τον πατέρα του ειδικά του είχα αδυναμία. Συμπόνια για εμένα γιατί δεν μπορώ να νοιώσω; Ντρέπομαι φίλους και γνωστούς που περιμένουν να τους πω πως τον έβαλα στη θέση του, πως του την "είπα" και εγώ μόνο τον ώμο μου να κλάψει δεν του έδωσα....Δεν μπορώ να νοιώσω αυτά τα ένστικτα στην στραβή του άλλου ακόμα και αν κατανοώ ότι ίσως με εκμεταλλεύεται ακόμα και τώρα. Με παίρνουν φίλες και μου λένε ότι δεν θα μου ξαναμιλήσουν αν με τουμπάρει και πάλι (αν και δεν νομίζω ούτως ή άλλως ότι υπάρχει τέτοια πρόθεση...), τους δικούς να μου λένε γιατί σε νοιάζει τι κάνουν οι δικοί του και πρόσεξε. Έχουν δίκιο, το ξέρω...
Πώς να τα χειριστώ όλα αυτά;

Μ.

Και γιατί θα έπρεπε να σου βγαίνει απέχθεια και μίσος, όταν ένας άνθρωπος με τον οποίο έζησες μια ιστορία ζωής έχει προβλήματα; Δεν έχω κανένα πρόβλημα να τον συμπονέσεις, ούτε και να τον βοηθήσεις ακόμη συστήνοντάς του κάποιους γιατρούς κτλ. Και βέβαια, δεν πρέπει να επιλέξεις μια δύσκολη στιγμή του άλλου για να τον βάλεις στη θέση του και να του την «πεις». Η στάση σου δείχνει από μέρους σου ποιότητα χαρακτήρα.

Οι ενδοιασμοί που έχω είναι μόνο οι εξής:

• Μήπως ο κύριος, γνωρίζοντας τον συμπονετικό σου χαρακτήρα, σου παρουσιάζει τα πράγματα χειρότερα από ό,τι είναι με σκοπό να σε ξαναπροσεγγίσει; Μπορεί να μη θέλησε τελικά να σταθεροποιήσει τη σχέση σας γιατί δεν είναι έτοιμος για τέτοια δέσμευση, αλλά ως σχέση μια χαρά περνούσε μαζί σου. Μπορεί να τον ενοχλούσε η γκρίνια σου, όπως έλεγε, αλλά κατά τα άλλα είχε απόλυτα αφοσιωμένη μια κοπέλα σαν κι εσένα, που ταυτόχρονα του προσέφερε οικονομική στήριξη και λειτουργούσε και ως οικιακή βοηθός και… μάστορας. Μια χαρά την  είχε βολέψει μαζί σου! Είναι πιθανό, συνειδητά ή υποσυνείδητα, να θέλει ξανά τα ίδια οφέλη. Μήπως σε θέλει πίσω με τους δικούς του πάντα όρους;
• Μήπως εσύ, πίσω από τη συμπόνια που του δείχνεις, έχεις συνειδητά ή υποσυνείδητα την επιθυμία να αρχίσετε να εμπλέκεστε ξανά συναισθηματικά-ερωτικά; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μην κακίζεις τον εαυτό σου για την αδυναμία σου, αλλά απλώς συνειδητοποίησέ το και φρόντισε να χρησιμοποιήσεις τη λογική σου για να αποφύγεις τέτοιες κακοτοπιές.

Αν δεν συμβαίνει κάτι από αυτά τα δυο, δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Φέρσου ανθρώπινα, χωρίς όμως να του δώσεις λάθος μηνύματα. Εννοείται πως δεν θα του προσφέρεις τον ώμο σου να κλάψει. Ίσως αυτό θα μπορούσε να γίνει χρόνια αργότερα, αν ο χωρισμός είχε ξεπεραστεί και είχατε μείνει φίλοι. Είναι όμως ακόμη πολύ νωρίς για συναντήσεις και αγκαλιές παρηγοριάς. Και εννοείται πως πρέπει να προσέχεις μήπως σε εκμεταλλευτεί πχ. σου ζητήσει δανικά ή να επισκεφτείς τους γονείς του κτλ.

Αυτό που πρέπει επίσης να σταματήσει είναι τα τηλέφωνα με διάθεση ελέγχου που όπως γράφεις γίνονται από μέρους του, τα αστειάκια και οι κουβέντες με νόημα. Αυτά είναι κόλπα που υποκρύπτουν από μέρους του, εκτός από τη γνωστή ανωριμότητά του, μια διάθεση να ξαναρχίσει το παιχνίδι μεταξύ σας. Αυτά πρέπει να του τα κόψεις.

Οι φίλοι και οι γονείς σου, δεν είναι σκόπιμο να ενημερώνονται επακριβώς για το τι γίνεται. Είσαι ενήλικη γυναίκα και είναι προσωπικό σου θέμα πώς θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση. Καθένας έχει τα δικά του  κριτήρια και δίνει συμβουλές σύμφωνα μ’ αυτά.  Έχουν δίκιο που σου λένε να προσέξεις, το ίδιο σου λέω κι εγώ, αλλά το  τι θα κάνεις τελικά είναι προσωπικό σου θέμα και ευθύνη.

Αυτό που σε συμβουλεύω είναι να ακολουθήσεις διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης για να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να βρεις  γιατί δεν προστατεύεσαι ικανοποιητικά από κακοτοπιές. Τότε δεν θα έχεις ανάγκη από καμιά συμβουλή άλλου.

Κατερίνα