Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

H αναμονή εξακολουθεί

Η φίλη Α μας ξανάγραψε με την εξέλιξη της ιστορίας της

Θα ήθελα την συμβουλή σου για άλλη μια φορά.
……………
Τον Αύγουστο πήγαμε μαζί διακοπές. Το έκανα για ένα λόγο μόνο.
Σκεπτόμενη ότι αν περάσουμε 3 εβδομάδες μαζί, θα έρθουμε πιο κοντά και θα θυμηθούμε τα παλιά. Και όντως έτσι έγινε. Περάσαμε πολύ όμορφα.
Απλά τελικά συνειδητοποίησα ότι αυτός πήγε διακοπές μαζί μου μόνο επειδή ένιωθε άνετα.
Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα, είχε τις ίδιες απόψεις για μας τους δυο.
Έβγαινε με αλητοπαρέα συνέχεια και έδειχνε πάλι ελεύθερος.
Δεν το άντεξα άλλο. Τον κάλεσα ένα απόγευμα για καφέ και του είπα ότι δεν μπορώ άλλο ένα χειμώνα να τον βγάλω έτσι δυστυχισμένη.
Ότι πιέζομαι πολύ να είμαστε σαν ζευγάρι αλλά στο τέλος της μέρας να πηγαίνω σπίτι μου και να ξέρω πως δεν έχω τίποτα.
Του είπα να σταματήσουμε να βλεπόμαστε.Ενώ μέχρι και τον Ιούλιο μου άφηνε ελπίδες ότι ίσως ξαναείμαστε μαζί στο μέλλον, εκείνο το απόγευμα τον είδα αλλιώς. Μου έλεγε διάφορα... ότι ίσως μέχρι τα 40 του να νιώθει έτσι ... ότι φοβάται τους τσακωμούς αν ξαναείμαστε μαζί κτλ.
Του είπα ότι ήμασταν όμως και πολύ καλά μαζί ...αυτά τα ξεχνά;
Τέλος πάντων, ενώ μου είπε φεύγοντας μιλάμε αύριο,
εγώ δεν απάντησα ....ήθελα απόσταση. Έκλαιγα και έφυγα.
Από την επόμενη μέρα είμαστε και οι δυο στο
msn στη δουλειά του ο καθένας και δεν μιλάμε.Τον πήρα ένα τηλέφωνο το Σάββατο για να του δώσω τα πράγματα του και μου είπε ότι ήταν ταξίδι σε ένα φίλο σε πάρτι.
Του έστειλα και σήμερα ένα μήνυμα επειδή θέλω να του δώσω και ένα γράμμα, χωρίς να ζητώ να είμαστε μαζί,
απλά του γράφω πώς νοιώθω για όλα αυτά.
Μου είπε ότι δεν είναι καλό να βρισκόμαστε για μερικές μέρες για να μην κλαίω...
Του άφησα να εννοηθεί ότι είμαι καλύτερα τώρα που είμαστε σε απόσταση και ότι θέλω 5 λεπτά να τον δω μόνο να του τα δώσω.
Το άφησα πάνω του λέγοντας ότι όποτε μπορέσει να μου πει.
Έκανα λάθος;
Δεν πρέπει να δώσω το γράμμα;
Ξέρω, έχει τελειώσει, αλλά είμαι πολύ πικραμένη.Είναι πολύ σημαντικός άνθρωπος για μένα, είμαστε πολύ καλοί φίλοι πάνω από όλα.Ένα χρόνο χωριστά και κάνεις δεν προχώρησε τη ζωή του.Ξέρω ότι οι τσακωμοί μας τον τελευταίο καιρό που ήμασταν μαζί τον έκαναν να χάσει το ενδιαφέρον του για μένα. Με λίγα λόγια …ξενέρωσε.
Έκανα λάθος που σταμάτησα επαφή; Αν μέναμε και άλλο φίλοι ίσως να άλλαζε κάτι; Τον αγαπώ και μου λείπει παρά πολύ.
Συμβούλεψέ με σε παρακαλώ για το ποια θα πρέπει να είναι η στάση μου τώρα,
όσον αφορά επίσης το γράμμα που του έχω, τι πρέπει να κάνω;
Συγγνώμη για το μεγάλο γράμμα μου αλλά βρίσκομαι σε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.
Α.

Η κατάσταση όπως την περιγράφεις δεν έχει αν μου δώσει περισσότερες πληροφορίες από αυτές που ήδη έχω για τη σχέση σας. Εσύ θέλεις την ουσία και τη δέσμευση κι εκείνος δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο και δεν ξέρω αν και πότε θα είναι.
Μην αυταπατάσαι. Ούτε χωριστά ούτε φιλικά ήσασταν τον τελευταίο χρόνο. Είχατε απλώς μια σχέση με τους δικούς του όρους, στην οποία λογικά υπέφερες αφού δεν σε κάλυπτε. Κακώς γκρίνιαζες και δεν έφευγες και εκείνου βέβαια δεν του άρεσεη γκρίνια. Επί πλέον ενοχοποιείσαι για τη γκρίνια σου και αποδίδεις εκεί το… ξενέρωμα, που μπορεί να έχει και πολλούς άλλους λόγους.
Έκανες πολύ καλά που εκφράστηκες και απομακρύνθηκες. Αν στο γράμμα τού γράφεις κάτι παρά πάνω από αυτά που ήδη του είπες, μπορείς να του το δώσεις, αν όχι δεν υπάρχει λόγος, μόνο θα δημιουργηθούν πρόσθετες τριβές. Στην κατάσταση φόρτισης που έχετε φτάσει πιστεύω πως η καλύτερη λύση είναι η απομάκρυνση. Το να μείνετε «απλά» φίλοι, δεν είναι προς το παρόν εφικτό. Θα καταλήξει πάλι σε μια μεσοβέζικη κατάσταση, όπου θα είστε και δεν θα είστε μαζί, εσύ θα γκρινιάζεις και θα στενοχωριέσαι κι εκείνος θα φορτίζεται και να «εξαφανίζεται». Θα προσπαθείς, θα περιμένεις και θα απογοητεύεσαι.
Σε συμβουλεύω να ακολουθήσεις την τρίτη λύση που σου είχα προτείνει στην προηγούμενη ανάρτηση «Αναμονή».
Υπάρχει μια περίπτωση να του λείψεις, ενώ σε είχε δεδομένη, και να επανέλθει με άλλους όρους. Θεωρώ αυτήν την πιθανότητα μικρή, αλλά είναι και η μόνη που έχεις. Μην υποκύψεις ξανά στους όρους του, γιατί βλέπω να καταρρακώνεται η ψυχική σου υγεία. Προτείνω να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και τη δική σου ζωή κι αν τυχόν εκείνος επανέλθει και σου ζητήσει επανασύνδεση, το ξαναβλέπεις… Εξάλλου, μέχρι τότε μακάρι να μη σε βρει διαθέσιμη!
Κατερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.