Επαναπροσανατολισμός ζωής

Είμαι 20 χρονών, 3ο έτος στο Πολυτεχνείο επαρχιακής πόλης στο τμήμα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης. Δεν έχω κάποιο σοβαρό πρόβλημα ούτε έχω σκοπό να χαραμίσω τον χρόνο σας….

Το «πρόβλημα» μου είναι το εγώ μου, είμαι ένα παιδί από περήφανη οικογένεια και μου έχει περαστεί η νοοτροπία της τιμής και αξιοπρέπειας ακόμα και στα πιο δύσκολα. Επίσης έχω Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, κάτι που ανακάλυψα σε ηλικία 13 χρονών και παρόλο που ήμουν πολύ γλυκατζής σαν παιδί στεναχωρήθηκα λιγότερο από όλους όσους με περί τριγύριζαν γονείς και φίλους, αυτό κατά την άποψη της μητέρας μου οφείλεται στην αναισθησία που με «δέρνει»... χεχεχε! Εγώ πάλι πιστεύω πως είναι θέμα χαρακτήρα του καθενός. Με τα πολλά ξέφυγα πάλι,
όπως κάνω συνήθως όταν αρχίζω να μιλάω για μένα και με συγχωρείτε γι’ αυτό, αλλά έπρεπε να σας δώσω μερικά στοιχεία της ζωής μου.

Χρωστάω 18 μαθήματα από τα 24 που είχα ως τώρα. Αυτό συμβαίνει γιατί ενώ πότε δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με το να μπορώ να διαβάσω, ήμουν πάντα φανατικός λάτρης της γυμναστικής και της καλής ζωής. Τώρα θα μου πείτε αυτό τι σχέση έχει, κι όμως ασχολούμαι τόσο πολύ με τα βάρη την γυμναστική και τις κοπέλες γενικότερα… Μια ονειρεμένη ζωή τύπου Arnold Schwarzenegger και τα λοιπά… Πάντα τα είχα αυτά τα κολλήματα και δεν νομίζω να πάψω και πότε.

Το θέμα είναι ότι πέρασα σε μια σχολή που δεν είχα σκεφτεί πότε ούτε και με ενδιέφερε εν τέλει, αλλά λόγω πληροφοριών από δεξιά και αριστερά την προτίμησα για το μέλλον μου. Ήθελα να περάσω γυμναστική ακαδημία που θα μου ταίριαζε πολύ αλλά όπως όλοι ξέρουμε το μέλλον τους είναι μηδαμινό… χιλιάδες στην Ελλάδα! Το θέμα τώρα είναι ότι δεν ξέρω πώς θα καταφέρω να τα βγάλω πέρα με τη σχολή μου, όχι γιατί δεν μπορώ να διαβάσω ή έχω προβλήματα ιδιαίτερα με το είδος μαθημάτων, αλλά με τα ενδιαφέροντα μου που λόγω ισχυρής προσωπικότητας σαν παιδί και με ξεροκέφαλο μυαλό ακούω πάντα το μέσα μου. Τι είναι για μένα καλύτερο να κάνω, με τι νιώθω εγώ καλά…

Δεν θέλω από σας συμβουλές γονιού του στυλ να κοιτάξω πρώτα το μέλλον μου με τη σχολή και μετά να κάνω ό,τι θέλω γιατί τα έχω ακούσει άπειρες φορές. Απλώς πιστεύω και αισθάνομαι ότι είμαι σε πολύ καλή ηλικία για μεγάλα πράγματα στη ζωή μου, είμαι φιλόδοξο άτομο γενικά και φιλοχρήματο, όχι με την κακή έννοια του κοινού ανθρώπου, αλλά δυστυχώς έχω καταλάβει ότι με μυαλό και χρήμα μπορείς να μεγαλουργήσεις. Αυτό είναι καθαρά δική μου φιλοσοφία… Αυτά είχα να πω και ελπίζω να μην σας τρέλανα με τις ανησυχίες μου. Θέλω μόνο τις συμβουλές σας και τη γνώμη σας σαν ειδική που είστε.
Σ.

Αρχικά συγχαρητήρια για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις το θέμα της υγείας σου. Δεν πρόκειται καθόλου για αναισθησία, όπως λέει η μητέρα σου, αλλά για μια πολύ θαρραλέα άμυνα. Δεν άφησες το θέμα αυτό να σε βάλει κάτω και να δημιουργήσεις νοοτροπία ασθενούς, αλλά αντίθετα ασχολείσαι με την άσκηση και απολαμβάνεις τη ζωή σου. Αν αυτό δεν καταλήγει σε υπερβολή ή επίδειξη είναι μια πολύ καλή στάση για ένα νέο παιδί. Βέβαια επειδή εσύ ο ίδιος χαρακτηρίζεις «κολλήματα» τις επιθυμίες που για ζωή υψηλών προδιαγραφών, αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως υπάρχει μια υπερβολή στις προδιαγραφές σου και αυτή ίσως να σου δίνει την αίσθηση του ανικανοποίητου, γιατί είναι δύσκολο να ζήσεις τέτοια ζωή στις σημερινές συνθήκες. Αν όμως αυτό θέλεις, προσπάθησε να το έχεις και η ζωή θα σου αποδείξει κατά πόσο θα τα καταφέρεις.

Για τη σχολή σου δεν θα σου δώσω συμβουλές μαμάς και αυτές που σου δίνουν οι γύρω σου. Είσαι ισχυρή προσωπικότητα, ωστόσο στο θέμα του επαγγελματικού προσανατολισμού έκανες αυτό που οι άλλοι περίμεναν από σένα: Επέλεξες μια σχολή κύρους και όχι αυτό που ήθελες και σου ταίριαζε, δηλαδή γυμναστική ακαδημία ή ίσως κάτι σχετικό με επιχειρήσεις. Βασική αρχή του επαγγελματικού προσανατολισμού, έτσι όπως τον βλέπω εγώ, είναι πως αν οι σπουδές σου δεν σου ταιριάζουν είτε θα τις παρατήσεις είτε δεν θα πετύχεις στο σχετικό επάγγελμα, ενώ αν σου ταιριάζουν θα σταδιοδρομήσεις έστω κι αν τα σχετικά επαγγέλματα έχουν ανεργία. Πιστεύω λοιπόν πως την επανάστασή σου θα έπρεπε να την είχες κάνει όταν δήλωνες τις σχολές στο μηχανογραφικό σου. Ίσως αυτό να σε θυμώνει όταν σήμερα ακούς συμβουλές του τύπου «τέλειωσε τη σχολή σου και μετά κάνε ό,τι θέλεις». Αυτή είναι σίγουρα μια από τις επιλογές σου και ως τώρα έχεις καταβάλει κόπο και οι γονείς σου έχουν ξοδέψει χρήματα γι’ αυτήν. Αν όμως είσαι αποφασισμένος πως δεν σε ενδιαφέρει, μην ξοδεύεις άσκοπα χρόνο και χρήμα.

Τι θέλεις πραγματικά να κάνεις; Ποιο είναι το όνειρό σου; Πώς σκοπεύεις να «μεγαλουργήσεις»; Αν έχεις συγκεκριμένα σχέδια, βγες και πραγματοποίησέ τα. Όταν βρισκόμαστε στην ασφάλεια της φοιτητικής ζωής μπορούμε να κάνουμε πολλά όνειρα… Βγες λοιπόν έξω στην πραγματική ζωή και αγωνίσου γι’ αυτά τα όνειρα. Θέλεις ίσως να φοιτήσεις σε μια άλλη σχολή που έχεις ανακαλύψει πως σου ταιριάζει; Αντί να μένεις στην επαρχία θα μπορούσες να πας σε κάποια ιδιωτική σχολή στην πόλη σου (αν κατάγεσαι από μεγάλη πόλη) και τα  έξοδα για τους γονείς σου θα ήταν περίπου τα ίδια. Θα μπορούσες ίσως να πας στο εξωτερικό. Θέλεις να βγεις άμεσα στη αγορά εργασίας; Λες πως με χρήμα και μυαλό μπορείς να μεγαλουργήσεις. Εγώ προσθέτω πως χρειάζεται και πολλή ΔΟΥΛΕΙΑ. Αν έχεις κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο πχ. για τη δημιουργία μιας επιχείρησης, συζήτησε με τους γονείς σου αν μπορούν τα χρήματα που τώρα τα διαθέτουν για τις σπουδές σου να συμφωνήσουν  να σου τα διαθέσουν για διαφορετικό σκοπό.

Εγώ προσωπικά έκανα δεύτερες σπουδές ψυχολογίας εργαζόμενη ως πολιτικός μηχανικός, που ήταν οι πρώτες μου σπουδές. Κάποιος συνάδελφός μου σπούδασε ψυχολογία στην Αγγλία εγκαταλείποντας στη μέση τις σπουδές της Νομικής. Ένας νεαρός μου πελάτης εγκατέλειψε τις σπουδές Φυσικής και άνοιξε με ένα φίλο του internet café. Μια πελάτισσά μου, στο πτυχίο της Κοινωνιολογίας που δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα επιδιώξει να πάρει, άνοιξε ένα ουζερί  μαζί με τον αδελφό της στην επαρχιακή πόλη καταγωγής της. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις επαγγελματικού επαναπροσανατολισμού, είτε έχοντας τελειώσει κάποιες άσχετες σπουδές είτε όχι, αλλά χρειάζεται συγκεκριμένος επαναπροσανατολισμός στόχων ζωής, κάποιο αρχικό κεφάλαιο και πολύ σκληρή δουλειά.

Γενικά η συμβουλή μου είναι να κάνεις κι εσύ συγκεκριμένο το όνειρό σου και να αρχίσεις από τώρα να παλεύεις γι’ αυτό. Έχε βέβαια υπόψη πόσο δύσκολες σήμερα είναι οι εργασιακές και οικονομικές συνθήκες. Αν τυχόν δεν τα καταφέρεις με την πρώτη, είσαι πολύ νέος και μπορείς να κάνεις πολλές ακόμη προσπάθειες.

Κατερίνα