Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Η θεωρία του γινομένου

Είμαι 34 ετών, διαζευγμένη από ένα σύντομο νεανικό γάμο, χωρίς παιδιά. Εδώ και κάποιους μήνες συνδέομαι με κάποιον συνομήλικό μου. Είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του και εγώ έκανα όλες τις κινήσεις  για να τον προσεγγίσω και να συνδεθούμε. Εκείνος είναι μάλλον αδιάφορος. Όταν βλεπόμαστε περνάμε ωραία, αλλά αυτό γίνεται μόνο το Σαββατοκύριακο και πάλι όχι ολόκληρο, αν έχει να βγει με τους φίλους του ή να κάνει κάτι άλλο. Δεν εκφράζει συναισθήματα, απλώς λέει πως του αρέσω. Δεν του αρέσουν τα πολλά τηλεφωνήματα και τα μηνύματα και γενικά δεν θέλει μεγάλη ανάμιξη στη ζωή του. Εγώ δεν επιμένω φορτικά, αλλά η κατάσταση δεν μου αρέσει. Κάνω πολλές προσπάθειες να έρθουμε πιο κοντά, αλλά δεν το πετυχαίνω. Υποφέρω. Τι παραπάνω μπορώ να κάνω;
Δ.

Τίποτα! Εδώ θα αναφερθώ και πάλι στη θεωρία του γινομένου: Οι σχέσεις είναι σαν το γινόμενο. Αν ο ένας παράγων είναι 0 τότε και το αποτέλεσμα είναι 0. Αν ο ένας παράγων είναι πολύ μικρός, τότε και το αποτέλεσμα είναι σχετικά μικρό, όσο μεγάλος κι αν είναι ο άλλος παράγων.
Προφανώς εσύ και ο φίλος σου ζητάτε πολύ διαφορετικά πράγματα από τη σχέση που έχετε δημιουργήσει. Εσύ είσαι ερωτευμένη και θέλεις στενή σχέση με συναίσθημα και πιθανώς κάνεις σχέδια για το μέλλον. Εκείνος έχει μια ευχάριστη σχέση μαζί σου για την οποία δεν προσπάθησε, του αρέσεις αλλά δεν θέλει μεγάλη εμπλοκή και αρκείται σε κάποιες συναντήσεις σας το Σαββατοκύριακο. Θα έχει τους λόγους του γι’ αυτό: ιδεολογικές επιλογές, φάση ζωής στην οποία βρίσκεται, προηγούμενες εμπειρίες κτλ. Δεν αποκλείω να παίζει στη ζωή του και κάποιο άλλο ενδιφέρον. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, στην παρούσα φάση θέλει από σένα μια σχέση «περιορισμένη ευθύνης» και τουλάχιστον έχει την εντιμότητα να μη σε παραμυθιάζει.
Δεν πιστεύω πως πρέπει να αναλωθείς σε υπερβολικές προσπάθειες να τον κερδίσεις ούτε να ακολουθήσεις κάποια «στρατηγική». Να είσαι ο εαυτός σου. Αν νιώθεις συναισθήματα να τα εκφράζεις, αλλά μην περιμένεις απαραίτητα ανταπόδοση. Αν θέλεις συχνότερες επαφές να του τις προτείνεις, αλλά μην περιμένεις οπωσδήποτε να ανταποκριθεί. Αν αισθάνεσαι την επιθυμία να του προσφέρεις κάτι, κάνε το, αλλά μην προσδοκάς πως έτσι θα τον κερδίσεις. Αν θέλεις να κάνετε σχέδια για το μέλλον, αυτό σου προτείνω να μην το κάνεις, ούτε κι εσύ να το σκέφτεσαι. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει και ο άλλος να σου έχει δώσει το «πράσινο φως».
Η σχέση είναι σχετικά καινούργια και έχει πιθανότητες εξέλιξης. Πολλές φορές τα δυο μέλη ενός ζευγαριού ωριμάζουν ως προς τη σχέση με διαφορετικούς χρόνους. Προτείνω να μην τον πιέζεις γιατί αυτό μάλλον θα τον τρομάξει παρά θα τον φέρει πιο κοντά σου. Όταν ο ένας θέλει πολλά κι ο άλλος λίγα, μόνο τα λίγα μπορούν να γίνουν. Άφησε όσο χρόνο αντέχεις για μια πιθανή εξέλιξη της σχέσης και αν αυτό δεν γίνει προς την κατεύθυνση που θέλεις, έχεις την επιλογή είτε να προσαρμοστείς είτε να φύγεις (με το ανάλογο ψυχικό κόστος και τα δυο βέβαια).
Στο μεταξύ, πρόσεξε την ψυχική σου ισορροπία. Μην αλλάζεις πολύ τη ζωή σου, μην επικεντρώνεσαι στη σχέση, φρόντισε να έχεις ανεξάρτητα ενδιαφέροντα και δικούς σου φίλους. Αξίζει επίσης τον κόπο να εξετάσεις γιατί επιμένεις να επικεντρώνεσαι τόσο σε ένα άτομο που δεν δείχνει για σένα το ενδιαφέρον που επιθυμείς. Όταν πρόκειται για ουσιαστικές σχέσεις, όλοι αξίζουμε να απολαμβάνουμε από τον άλλον ενδιαφέρον και αγάπη ανάλογα με αυτά που του προσφέρουμε.  Αν ανεχόμαστε το αντίθετο και υποφέρουμε, ίσως να μην έχουμε αρκετή αυτοεκτίμηση.

Κατερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.