Επιστροφή στο Ελληνικό σχολείο

Είμαι πατέρας ενός παιδιού που πηγαίνει στην Ε' δημοτικού. Λόγω εργασίας δικής μου το παιδί έχει φοιτήσει τα 3 τελευταία χρόνια σε ξενόγλωσσο σχολείο του εξωτερικού με παράλληλη στοιχειώδη διδασκαλία της μητρικής του γλώσσας.

Αυτή τη στιγμή, το επίπεδο των ελληνικών του είναι καλό, κατ' εκτίμηση της δασκάλας του στο μέσο όρο των παιδιών της τάξης ενός δημόσιου σχολείου. Παράλληλα, πέραν των δυσκολιών στο σχολείο το παιδί αναγκάστηκε πριν από 3 χρόνια να αλλάξει περιβάλλον με σημαντικότερη συνέπεια, κατά τη γνώμη μου, να χάσει τη φυσική επαφή με τους κολλητούς του φίλους (τους βλέπει μόνο τα καλοκαίρια ή μέσω του υπολογιστή) ενώ στο νέο περιβάλλον έχει ελάχιστα παιδιά της ηλικίας του για παιχνίδι.

 Τον επόμενο χρόνο θα αναγκαστεί να επιστρέψει στο ελληνικό σχολείο και το δίλημμά μου είναι το εξής:

Να τον στείλω σε ένα συνοικιακό ιδιωτικό σχολείο για να έχει τη δυνατότητα να καλύψει τα μαθησιακά κενά του (λόγω έλλειψης απεργιών και ενδεχομένως μεγαλύτερου ενδιαφέροντος από το διδακτικό προσωπικό) με μειονέκτημα ίσως το γεγονός ότι τα παιδιά του σχολείου δεν θα μένουν όλα στην περιοχή, άρα πάλι λίγους φίλους που πιθανόν να τους χάσει στο γυμνάσιο, ή

Να τον στείλω στο δημόσιο της περιοχής, όπου θα κάνει καινούργιους φίλους που θα μεγαλώσουν μαζί και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (πιθανότατα με πολλούς μετανάστες, απεργίες και έλλειψη ενδιαφέροντος από τους δασκάλους-ειδικά μετά την οικονομική κατάσταση και τις περικοπές που πιστεύω ότι θα αυξήσουν την αδιαφορία από μέρους τους) με τίμημα να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κενά του?

 Προσωπικά τείνω προς το πρώτο γιατί θεωρώ πιο σημαντικό το να μπορέσει να κερδίσει το χαμένο έδαφος και ταυτόχρονα, η μετάβασή του στο ελληνικό σχολείο θα είναι πιο ομαλή. Από την άλλη, η γυναίκα μου θεωρεί πιο σημαντική τη δημιουργία φίλων που τόσο του έχουν λείψει και τους αναζητά και ότι το παιδί θα βρει το δρόμο του και θα τα καταφέρει όπως έκανε και στο ξενόγλωσσο σχολείο.

Λ.

 Το δίλημμα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού σχολείου απασχολεί πολλούς γονείς και γίνεται πιο σοβαρό στη δική σας περίπτωση που το παιδί έχει υποστεί τόσες αλλαγές.

Πρώτα-πρώτα δεν είναι ίδια όλα τα ιδιωτικά σχολεία. Γνωρίζετε τις ακριβείς συνθήκες του ιδιωτικού σχολείου; Θα χρειάζεται να συμπληρώνει την εκπαίδευσή του και με εξωσχολικά μαθήματα; Παρέχεται καλλιτεχνική και αθλητική παιδεία; Υπάρχουν πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις; Ποια είναι η ποιότητα των εκπαιδευτικών και των συμμαθητών του; Υπάρχει καλή επικοινωνία του σχολείου με τους γονείς; Υπάρχει σχολικός ψυχολόγος και σύστημα επαγγελματικού προσανατολισμού; Θα υπάρχει η δυνατότητα ειδικής βοήθειας στο δικό σας παιδί μέχρι να κατακτήσει πλήρως την Ελληνική γλώσσα;

 Το ιδιωτικό σχολείο «αξίζει τα λεφτά του» μόνο αν ενσωματώνει και τις ξένες γλώσσες και άλλα μαθήματα που συνήθως τα παιδιά παρακολουθούν εξωσχολικά και επιπλέον παρέχει δυνατότητες ευρύτερης καλλιέργειας και συμβουλευτικής στήριξης των παιδιών. Πχ. ένα σχολείο όπου δίνεται βαρύτητα στη γλώσσα της ξένης χώρας που ζούσατε, θα συμβάλει στην προσαρμογή του παιδιού και θα το οδηγήσει γρήγορα στο ανάλογο πτυχίο γλώσσας.

 Τόσο η ποιότητα των εκπαιδευτικών όσο και των συμμαθητών είναι κατά μεγάλο ποσοστό θέμα τύχης. Κάποιος εκπαιδευτικός που δεν απεργεί λόγω ιδιωτικού τομέα μπορεί να προσέχει λιγότερο τους μαθητές του από κάποιον στο δημόσιο τομέα που κάποιες φορές απεργεί. Η έλλειψη οικονομικής ικανοποίησης όλων των εργαζομένων είναι γεγονός, αλλά αυτή είναι γεγονός τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και μπορεί εξίσου να επηρεάσει ή όχι τη δουλειά ενός εκπαιδευτικού. Ένα άλλο επιχείρημα είναι πως στα ιδιωτικά σχολεία υπάρχει συνήθως καλύτερος έλεγχος σε θέματα καπνίσματος, διακίνησης ουσιών και επαφής με εξωσχολικά άτομα στην περιοχή του σχολείου. Για το θέμα των μεταναστών δεν μπορώ να σχολιάσω. Εξαρτάται πώς αξιολογείτε εσείς το θέμα σύμφωνα με τις αντιλήψεις σας. Πιστεύω ωστόσο πως κάποια παιδιά, μεταναστών ή μη, μπορεί να αποτελέσουν καλές ή κακές επιρροές για το παιδί σας και δεν αξίζει να διατηρούμε τα παιδιά σε ένα περιβάλλον «θερμοκηπίου» για να κάνουν τις σωστές επιλογές. Κάποια στιγμή, μέσα ή έξω από το σχολείο, δε θα αποφύγει τις κάθε είδους επιρροές και πρέπει να έχει μάθει να επιλέγει. Επιπλέον, σε κάθε σχολείο ένα παιδί μπορεί να προοδεύσει αν έχει κίνητρα για μάθηση.

 Από την άλλη μεριά, η περιοχή του σχολείου και ο τρόπος μετάβασης σ’ αυτό παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του παιδιού. Είναι πολύ σημαντικό να πηγαινοέρχεται με τα πόδια στο σχολείο. Ανεξαρτητοποιείται, κοινωνικοποιείται και επιπλέον περπατά και λίγο! Είναι εξίσου σημαντικό οι συμμαθητές του να κατοικούν στην περιοχή, έτσι ώστε να έχει κοντά του την παρέα του. Έτσι γλιτώνουν και οι γονείς τον κόπο να μεταφέρουν με το αυτοκίνητο το παιδί τους σε ένα σπίτι φίλου ή σε ένα πάρτι. Για το δικό σας παιδί το θέμα της κοινωνικοποίησης είναι ιδιαίτερα σημαντικό και συμφωνώ με τη σύζυγό σας. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το να έχει από δω και πέρα σταθερό περιβάλλον.

Επίσης, το οικονομικό θέμα δεν είναι ασήμαντο. Στο ιδιωτικό θα δίνετε κάποια χρήματα. Θα μπορούσατε να τα εξοικονομήσετε και να διαθέσετε ένα πολύ μικρότερο ποσό σε κάποιον καθηγητή Ελληνικών που θα παρακολουθεί το παιδί σας κάποια απογεύματα στο σπίτι, μέχρι να καλύψει όποια κενά έχει.

 Κάθε οικογένεια αξιολογεί διαφορετικά τους πιο πάνω παράγοντες ανάλογα με τις αντιλήψεις της και βέβαια με την οικονομική της κατάσταση. Η δική μου άποψη είναι υπέρ του δημόσιου σχολείου, με πρόσθετη βοήθεια του παιδιού σας στο σπίτι. Θα πρέπει βέβαια να εξηγήσετε στο παιδί σας τους λόγους για τους οποίους γίνεται η κάθε επιλογή, να ακούσετε τις απόψεις του και τα συναισθήματά του και να είστε προετοιμασμένοι για μια περίοδο προσαρμογής στην οποία είναι πιθανό το παιδί να αντιδράσει.

Κατερίνα