Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Η Αγία Ελληνική Οικογένεια ξαναχτυπά...

Είμαι 46 ετών, διαζευγμένη από πολλά χρόνια, με ένα μεγάλο γιο που ζει με τη μητέρα μου στο πατρικό μου, όπου μέχρι πρότινος έμενα κι εγώ. Εδώ και δυο χρόνια συνδέομαι με τον Α., 45 ετών, ανύπαντρο. Η σχέση μας είναι αρκετά καλή και τον τελευταίο χρόνο συζούμε στο σπίτι του. Εγώ θέλω να παντρευτούμε, αλλά εκείνος αποφεύγει το θέμα και έτσι δεν τον πιέζω.

Το πρόβλημα είναι η οικογένειά του, η οποία δεν με εγκρίνει. Θεωρούν πως ο γιος τους θα έπρεπε να ξαναφτιάξει τη ζωή του με μια αρκετά νεώτερή του γυναίκα, έτσι ώστε να μπορέσει να κάνει παιδιά. Επιπλέον, τους ανησυχεί το γεγονός πως εγώ δεν έχω οικονομική άνεση και ζω με έναν μικρό μισθό. Επιπλέον έχουν κάνει σχόλια για την εμφάνισή μου, ότι φαίνομαι πολύ μεγαλύτερη από το γιο τους. Συχνά σχολιάζουν την εμφάνισή μου, το γιο μου, τη δουλειά μου που δεν είναι «υψηλού επιπέδου» κ.ά.

Εμένα με στεναχωρούν πολύ όλα αυτά. Ο Α. μου λέει να μη δίνω σημασία αλλά εγώ δεν μπορώ. Έχει μαζί τους σχέσεις μάλλον τυπικές και λέει πως δεν τον επηρεάζουν. Ευτυχώς τους βλέπουμε πολύ σπάνια, μόνο Πάσχα και καλοκαίρι που πάμε λίγες μέρες στην πόλη τους στο εξοχικό τους. Εκεί πολλές φορές γίνονται τα συγκαλυμμένα σχόλια που με στεναχωρούν. Ο Α. δεν αντιδρά και εγώ βέβαια κάνω πως δεν καταλαβαίνω αλλά στεναχωριέμαι πολύ. Τώρα το Πάσχα που θα πάμε έχω μεγάλο άγχος.

Γ.

Για να είστε μαζί με τον Α και μάλιστα να συζείτε, σημαίνει πως η σχέση σας είναι σημαντική και για τους δυο. Το γεγονός πως δεν συζητά το γάμο μπορεί να έχει διάφορες αιτίες: Μπορεί να είναι ιδεολογικά κατά του γάμου, μπορεί να έχει συνηθίσει τόσα χρόνια ανύπαντρος, μπορεί απλώς να μην είναι ακόμη έτοιμος για μια τέτοια μετάβαση ή ακόμη μπορεί υποσυνείδητα να επηρεάζεται από τους γονείς του όσο κι αν λέει πως δεν τους δίνει σημασία. Πάντως αν ήθελε μια νεαρή, ελεύθερη κοπέλα για να κάνει οικογένεια, υποθέτω πως δεν θα ήταν δυο χρόνια μαζί σου. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ό,τι θέματα έχετε θα τα λύσετε μόνοι σας και η ισχύ της σχέσης σας θα αποδειχτεί με το χρόνο. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να του εκφράσεις την επιθυμία σου για γάμο και να περιμένεις να το αποφασίσει και αυτός.

Ο σύντροφός σου έχει επιλέξει έναν τρόπο για να αντιμετωπίζει την οικογένειά του, δεδομένου πως δεν έχει στενή σχέση μαζί τους: Τους βλέπει σπάνια, δεν αντιδρά στα σχόλιά τους και (πιστεύει πως) έχει την ησυχία του. Εκείνοι πάλι μπορούν να έχουν τις απόψεις τους αλλά θα έπρεπε να σεβαστούν την επιλογή του γιού τους και τουλάχιστον να τηρούν τους κανόνες της ευγένειας όταν είστε όλοι μαζί. Σχετικά με την αντιμετώπισή τους όταν ξεπερνούν τα όρια υπάρχουν δυο επιλογές:

·         Ο Α επεμβαίνει και με ευγενικό αλλά αποφασιστικό τρόπο σε υπερασπίζεται. Επίσης θα μπορούσε να τους μιλήσει κατ’ ιδίαν και να τους θέσει κάποια όρια. Αυτή η λύση είναι προτιμότερη γιατί ακόμη κι αν δημιουργηθεί ψυχρότητα μεταξύ γονέων και παιδιού, η σχέση τους δε θίγεται ανεπανόρθωτα.

·         Ο Α διατηρεί την παθητική στάση του, αλλά εσύ υπερασπίζεσαι μόνη σου τον εαυτό σου, αφού δεν το κάνει ο ίδιος προς την οικογένειά του. Αυτό βέβαια μπορεί να δημιουργήσει ψυχρότητα ανάμεσα σε σένα και στους γονείς του, αλλά αυτό είναι προτιμότερο από τον «ψυχρό πόλεμο» και την πίεση που υφίστασαι.

Προτείνω λοιπόν να δηλώσεις στον Α. πόσο σε πειράζει η κατάσταση και να του δείξεις τις δυο αυτές επιλογές. Είτε σε υπερασπίζεται αυτός, είτε αλλιώς υπερασπίζεσαι εσύ τον εαυτό σου όπως θα έκανες στην οποιαδήποτε περίπτωση.

Μια άλλη λύση είναι να μην επισκέπτεσαι ανθρώπους που δεν σε συμπαθούν και να περνάτε με το σύντροφό σου λίγες μέρες των διακοπών ξεχωριστά.

Να σου επιστήσω την προσοχή και σε μια άλλη πλευρά του θέματος: Πόσο έντονες είναι οι νύξεις που κάνουν οι γονείς για το άτομό σου; Μήπως είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητη και παρεξηγείσαι εύκολα; Είναι τόσο πιο έντονες οι παρατηρήσεις τους από τα συνηθισμένα αφελή σχόλια που κάνουν πολλά ηλικιωμένα άτομα;

Τα σχόλιά τους μπορείς να τα αντιμετωπίσεις ανάλογα με την έτασή τους και το θέμα τους. Πχ. αν κάποια στιγμή κάνουν ένα σχόλιο για το παιδί σου (που σίγουρα είναι πολύ σημαντικό για σένα), μπορείς να τους απαντήσεις ευθέως πως ο γιος σου είναι πολύ σημαντικός για σένα, τον αγαπάς, τον εκτιμάς και τους παρακαλείς να μην κάνουν τέτοια σχόλια. Αν κάνουν ένα σχόλιο για το ντύσιμό σου (πράγμα όχι τόσο σημαντικό) μπορείς να το αντιμετωπίσεις πιο ελαφρά, πχ λέγοντας πως λυπάσαι που δεν τους αρέσει το φόρεμά σου γιατί είναι της μόδας και εσένα σου αρέσει πολύ. Αν συζητήσουν για την ηλικία σου αντιμετώπισέ τους με λίγο χιούμορ, λέγοντας πχ. πως για την ηλικία σου θεωρείς πως είσαι μια χαρά και βάζεις κάτω δύο εικοσάρες!
Κατερίνα

1 σχόλιο:

  1. Τις περισσότερες φορές νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους και ιδιαίτερα
    όταν είναι ο άνθρωπος που αγαπάμε και νιώθουμε τόσο κοντά...και κατά συνέπεια και οι κοντινοί
    του ανθρώποι...οπότε το παραμικρό σχόλιο το
    λαμβάνουμε σαν επίθεση στην αγάπη που νιώθουμε...
    και στεναχωριόμαστε περισσότερο από όσο οφείλουμε
    στον ίδιο μας τον εαυτό να νιώσει...οπότε ζήσε
    όπως νιώθεις με αυτόν τον άνθρωπο και τον γιό σου και άστους απλά να αναρωτιούνται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.