Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Κι άλλη κρίση γάμου…

Βρίσκομαι στη δεκαετία των 40, είμαι παντρεμένος αρκετά χρόνια, με δύο ανήλικα παιδιά. Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ερωτευμένος με μια νεαρή συνάδελφό μου. Δεν έχει γίνει ακόμα κάτι περισσότερο, αλλά υπάρχει αμοιβαία συμπάθεια και συνεχής επικοινωνία. Έχω εξάρτηση από αυτήν και όσο καταπιέζω τα συναισθήματά μου, τόσο περισσότερο φουντώνουν.

Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι πνίγομαι κυριολεκτικά. Αισθάνομαι ότι όλα με πλακώνουν, ότι η ζωή μου βρίσκεται σε ένα τέλμα. Μάλιστα τις τελευταίες μέρες παθαίνω κρίσεις πανικού, οι οποίες κρατάνε μερικά λεπτά, έρχονται και φεύγουν. Συμπεριφέρομαι ως άλλος άνθρωπος και θέλω να βγαίνω κάθε μέρα για να είμαι διαρκώς ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους και να ξεχνιέμαι.

Και το θέμα είναι ότι δεν αποζητώ τόσο πολύ το sex σε αυτήν (ίσως λιγότερο σε σύγκριση με παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν) αλλά το αίσθημα του να είσαι ερωτευμένος, το αίσθημα ότι ζεις πραγματικά. Αυτό μου λείπει. Η σχέση με τη γυναίκα μου έχει «ξεφτίσει», υπάρχουν συχνοί ανούσιοι καυγάδες και δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό να πούμε, πέρα από τα τετριμμένα. Τη γυναίκα μου τη βρίσκω ακόμη όμορφη. Έκανα προσπάθεια να ασχοληθώ πιο πολύ μαζί της και να της μιλήσω γενικά για τη κρίση που περνάμε σαν ζευγάρι, μα εκείνη το αντιμετώπισε εντελώς επιδερμικά. Έχω καταλάβει ότι τον πρώτο λόγο στη ζωή της έχει η ανατροφή των παιδιών. Όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Έχω διαβάσει στο διαδίκτυο για τα αισθήματα αυτά που νιώθω και όλα τα άρθρα μιλάνε για κρίση της μέσης ηλικίας. Είναι πράγματι έτσι; Εάν ναι πως θα το αντιμετωπίσω πρακτικά; Δεν έχω σκοπό να χωρίσω. Μήπως όμως η σχέση μου έχει ήδη τελειώσει προ πολλού και η νέα γυναίκα είναι απλά η αφορμή;

Έχω αισθανθεί και στο παρελθόν, πριν παντρευτώ, το ίδιο συναίσθημα του πανικού και τότε διέλυσα τη σχέση που είχα και πήγαινε σοβαρά. Μετά από αυτό έβλεπα πάλι τα πράγματα φυσιολογικά. Και είδα ότι η κοπέλα που χώρισα εξακολουθούσε να είναι όμορφη. Άρα έφταιγα μόνο εγώ και ο πανικός που αισθανόμουν.

Χρειάζομαι τη βοήθεια σας. Θα ήθελα το ανωτέρω κείμενο (κατά την κρίση σας) να μη δημοσιευτεί στο διαδίκτυο γιατί τα όσα αναφέρω με χαρακτηρίζουν και θα αποκαλυφτώ στα εμπλεκόμενα άτομα.

Ε.

Χαρακτηρίζεις την κατάσταση που περνάς ως κρίση της μέσης ηλικίας. Εγώ μάλλον θα τη χαρακτήριζα ως κρίση γάμου. Μετά από αρκετά χρόνια γάμου, γεμάτα από οικονομικές και άλλες μέριμνες, πολλά ζευγάρια που δεν έχουν προσέξει αρκετά τη σχέση τους χάνουν την επιθυμία και την επικοινωνία μεταξύ τους.  Τότε ο ένας από τους δυο ή και οι δυο στρέφονται προς μια παράλληλη σχέση η οποία άλλες φορές ολοκληρώνεται και περιπλέκει την κατάσταση, άλλες φορές παραμένει ανολοκλήρωτη. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση κρίσης φθείρει τον ψυχισμό του ατόμου που την υφίσταται, ανάλογα και με το βαθμό ψυχολογικής ισορροπίας που προϋπήρχε.

Μια σχέση δημιουργείται πάντα από δυο μέλη. Δεν αρκεί μια γυναίκα να τη βρίσκεις όμορφη για να θέλεις να μείνεις ουσιαστικά κοντά της ως σύντροφος ζωής, αλλά πρέπει να τη βρίσκεις και ενδιαφέρουσα και συμβατή με τη δική σου προσωπικότητα. Το ίδιο βέβαια πρέπει να αποκομίζει κι εκείνη από σένα. Έκανες καλά που μίλησες στη γυναίκα σου και κακώς εκείνη δεν έδωσε τη δέουσα σημασία. Προτείνω να της ξαναμιλήσεις πιο σοβαρά αυτή τη φορά και να της προτείνεις να κάνετε συμβουλευτική ζευγαριού. Αν δεν θέλετε ή δεν έχετε τη δυνατότητα για κάτι τέτοιο, να συμφωνήσετε μαζί να κάνετε κάποιες δραστηριότητες μόνοι σας, να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούσαν στην αρχή της γνωριμίας σας και να φροντίσετε να δίνετε προτεραιότητα ο ένας στον άλλον. Φυσικά και θα ασχολείστε με τα παιδιά σας και οι δυο, αλλά αν εσείς δεν είστε καλά, καταστρέφετε το ίδιο σας το έργο.

Η κρίση της μετά από κάποια χρόνια γάμου είναι συνηθισμένη αλλά όχι απαραίτητη. Παρουσιάζεται είτε όταν η αρχική μας επιλογή συζύγου δεν ήταν καλή, είτε αν βασιζόταν μόνο στην έλξη ή στα κοινωνικά στερεότυπα και όχι στην ουσιαστική ιδεολογική και πνευματική συμφωνία. Κρίνε τι συμβαίνει στη δική σας σχέση. Αν δεν έχετε ιδεολογική συμφωνία και επικοινωνία, τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά μπορούν να βελτιωθούν αν προσπαθήσετε με τη βοήθεια ειδικού.

Βέβαια το πώς ο καθένας μας αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση εξαρτάται από την προσωπικότητά, το παρελθόν του, τη σχέση με το σύντροφό του, το τρίτο άτομο κά. Φαίνεται πως εσύ τις προσωπικές σου κρίσεις τις περνάς με εκδηλώσεις άγχους και πανικού. Είχες πάθει πανικό και στο παρελθόν, ο οποίος διαστρέβλωσε την οπτική σου, όπως ίσως συμβαίνει και τώρα. Μην μπερδεύεις τον πανικό με την ομορφιά της γυναίκας που εμπλέκεται. Πρόκειται μάλλον για μια προσωπική σου αντίδραση που πρέπει να βρεις από πού πηγάζει και να την επιλύσεις, γιατί πιθανό είναι να σου παρουσιάζεται και στο μέλλον όταν πιέζεσαι. Χρειάζεσαι διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης για να δεις ποιος είσαι, τι θέλεις από τη ζωή και πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. Θεωρώ απαραίτητη τη συνεργασία σου με ψυχολόγο.


ΥΓ. Έχω παρακαλέσει όλους τους φίλους που μου γράφουν να μη μου ζητούν αποκλειστικά προσωπικές απαντήσεις. Το blog αυτό αποτελεί μια χωρίς οικονομική αμοιβή προσφορά μου στον τομέα της ψυχικής υγείας και όσοι απευθύνονται σε μένα πρέπει αφενός να με εμπιστεύονται πως δεν θα προδώσω την ταυτότητά τους και αφετέρου να έχουν τη διάθεση με τη δική τους ιστορία να βοηθήσουν και άλλους που πιθανώς αντιμετωπίζουν ανάλογα θέματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.