Γιατί δε χαίρομαι με την εγκυμοσύνη μου;

Είμαι η 41 ετών. Έχω μια σταθερή σχέση εδώ και 2 χρόνια με κάποιον που είναι σχεδόν 33 ετών, ένα γενικά χαρούμενο και αποβλημάτιστο άτομο.

Μετά από κάποιο διάστημα 3 χρόνων που είχα περάσει μόνη μου (πριν γνωρίσω το σύντροφο μου) και σε συνδυασμό με το θάνατο του πατέρα μου, συνειδητοποιώ  ότι πέρασα κατάθλιψη την οποία δεν εξάλειψα με κάποιον τρόπο, απλά την "κουκούλωσα" περνώντας καλά με το δεσμό μου.

Στην πορεία των τελευταίων μηνών ανακάλυψα ότι λείπουν στόχοι από τη ζωή μου, και ότι θα ήθελα πάρα πολύ να φτιάξω μια οικογένεια, ένα σπιτικό που να μου ανήκει και στο οποίο να ανήκω. Επίσης ανακάλυψα πολλές φοβίες αλλά και "βολέματα" που δικαιολογούσαν την έλλειψη στόχων από τη ζωή μου και την αποφυγή ανάληψης ευθυνών.

Έτσι λοιπόν, σκέφτηκα ότι πρέπει να τολμήσω να διεκδικήσω το μερίδιο μου από τη ζωή. Διεκδίκησα από το σύντροφο μου το δικαίωμα να ονειρεύομαι ένα σπίτι, λέγοντας του ότι αν δεν είναι έτοιμος, θα πρέπει λίγο-λίγο να απομακρυνθώ από κοντά του, για να αναζητήσω σύντροφο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις επιθυμίες μου. Η αντίδραση του: δεν μπορεί να με αποχωριστεί, και γι' αυτό ενδίδει στα θέλω μου. Σε κάποια στιγμή έντασης αργότερα, τη διαπραγμάτευση αυτή μού την ονόμασε εκβιασμό και πίεση. Μετά ανακάλεσε…

Η παρούσα φάση: είμαι έγκυος 2-3 εβδομάδων μόνο. Συνειδητά έγκυος, αφού είχαμε επαφές ελεύθερα με το σύντροφο μου. Το έχει εκλάβει ψύχραιμα μέχρι στιγμής. Και λέω "ψύχραιμα", διότι οι ορμόνες της εγκυμοσύνης μου δεν είναι τόσο καλές και υπάρχει πιθανότητα να αποτύχει η κύηση. Οπότε έχουμε πει, να μην ενθουσιαστούμε, να μη βιαστούμε σε τίποτα μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση μου, με τον θετικό ή τον αρνητικό τρόπο (παλίνδρομη κύηση).

Το πρόβλημα μου: θέλω να αποβάλω. Προσοχή, δεν σας λέω ότι θέλω να κάνω έκτρωση, σας λέω ότι είμαι σε μια κατάσταση που παρακαλάω οι επόμενες εξετάσεις αίματος που θα κάνω να μην είναι πάλι καλές. Σκέφτομαι την εγκυμοσύνη μου και κλαίω. Δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει.

Ο φόβος των νέων δεδομένων; Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω. Φοβάμαι ότι ο σύντροφος μου δεν θα μου σταθεί. Η οικονομική μου κατάσταση δεν είναι από τις καλές (είμαι μισθωτή των 1000 ευρώ και ζω στο νοίκι).

Από την άλλη σκέφτομαι: Καλά, 41 είσαι, αν δεν είσαι τώρα έτοιμη γι' αυτό, δεν θα είσαι ποτέ. Τι έχεις μέσα σου κρυμμένο και δεν είσαι ικανή να χαρείς με το θαύμα της φύσης;

Ε.

 

Η ψυχολογική κατάσταση μιας γυναίκας που μόλις έμαθε πως είναι έγκυος είναι συχνά περίεργη. Θα έλεγα να δώσεις στον εαυτό σου χρόνο χωρίς να κρίνεις τα συναισθήματά σου και στο μεταξύ να σκεφτείς τις εξής εκδοχές:

·         Περιγράφεις μια άσχημη συναισθηματική κατάσταση την οποία δεν επέλυσες αλλά «κουκούλωσες» με το δεσμό σου. Επίσης περιγράφεις τον εαυτό σου ως άτομο με έλλειψη στόχων και τάση για την αποφυγή ευθυνών. Όταν κάποιος έχει πολλά άλυτα θέματα με τον εαυτό του μπορεί να δυσκολεύεται στην ιδέα να γίνει γονιός και να αναλάβει δια βίου τη μεγάλη ευθύνη της ανατροφής ενός παιδιού. Είναι πιθανό, παρότι λες πως ξαφνικά έβαλες στόχο την οικογένεια, η απόφασή σου αυτή να υπαγορεύεται από το στερεότυπο «σαραντάρισα» ή να μην είναι αρκετά βαθιά. Αυτές είναι συνήθως υποσυνείδητες διαδικασίες που εμποδίζουν τις συνειδητές αποφάσεις μας.

·         Ο σύντροφός σου δέχτηκε την προοπτική του παιδιού για να μη σε χάσει. Είναι πιθανό αυτό να σε πειράζει υποσυνείδητα. Να ήθελες πολύ ένα σύντροφο ενθουσιασμένο με την προοπτική της οικογένειας και κατά βάθος να μην είσαι ευχαριστημένη από τη σχέση σου. Μπορεί στην έλλειψη αυτή ικανοποίησης να συμμετέχει και το στερεότυπο πως ο σύντροφός σου είναι αρκετά μικρότερος και ίσως όχι τόσο καλά οικονομικά αποκαταστημένος όσο θα τον ήθελες προκειμένου για τη δημιουργία οικογένειας.

·         Δειλιάζεις μπροστά στη ριζική αλλαγή ζωής που θα φέρει ένα παιδί, στις σημερινές συνθήκες ανασφάλειας και φαίνεται πως ο σύντροφός σου δεν σου εμπνέει αρκετή εμπιστοσύνη. Η κατάσταση επιτείνεται από την ευαίσθητη φάση στην οποία βρίσκεται κάθε γυναίκα στην αρχή της κύησης.

Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, καλό θα ήταν να διερευνήσεις την κατάσταση με τη βοήθεια ψυχολόγου, προκειμένου να δεις τι πραγματικά θέλεις και να δεχτείς τη μητρότητα με υπευθυνότητα. Αυτό βέβαια θα έπρεπε να έχει γίνει πριν αποφασίσεις να μείνεις έγκυος. Τώρα μη βάζεις κακές σκέψεις στο μυαλό σου και άφησε την τύχη να αποφασίσει. Αν η εγκυμοσύνη σου δεν συνεχιστεί, έχεις την ευκαιρία να σκεφτείς καλύτερα τι θέλεις για το μέλλον σου και να κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου. Αν συνεχιστεί, η φύση δίνει ένα σημάδι πως παρόλους τους δισταγμούς σου πρέπει να γίνεις μητέρα στη συγκεκριμένη περίοδο. Έχεις μπροστά σου αρκετούς μήνες να κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου ώστε να δεχτείς σωστά το παιδί σου.