Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Έκανα καλά που χώρισα;

Πριν από 8 μήνες χώρισα με τον αρραβωνιαστικό μου με δική μου πρωτοβουλία. Δεν σου κρύβω ότι μόλις έφυγε από το σπίτι μου ανακουφίστηκα. Όμως με αγχώνει το γεγονός ότι ακόμα συνεχίζω να σκέφτομαι αν πήρα τη σωστή απόφαση...

Προσπαθώ να ζυγίσω τα πράγματα, σκέφτομαι συνεχώς τους λόγους που χάλασαν αυτή τη σχέση, ποιός είχε τις ευθύνες κ.τ.λ Κάθε μέρα που περνά καταλαβαίνω και κάπως περισσότερο τους λόγους που με οδήγησαν σε αυτή μου την απόφαση και πάλι όμως δεν μου είναι αρκετοί. Ίσως γιατί μεγάλωσα με την ιδέα ότι μόνο έναν άνθρωπο θα γνωρίσω και αυτός θα είναι και που θα παντρευτώ. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν και τόσο καλά, ίσως γιατί από την αρχή δεν είχα κάνει τη σωστή επιλογή... Απλά διάλεξα μάλλον την εύκολη οδό, τα έφτιαξα δηλαδή με τον κολλητό μου και παραμύθιασα τον εαυτό μου ότι αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου.

Σκέφτομαι όμως, αν τον γνώριζα τώρα ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και να είχαμε μια πιο υγιή σχέση, αφού τώρα πια ξέρω κάπως τι θέλω και δεν είμαι ο «κανένας» που ήμουν πριν και ήμουν μαζί του επειδή είχα ανάγκη από κάποιον και πίστευα πως δεν έχω άλλη επιλογή.

Επίσης θέλω να αναφέρω πως άλλος ένας λόγος που αυτή η σχέση απέτυχε ήταν ότι τη ζήσαμε 5 χρόνια από απόσταση, κάτι που ήταν πολύ ψυχοφθόρο για μένα και εκείνος το δυσκόλευε ακόμα περισσότερο γιατί δεν είχε την ίδια ανάγκη να επικοινωνούμε συνεχώς, κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ μου. Έτσι λοιπόν, ακόμα και όταν εγώ γύρισα από τις σπουδές μου, η σχέση μας συνέχιζε να έχει αυτή την απόσταση που πάντα είχε. Σχεδόν πάντα περιτριγυριζόμασταν από φίλους και συγγενείς και ουσιαστικά ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να μείνουμε εντελώς μόνοι μας, κάτι που πάντα με ενοχλούσε και αντιθέτως αυτόν όχι. Όμως δεν μπορώ να καταλάβω, αφού δεν φαίνεται να με είχε και πολλή ανάγκη όπως τον είχα εγώ, και όμως μου έκανε πρόταση γάμου. Αυτό δείχνει ότι με αγαπούσε πραγματικά αλλά με τον δικό του τρόπο, κάτι που εμένα δεν μου αρκούσε όπως φαίνεται.
Και όμως αυτός ο θυμός που είχα μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια ακόμα να καταλαγιάσει. Γιατί; Αφού στο τέλος εγώ του κατάστρεψα τη ζωή...

Κατά την άποψή σας,
-Έκανα καλά που πήρα την απόφαση να χωρίσω γι΄ αυτούς τους λόγους;
-Αφού στο τέλος αποδείχτηκε πως με αγαπούσε, άσχετο αν είχε άλλο τρόπο να το δείχνει, εγώ γιατί δεν το ένιωσα ποτέ;
-Γιατί είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί του;
-Μόνο εγώ έβλεπα πως δεν ταιριάζαμε;
-Όντως δεν ταιριάζουμε ή εγώ νομίζω;

Αυτά όλα τα γεγονότα με κάνουν να αγχώνομαι για το μέλλον μου και να αμφιβάλλω για το αν πραγματικά θα αγαπήσω αληθινά, γιατί απ΄ ό,τι φαίνεται αυτό που ένιωθα γι΄ αυτόν δεν ήταν πραγματική αγάπη.
-Τι είναι λοιπόν η αγάπη και πώς είμαστε σίγουροι για το τι είναι αυτό που νιώθουμε;
-Πως καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος που σου ταιριάζει είναι ο συγκεκριμένος και
-Πότε πραγματικά καταλαβαίνεις τον εαυτό σου;


Ε.

Αρχικά, έκανες πολύ καλά που έφυγες από μια σχέση που δεν σε ικανοποιούσε, όταν μάλιστα επρόκειτο να γίνει σχέση ζωής. Επίσης, κάνεις καλά που θέλεις να αποκωδικοποιήσεις την ιστορία αυτή και να την αρχειοθετήσεις, αποκομίζοντας χρήσιμα στοιχεία για το μέλλον σου.

Απ’ ό, τι φαίνεται σου έλειπε η αυτοπεποίθηση και η τόλμη, έτσι ώστε να πειραματιστείς στον τομέα των σχέσεων μέχρι να ωριμάσεις και να καταλήξεις. Διάλεξες την εύκολη λύση ώστε να είσαι καλυμμένη τα χρόνια των σπουδών σου στο εξωτερικό. Καλό είναι να διερευνήσεις ποιοι παράγοντες της ζωής σου σε διαμόρφωσαν έτσι.

Δεν μπορώ να ξέρω τα κίνητρα του πρώην αρραβωνιαστικού σου. Αυτό που πολλοί άνθρωποι αποκαλούν αγάπη μπορεί να είναι βόλεμα, στερεότυπα, φόβος του αγνώστου και πολλά άλλα. Και για σένα μπορεί να ισχύει αυτό! Όταν λες πως αποδείχτηκε πως εκείνος σ’ αγαπούσε, τι εννοείς; Σου πρότεινε γάμο; Δεν σημαίνει πως ο γάμος είναι πάντα αποτέλεσμα έρωτα. Στεναχωρήθηκε που χωρίσατε; Είναι φυσικό να στεναχωριέται κάποιος όταν ανατρέπεται η ζωή του, οποιαδήποτε κι αν ήταν τα κίνητρά του. Βέβαια την αγάπη, ή αυτό που θεωρεί αγάπη, ο καθένας τη δείχνει με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το χαρακτήρα του. Άλλοι θέλουν να βλέπουν το σύντροφό τους συχνότερα, να περνούν χρόνο μόνοι κτλ. Άλλοι πάλι έχουν διαφορετικές επιθυμίες. Το θέμα είναι να βρεθούν μεταξύ τους άνθρωποι που αντιμετωπίζουν την αγάπη με παρόμοιο τρόπο. Από την άλλη, κάποια πρακτικά θέματα μπορούν να συζητηθούν και να αλλάξουν. Δεν ξέρω κατά πόσο εσύ αφέθηκες τόσα χρόνια σε μια κατάσταση που δεν σε ικανοποιούσε και αν διεκδίκησες αλλαγή των πρακτικών συνθηκών της σχέσης (πχ να βρίσκεστε και μόνοι).

Απαντώ τώρα στις ερωτήσεις σου:

·         Έκανα καλά που πήρα την απόφαση να χωρίσω γι’ αυτούς τους λόγους;

Δεν ξέρω πόσο προσπάθησες για τη σχέση σου, πόσο συζήτησες με τον πρώην και πόσο διεκδίκησες κάποια πράγματα. Μια διαδικασία συμβουλευτικής ζευγαριού θα μπορούσε να σας είχε βοηθήσει τότε. Όταν όμως έφτασες σε σημείο να μη μπορείς άλλο, έκανες πολύ καλά.  Δεν περνάμε στο επόμενο στάδιο αν δεν είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι με αυτό που ζούμε τώρα.

·         Αφού στο τέλος αποδείχτηκε πως με αγαπούσε, άσχετο αν είχε άλλο τρόπο να το δείχνει, εγώ γιατί δεν το ένιωσα ποτέ;

Γιατί δεν ταιριάζατε σαν άνθρωποι, οπότε ο ορισμός της αγάπης ήταν διαφορετικός για τον καθένα σας.

·         Γιατί είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί του;

Με τον εαυτό σου είσαι θυμωμένη, που επέλεξες και ανέχτηκες τόσα χρόνια μια κατάσταση που δεν σε ικανοποιούσε. Απλώς προβάλλεις το θυμό σου σ’ εκείνον.

·         Μόνο εγώ έβλεπα πως δεν ταιριάζαμε;

Δεν μπορώ να ξέρω. Ίσως εκείνον τον κάλυπτε η κατάσταση που ζούσατε, γιατί είναι διαφορετικός άνθρωπος. Όσο για το κοινωνικό περιβάλλον, αυτό συνήθως βλέπει την επιφάνεια και όχι την ουσία

·         Όντως δεν ταιριάζουμε ή εγώ νομίζω;

Κανένας άλλος δεν μπορεί να ξέρει αν ταιριάζεις με κάποιον καλύτερα από εσένα την ίδια. Τα συναισθήματά σου είναι ο οδηγός.

·         Αυτά όλα τα γεγονότα με κάνουν να αγχώνομαι για το μέλλον μου και να αμφιβάλλω για το αν πραγματικά θα αγαπήσω αληθινά

Η κάθε σχέση είναι ανεξάρτητη από την προηγούμενη και μάλιστα βοηθιέται από την εμπειρία των προηγούμενων σχέσεων.

·         Τι είναι λοιπόν η αγάπη και πως είμαστε σίγουροι για το τι είναι αυτό που νιώθουμε; Πως καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος που σου ταιριάζει είναι ο συγκεκριμένος και πότε πραγματικά καταλαβαίνεις τον εαυτό σου;

Για όλα αυτά η απάντηση είναι μία: αυτογνωσία και προσωπική ανάπτυξη. Δεν υπάρχουν κανόνες που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους. Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου και εξελίσσεσαι, θα δημιουργήσεις τις δικές σου απαντήσεις. Μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης με ψυχολόγο μπορεί να σε βοηθήσει.

3 σχόλια:

  1. η σεξουαλικη σας ζωη πως ηταν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τη μια της γράφετε "Γιατί δεν ταιριάζατε σαν άνθρωποι" και την άλλη "Κανένας άλλος δεν μπορεί να ξέρει αν ταιριάζεις με κάποιον καλύτερα από εσένα την ίδια".

    Με χώρισε ύστερα από 3,5 χρόνια αρραβώνα συν άλλα τόσα σχέσης.

    Προφανώς για να γίνουν όσα έγιναν, δεν έγιναν από αυτο-παραμύθιασμα δικό της ή δικό μου. Συνήθως όποιες σχέσεις καταλήγουν στο χρονοντούλαπο είναι οι "εξασφαλισμένες" σχέσεις. Δεν είναι θέμα ταιριάσματος αφού οι άνθρωποι συνέχεια εξελίσσονται, αλλά θέμα αντιμετώπισης της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ταίριασμα είναι και το να αντιμετωπίζεις τη ζωή με παρόμοιο τρόπο
    Ναι, η δική μου άποψη είναι πως δεν ταίριαζαν, αλλά στη συνέχεια την καλώ νατο κρίνει η ίδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.