Η κόρη γίνεται «φυτό»

Είμαι 36 ετών , διαζευγμένη, με μια κόρη από τον προηγούμενο γάμο, την Λ. (13 ετών, είναι στην Α γυμνασίου) και ξαναπαντρεμένη εδώ και 10 σχεδόν χρόνια, με μια δεύτερη κόρη 8 ετών. Χώρισα όταν η Λ. ήταν νεογέννητη και τον νέο μου σύζυγο τον γνώρισα όταν η μικρή ήταν 2 ετών. Έχουμε μια πολύ όμορφη οικογένεια και η Λ δεν ξεχωρίζει τον φυσικό της πατερά από τον σύζυγο μου και το ίδιο συμβαίνει και με αυτόν.

Γενικά η Λ είναι ένα πολύ ήσυχο παιδί χωρίς αυτοπεποίθηση, άριστη μαθήτρια και αντικειμενικά πολύ όμορφη. Το θέμα είναι όμως ότι αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι ένα παιδί που θέλει να είναι τέλειο σε όλα . Θέλει να την αγαπούν όλοι και πληγώνεται πολύ αν έστω υποψιαστεί ότι κάποιος δεν την συμπαθεί. Παρόλο που δεν την πιέζουμε σαν γονείς θέλει να είναι τέλεια μαθήτρια.

 Έχουμε πολύ καλή σχέση μεταξύ μας και συζητάμε τα πάντα. Μου είπε ότι είναι δυστυχισμένη γιατί στο σχολείο τα αγόρια δεν ενδιαφέρονται γι αυτή και ότι ποτέ δεν θα βρεθεί κάποιο αγόρι που να την αγαπήσει. Επίσης μου μίλησε για την κολλητή της (ένα κοριτσάκι μάλλον παχουλό και εμφανισιακά αδιάφορο αλλά με παρά πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση), που είναι πάντα το κέντρο της παρέας και ότι αυτή είναι πάντα στη σκιά της.

Μου είπε ότι οι μόνοι που την αγαπούν είμαστε εμείς, η αδελφή της και οι παππούδες της και ότι ακόμα και ο φυσικός πατέρας δεν την αγαπά. Ο φυσικός πατέρας της μένει σε άλλη πόλη και το τελευταίο διάστημα έχουν κυρίως τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ τους γιατί έχουμε κόψει τα πολλά ταξίδια λόγω οικονομικής κρίσης . Συγκρίνει πάντα τον ένα μπαμπά με τον άλλον. «Αν ο μπαμπάς μας ήταν στη θέση του φυσικού μπαμπά μου θα κινούσε γη και ουρανό για να έρθει να με δει έστω και για μια ώρα», μου είπε. Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι και ο φυσικός μπαμπάς της την αγαπά πολύ (και είναι αλήθεια) αλλά δεν τα καταφέρνω.  Όσο και να προσπάθησα να του μιλήσω και να τον κάνω να καταλάβει ότι απομακρύνει την κόρη του δεν κατάφερα τίποτα. Θεωρεί ότι αυτά είναι παιδιαρίσματα της Λ. για να τραβά την προσοχή και ότι γενικά δεν έχει σκοπό να κάνει ο,τιδήποτε για να διευκολύνει τη ζωή μου.

Σήμερα μίλησα με κάποια φίλη μαμά που ο γιος της είναι συμμαθητής με την Λ. για να δω την συμπεριφορά της στο σχολείο και μου είπε ότι ο γιος της κάποια στιγμή της είπε τα παρακάτω : «Η Λ. είναι φυτό και όλοι στο σχολείο έτσι την φωνάζουμε. Υπάρχουν κι αλλά κορίτσια που είναι το ίδιο καλές μαθήτριες με αυτή, αλλά δεν είναι έτσι». Μου είχε πει και η Λ. για κάποια περιστατικά αλλά δεν είχα καταλάβει πώς την έβλεπαν οι άλλοι.

Αυτό που με τρόμαξε περισσότερο είναι ότι κι εγώ στην ηλικία της ήμουν κάπως έτσι. Φοβάμαι ότι θα κάνει τα ίδια λάθη. Όταν κάποια στιγμή της είχα πει ότι μπορώ να την καταλάβω γιατί έτσι ένιωθα κι εγώ και ζούσα παρόμοιες καταστάσεις, δεν μπορούσε να το πιστέψει γιατί με θεωρεί πολύ δυνατή και όμορφη. Εγώ όμως άλλαξα αφού πληγώθηκα και έκανα λάθη που θα μπορούσαν να μου καταστρέψουν τη ζωή. Μετά κατάλαβα τι αξίζω. Πώς μπορώ να τη βοηθήσω να το καταλάβει τώρα και όχι αργότερα ;

Υ.Γ. Η μικρή μου κόρη έχει φοβερή αυτοπεποίθηση και είναι πάντα το κέντρο της παρέας στο σχολείο αλλά και οπουδήποτε αλλού.

 

Στη δύσκολη φάση της έναρξης της εφηβείας, είναι συνηθισμένα τα φαινόμενα δύσκολης κοινωνικής προσαρμογής και έλλειψης αυτοπεποίθησης των παιδιών. Στη δική σας περίπτωση υπάρχει ο συνδυασμός ενός παιδιού που διακρίνεται σε όλα με την προσπάθεια προσέλκυσης της αγάπης και προσοχής κυρίως του φυσικού πατέρα, την αίσθηση απώλειας του φυσικού πατέρα με την οποία έχει μεγαλώσει, το πρότυπο της μητέρας που είχε τα ίδια προβλήματα, μια αδελφή με αυτοπεποίθηση και πιθανώς ένα πιεστικό και έντονα ανταγωνιστικό επαρχιακό περιβάλλον.

Νομίζω πως έχετε συζητήσει αρκετά. Αφού το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό, περάστε σε δράση:

·         Αρχικά, εξήγησε στην κόρη σου πόσο διαφορετικά εκφράζουν την αγάπη τους κάποιοι άνθρωποι και πες της να διεκδικήσει η ίδια τον πατέρα της. Ο πατέρας της είναι αυτός, αυτά μπορεί να της προσφέρει και αυτό δεν έχει σχέση με το πόσο «τέλεια» είναι η ίδια, αλλά με την ψυχοσύνθεση και τις αξίες του πατέρα της. Αν τον θέλει, ας τον διεκδικήσει. Πχ. να του πει πόσο της λείπει και  πως θέλει να έχουν στενότερη επαφή και περισσότερες εκδηλώσεις αγάπης.

·         Εξήγησέ της πώς την βλέπουν στο σχολείο και γιατί και σχεδιάστε μαζί αλλαγή της στάσης της. Πχ. καλέστε μια φορά τους συμμαθητές της στο σπίτι σε μια γιορτή.

·         Συζήτησε με κάποιους καθηγητές της που εμπιστεύεσαι πώς θα μπορούσε να κοινωνικοποιηθεί μέσα στο σχολείο πχ. με συμμετοχή σε κάποιες παράπλευρες σχολικές δραστηριότητες

·         Βοήθησέ την να κοινωνικοποιηθεί εκτός σχολείου: σε μια σχολή γυμναστικής ή ζωγραφικής, σε μια θεατρική ομάδα κτλ το παιδί θα «ανοίξει», θα κοινωνικοποιηθεί σε χώρο που δεν «πρέπει» να είναι πρώτη σε επίδοση και θα χαλαρώσει.

·         Δες τι φιλικές οικογένειες ή γείτονες με παιδιά ανάλογης ηλικίας έχετε και φρόντισε να κάνετε παρέα όλοι μαζί, έτσι ώστε να μπορείς να παρατηρείς και να προστατεύεις την κοινωνικοποίησή της.

·         Αποσυνδέστε την αγάπη από τα επιτεύγματα. Διαβεβαιώστε την πως την αγαπάτε ανεξαρτήτως σχολικής επίδοσης και δείξτε το: πχ όταν παίρνει άριστους βαθμούς, δηλώστε πως ναι μεν είστε πολύ ευχαριστημένοι με τους βαθμούς και μπράβο της, αλλά πάνω απ’ όλα σας ενδιαφέρει που είναι τόσο εξαιρετικό κορίτσι με καλή και τρυφερή ψυχή και γι’ αυτό κυρίως την αγαπάτε. Επιβραβεύστε εξωσχολικές απλές δραστηριότητές της πχ. όταν πει ένα ωραίο αστείο ή όταν φτιάξει ένα απλό φαγητό ή όταν συνδυάσει όμορφα τα ρούχα της ή βοηθήσει σε αυτό την αδελφή της ή ακόμη και τη μαμά (!).

·         Μιλήστε της καθαρά για την παιδική σας ηλικία και για τα προβλήματα που χρειάστηκε να ξεπεράσετε.  Αυτό θα της δείξει πως μπορεί να ξεπεράσει τα δικά της και να γίνει δυνατή και όμορφη πιο γρήγορα από σένα.