Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

To facebook αποκαλύπτει...



Είμαι 28+ ετών, και τα τελευταία 3μιση χρόνια ήμουν μόνη. Δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με αυτό, είχα πολλές προτάσεις, καλή αυτοπεποίθηση, πολύ ανεξάρτητη, πολύ δουλειά κ λίγο ελεύθερο χρόνο για τέτοια.

 Όλως τυχαίως, πριν 2μιση μήνες, γνώρισα τον Ν.(31 ετών). Ξαναβρεθήκαμε, κ καταλήξαμε να έχουμε κανονική σχέση και να είναι όμορφα και υγιή τα πράγματα. Με γνώρισε σε όλους και μου φέρεται πάντα όμορφα, αν και δεν είναι πολύ εκδηλωτικός.

Μέχρι που μια μέρα ήθελε να μου δείξει μια φωτογραφία στον υπολογιστή του και είδα τον κωδικό του στο facebook. Σκοτώστε με, αλλά μπήκα! Δεν είδα κάτι ΦΟΒΕΡΟ ακριβώς. Είδα πως είναι πολύ διαχυτικός στις συνομιλίες με "φίλες" και φιλάκια κ αγάπες κ αηδίες.

Επίσης, είδα να μιλάει με ένα φίλο περίπου 2 μήνες πριν γνωριστούμε για μια κοπέλα που είχαν μόλις χωρίσει κ τη σκεφτόταν πολύ κ προσπαθούσε να τα βρουν. Ακόμα είδα πως 2- 3 εβδομάδες αφότου γνωριστήκαμε προσπαθούσε να πιάσει κουβέντα με κοπέλες που φλέρταρε πριν από μένα. (Εξαρχής, είχα αιτηθεί να μη συζητήσουμε το παρελθόν μας, θεωρώ πως μόνο κακό κάνει. Αλλά να που έφαγα τα μούτρα μου  μόνη μου μετά!)

Τον ρώτησα απ έξω απέξω αν φλερτάρει με άλλες, μου είπε "ανάλογα πώς το εννοώ", του αρέσει να είναι ανάλαφρος κ να υπάρχει ευχάριστο κλίμα κ θα μπορούσε να παρεξηγηθεί από κάποιον που δεν τον ξέρει. Όταν ρώτησα γιατί μαζί μου δυσκολεύεται να είναι εκφραστικός είπε πως είναι εύκολο να λες όταν δεν εννοείς, και δύσκολο όταν εννοείς (Αμφιβάλλω. Για όλα πλέον εδώ που τα λέμε).

Έχω αποκτήσει ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα, δε μπορώ να σταματήσω να μπαίνω στο προφίλ του. Συχνά είναι ανενεργός για μέρες, αλλά λίγο χρειάζομαι για να αρρωστήσω. Ξέρω πως έχει μικρά κενά στη δουλειά  του κ τότε μιλάει (όχι τα βράδια από το σπίτι). Δε μπορώ να διανοηθώ πως καθημερινά έχει στο πιάτο όλο το παρελθόν του. Και φυσικά δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ τόσο σύντομα. Τέλος, με τρελαίνει το ενδεχόμενο να είναι ο κλασικός λιγούρης και να με κοροϊδεύει γενικότερα.

Και σκέφτομαι έπειτα, μήπως είμαι φτιαγμένη για να είμαι μόνη μου? Αφού δεν αντέχω τις αμφιβολίες και το ρίσκο να πληγωθώ? Ράκος γίνομαι, η απόδοσή μου στη δουλειά έπεσε, με τρώει το σαράκι.

Νομίζω ήμουν καλύτερα πριν. Ντρέπομαι θανάσιμα που κατάντησα έτσι. Αν μου τα λεγε κάποια άλλη θα τη λυπόμουν  κ θα την έβριζα ταυτόχρονα. Αυτό που σκέφτομαι σαν ευκολότερη λύση, είναι να τον αφήσω κ να προσπαθήσω να επανέλθω στα παλιά μου. Δε νομίζω πως μπορώ να παραδεχτώ τι έχω δει, θα με διαολοστείλει και ίσως με το δίκιο του. Μα θα μου στοιχίσει νομίζω..

Α.

Αρχικά διαφωνώ με το να «κατασκοπεύουμε» τους συντρόφους μας, με τη λογική πως αν κάτι είναι ψέμα, αργά ή γρήγορα θα φανεί. Σχετικά με το θέμα αυτό έχω συχνά διαφωνήσει με κάποιους φίλους στα σχόλια, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικής ιδεολογίας και εκφράζω την προσωπική μου άποψη.

Φαίνεσαι ισορροπημένο άτομο και η έναρξη της σχέσης σας ήταν καλή. Αυτά που αποκάλυψες στο διαδίκτυο μπορεί να είναι πράγματι ενδείξεις ανωριμότητας ή παράλληλου φλερτ, μπορεί όμως και να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία. Το γεγονός πως πριν από σένα και στις πρώτες εβδομάδες της σχέσης σας «ψαχνόταν» δεν είναι λόγος μεγάλης ανησυχίας, σημασία έχει η συνέχεια.

Επειδή όμως το θέμα αυτό σου έχει γίνει έμμονη ιδέα και σου χαλά τη ζωή, πρέπει να εξετάσεις τα συναισθήματά σου:

·         Τον αγαπάς, δεν αντέχεις την κατάσταση και θέλεις μια ειλικρινή σχέση μαζί του; Ομολόγησέ του τα πάντα και ή θα εκνευριστεί και θα χωρίσετε ή θα τα ξαναβρείτε σε άλλη βάση.

·         Τον αγαπάς και η σκέψη να χωρίσετε σε τρομάζει; Μην ομολογήσεις τι γνωρίζεις, τήρησε μαζί του επιφυλακτική στάση και  θα δεις πώς θα εξελιχθεί η σχέση σας. Εξάλλου είναι ακόμη καινούργια σχέση, ούτως ή άλλως θα έπρεπε να είσαι επιφυλακτική και όλα τα ενδεχόμενα εξέλιξης είναι ανοιχτά.

·         Έχει ήδη πέσει στα μάτια σου και η εμπιστοσύνη έχει τελείως χαθεί; Φύγε! Δεν αξίζει να μένεις και να βασανίζεσαι. Στην  περίπτωση αυτή μπορείς να ομολογήσεις το λόγο (από εγωισμό και περιέργεια) χωρίς να φοβάσαι την εξέλιξη γιατί ούτως ή άλλως έχεις αποφασίσει να φύγεις.

Όποια λύση κι αν διαλέξεις, το θεωρώ απαραίτητο να σταματήσεις την «εξάρτηση» να τον κατασκοπεύεις. Αυτή σου κάνει κακό και δεν βοηθά τη σχέση. Εξάλλου, πρόκειται για μια σχέση καινούργια και  υποθέτω πως δεν πρόλαβες να συνδεθείς πολύ και επιπλέον ο χρόνος και μόνο αποδεικνύει την αξία μιας σχέσης.

1 σχόλιο:

  1. Δημήτρης Κατσούλης18 Ιουλίου 2013 στις 10:00 μ.μ.

    Η αλήθεια πρέπει να είναι η αρχή των πάντων. Τα ψέμματα, ΟΛΑ, αργά ή γρήγορα αποκαλύπτονται... Το ρουφιανο-Facebook αποτελεί μάστιγα για πολλά δεινά, αλλά στο χέρι μας είναι να κάνουμε συνειδητή ή όχι χρήση και είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για αυτό! Διακρίνω ένα πάθος αντίστοιχο του "τζόγου": μπαίνεις στο προφίλ, ψαρεύεις και αν πετύχεις λαβράκι νιώθεις ικανοποίηση, σιγουριά και συνάμα θυμό, αλλά αν δεν πετύχεις, βυθίζεσαι στην απογοήτευση και οδηγείσαι με μαθηματική ακρίβεια στο να πουλήσεις μέχρι και την γυναίκα σου, όπως πλήθος τζογαδόρων...

    Ή κόβεις τις "εξαρτήσεις" και αναπνέεις ή μπαίνεις βαθύτερα στον λαβύρινθο του "τζόγου" και καταστρέφεσαι... Απλά κι ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.