Παθολογική ζήλεια

Eίμαι 38 ετών, ελεύθερη. Το πρόβλημά μου με τις σχέσεις μου είναι η υπερβολική μου ζήλεια, την οποία και δεν μπορώ να ελέγξω, έχοντας σαν συνέπεια μονίμως τις φωνές και τους τσακωμούς. Χώρια που μετά, αισθάνομαι άσχημα γιατί για άλλη μια φορά φάνηκα η υστερική με την χαμηλή αυτοεκτίμηση (διότι λένε ότι η ζήλεια ξεκινά από κει πρώτα). Εγώ νομίζω όμως ότι δεν οφείλεται τόσο σ’ αυτά όσο σε όλα αυτά που έχουνε δει τα μάτια μου δουλεύοντας 20 χρόνια νύχτα ως μπαργούμαν ή σερβιτόρα. ΔΕΝ έχω συναντήσει ούτε έναν άντρα, είτε ήταν πελάτης, είτε απλός φίλος, είτε απλός γνωστός που να ναι πιστός στη σχέση/γάμο του. Κι έχω συναντήσει χιλιάδες άντρες στην 20χρονη επαγγελματική πορεία μου. Έχω ακούσει κι έχω δει άπειρα περιστατικά απιστίας. Και κυρίως από παντρεμένους.

Κατ αρχήν έβλεπα πώς αντιμετώπιζαν εμένα...ποτέ κανένας φιλικά...δεδομένου κι όλας, και ομολογούμενο και από τους ίδιους τους άντρες, ότι ποτέ ένας άντρας δεν μπορεί να δει φιλικά μια γυναίκα, εκτός κι αν αυτή πια είναι η Γεωργία Βασιλειάδου που και αυτό "παίζεται". Κι έχω και προσωπική πείρα στο θέμα...έχω φάει κέρατο σε κάποιες σχέσεις μου αλλά αυτό δεν με στιγμάτησε τόσο, όσο όλα αυτά που έχω δει μέσα από την δουλειά μου.

Εγώ απεναντίας, είμαι άκρως μονογαμικό άτομο..δεν έχω κερατώσει ποτέ καμιά μου σχέση..όταν είμαι με κάποιον, είμαι "εκεί"...τελείωσε. Έχω διαβάσει άπειρα άρθρα περί εμπιστοσύνης, ζήλειας κλπ κλπ αλλά κανένα δεν μ έπεισε για τίποτα. Έχω δει άπειρες φορές άντρες τρελά ερωτευμένους, "καψούρηδες" κοινώς, να χτυπιούνται στο πάτωμα για μια γυναίκα, αλλά με την πρώτη ευκαιρία που τους την "έπεφτε" κάποια, έστω για περιστασιακό σεξ, όχι δε λέγανε...πηγαίνανε...γιατί οι άντρες δε λειτουργούν όπως εμείς...ξεχωρίζουν το σεξ από το συναίσθημα...δεν τα μπερδεύουν όπως κάνουμε εμείς. Οπότε, για ποια εμπιστοσύνη μιλάμε?

Αν ο άντρας που είμαι μαζί του κοιτάξει την άλλη στο απέναντι τραπέζι π.χ θα με πειράξει...αν κάνει ένα κοπλιμέντο για κάποια γνωστή πάλι θα με πειράξει, δεδομένου ότι έχω στο μυαλό μου, πως εννοείται ότι δεν την βλέπει φιλικά και πως αν του δινόταν η ευκαιρία να πάει, θα πήγαινε και θα με κεράτωνε άνετα...αφού κανένας άντρας δε βλέπει φιλικά μια γυναίκα όπως προείπα...με άλλα λόγια δεν μπορώ να δω τίποτε αγνά...Eγώ θέλω ο άντρας που θα είναι μαζί μου, να μην έχει μάτια για άλλη γυναίκα επειδή ακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ..και θέλω να μου ανταποδίδει τα ίσα...αλλά κάτι τέτοιο δεν δύναται δυστυχώς. Ξέρω πως αυτό δεν πρόκειται να το διορθώσω...τη ζήλεια μου εννοώ...γιατί κανείς δεν μπορεί να με πείσει για την "αγνότητα" και τη φιλική προαίρεση των αντρών απέναντι στις γυναίκες... Τουλάχιστον όμως, θέλω να μάθω, με ποιο τρόπο  να συγκρατώ τα νεύρα μου, το θυμό μου και τη ζήλεια μου και να μην το δείχνω. Γιατί είμαι άτομο που δεν μπορώ να κρατηθώ με τίποτε...βράζω ολόκληρη εκείνη την ώρα, με αποτέλεσμα να γίνεται ένας πανικός...όσες φορές καταπίεσα απίστευτα τον εαυτό μου να συγκρατηθεί και να μην το δείξει για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα, απέτυχα...κράταγα λίγο και μετά ξεθυμανα ακόμη πιο άσχημα.

Διατριβή έχω κάνει στο θέμα απιστίας των αντρών..και δεν συναναστρεφόμουν με άτομα του υποκόσμου..στα καφέ και στα μπαράκια που δουλεύω, έρχονται όλες οι κατηγορίες ανθρώπων..κυρίως αυτοί που εργάζονται μέρα κι έχουν τα βράδια τους ελεύθερα....αυτοί της νύχτας, εργάζονται αυτές τις ώρες..ευκατάστατοι, φτωχοί, μορφωμένοι, αμόρφωτοι από όλα τα οικονομικοκοινωνικά στρώματα, ΟΛΟΙ την ίδια συμπεριφορά...όλοι σκέφτονται με το πέος τους. Παντρεμένοι, δεσμευμένοι, όλοι την απιστία τους θα την κανουνε...τί εμπιστοσύνη να χω εγώ μετά μου λέτε? Αφού έχω δει τα τέρατα! Να διευκρινήσω ότι δεν κάνω σκηνή στα καλά καθούμενα, χωρίς να μου δώσει αφορμή κάποιος...αλλά όταν μου δίνει έστω κ την ελάχιστη γίνεται χαμός…

Υποθέτω ότι θα μου πείτε να χαλαρώσω και να μη βλέπω παντού απειλές, και να χαίρομαι την κάθε στιγμή της σχέσης μου...κι ότι μάταια τρελαίνομαι διότι αν κάποιος είναι να στο κάνει, θα στο κάνει...και πως και να μην έχει σκοπό να το κάνει, θα τον σπρώξω εγώ με την συμπεριφορά μου...κλπ κλπ κλπ...αλλά ελάτε που δεν μπορώ. Από τη μία λέω, να μην κάνω σκηνές και να προσπαθώ να δείξω εμπιστοσύνη στη σχέση μου...αλλά αυτός θα πιστεύει ότι κοιμάμαι κ δεν παίρνω χαμπάρι τί γίνεται, και είναι ό,τι χειρότερο για μένα να με περνά για κορόιδο....είδα και ένα σωρό γυναίκες που είναι χαλαρές και άνετες και δείχνουν εμπιστοσύνη στον άντρα/σύντροφό τους και τρώνε με το κιλό το κέρατο... Το μόνο που ξέρω είναι ότι όλο αυτό είναι τρομερά ψυχοφθόρο για μένα...υποφέρω!

Ε

 

Δημοσιεύω σχεδόν ολόκληρο το μήνυμά σου, παρότι μακροσκελές, γιατί είναι πολύ ζωντανό.

Όπως λες, έχεις κάνει διδακτορικό στο θέμα, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, οπότε δεν θα σου επαναλάβω τα περί αυτοπεποίθησης, αν και παίζει κι αυτό.

Στη δική σου περίπτωση, έχει γίνει ένας συνδυασμός προσωπικών και επαγγελματικών εμπειριών που σε κάνει να έχεις γενικεύσει το θέμα της απιστίας των αντρών.

Να ξεκαθαρίσουμε όμως πρώτα τι θα πει απιστία, από αυτά που αναφέρεις:

·         Να παρατηρείς τα ωραία άτομα του άλλου φύλου που περνούν και ίσως να τα συζητάς με φίλο του ιδίου φύλου που κάθεται δίπλα σου. Αυτό το κάνουν άντρες και γυναίκες, οι άντρες πιο εμφανώς γιατί τους το επιτρέπει η κουλτούρα του φύλου τους. Αυτό δεν το θεωρώ απιστία ή διάθεση απιστίας. Και τα πιο μονογαμικά άτομα το κάνουν… ίσως κι εσύ κάποιες φορές όταν είσαι με φίλες και βλέπεις να περνά ένας ωραίος άντρας.

·         Να φλερτάρεις. Εδώ έχω κάνει πολλές συζητήσεις με πελάτες και φίλους και έχω καταλήξει στο εξής: Υπάρχουν άτομα που βλέπουν το φλερτ ως ένα διασκεδαστικό σπορ και άλλα που το βλέπουν ως πιθανό προθάλαμο ερωτικής συνεύρεσης. Τα πρώτα απολαμβάνουν να δώσουν και να δεχτούν ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο ή κομπλιμέντο που τους διασκεδάζει και τους επιβεβαιώνει. Αν αυτά δεν ξεπερνούν κάποια όρια, δεν είναι κακό. Εσύ, ως μονογαμικό άτομο, όταν είσαι σε σχέση και κάποιος άλλος άντρας πχ στη δουλειά σου σε κοιτάξει με θαυμασμό και σου πει ένα κομπλιμέντο, δεν αισθάνεσαι όμορφα; Δεν ανταποδίδεις κάποιες φορές με ένα χαμόγελο ή μια χιουμοριστική ατάκα; Μάλλον τότε είσαι η εξαίρεση…

Τα δεύτερα άτομα, αυτά που ξεκινούν το φλερτ με απώτερο στόχο το σεξ, φυσικά και εντάσσονται στους εν δυνάμει «άπιστους». Κάτι τέτοιο δικαίως να σε πειράξει, αν το υποψιαστείς στο σύντροφό σου.

·         Η κανονική απιστία, δηλαδή η μια ή περισσότερες φορές ερωτική συνεύρεση ενός δεσμευμένου.

 

Έχεις δει σημεία και τέρατα στη δουλειά σου, από πολλά είδη αντρών. Μην ξεχνάς πως ο χώρος εργασίας σου είναι κατεξοχήν χώρος «απλού» ή «πονηρού» φλερτ. Εργάζεσαι σε μια δουλειά με ιδιαίτερες συνθήκες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται στα μπαρ με το σκοπό (συνειδητό ή υποσυνείδητο) να το ρίξουν έξω και να κάνουν κάθε είδους γνωριμίες. Έχεις δει πώς σου την «πέφτουν» εσένα. Μια ωραία γυναίκα που εργάζεται σε έναν τέτοιο χώρο, είναι φυσικό να συγκεντρώνει τα βλέμματα και να της την πέφτουν για αναψυχή ή και για πιθανή ερωτική συνεύρεση.

Όταν τώρα βρίσκεσαι σε σχέση: Εξαρτάται τι είδους σχέση, με ποιον και πόσο μακροχρόνια. Έχει ξεκαθαριστεί μεταξύ σας πως είναι κάτι σοβαρό και αποκλειστικό; Αν όχι, ο άλλος νιώθει ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Στην αρχή μιας σχέσης πολλοί δεν την έχουν πάρει ακόμα σοβαρά και εξακολουθούν από κεκτημένη ταχύτητα να φέρονται όπως πριν, έστω κι αν δεν έχουν σκοπό την παράλληλη σχέση. Εδώ έρχεται ο δικός σου ρόλος. Στην αρχή κάποιας σχέσης που για σένα φαίνεται να εξελίσσεται σοβαρά μπορείς να ξεκαθαρίσεις στο σύντροφό σου πόσο ευαίσθητη είσαι στο θέμα και να το επισημάνεις ήρεμα καταστάσεις που σε πειράζουν. Αν δεν συμφωνήσει θεωρητικά ή συμφωνήσει μεν αλλά κάνει άλλα, τότε ΦΥΓΕ!

Επίσης, στην αρχή μιας σχέσης το ζευγάρι ακόμη γνωρίζεται και προσαρμόζεται. Παρατήρησε να δεις τι άνθρωπος είναι. Θα αναφερθώ σε 2 σχετικές περιπτώσεις και πώς τις αντιμετώπισαν πελάτισσές μου με τη συμβουλή μου:

Η Χ είχε αρχίσει να βγαίνει με κάποιον και στο δεύτερο ραντεβού πήγαν σε ένα μπαράκι. Κάθισαν σε τραπέζι και εκείνος πήγε να πάρει ποτά. Εκεί καθυστέρησε αρκετά γιατί άρχισε να μιλά με μια άλλη στο μπαρ. Η Χ εκνευρίστηκε, αφενός γιατί νόμισε πως ο συνοδός της φλέρταρε αλλού, αφετέρου γιατί δεν της αρέσει να κάθεται μόνη σε ένα μπαρ. Δεν είπε τίποτα και ήταν μουτρωμένη όλη την υπόλοιπη βραδιά. Τη συμβούλεψα όταν ξανασυναντηθούν να του εξηγήσει ήρεμα τι την πείραξε. Η Χ το έκανε και εκείνος δεν το αποδέχτηκε. Σε επόμενη έξοδο, εκείνος ξαναέκανε το  ίδιο. Τότε η Χ τον χαιρέτησε από μακριά και έφυγε από το μπαρ. Εκείνος την έψαχνε μέρες μετά, αλλά η Χ είχε «κρυώσει» και δεν συνέχισε.

Η Ψ ξεκίνησε σχέση με κάποιον που της άρεσε πολύ και εξαρχής η σχέση ήταν θερμή και με προοπτική και από τις δυο πλευρές. Το μόνο στοιχείο που την ενοχλούσε ήταν η πολύ «ανοιχτή» συμπεριφορά του φίλου της γενικά στις παρέες, οπότε και στις γυναίκες. Το συζήτησε μαζί του ήρεμα φέρνοντας παραδείγματα και εκείνος υπερασπίστηκε το δικαίωμά του να είναι ανοιχτός χαρακτήρας αλλά έγινε πιο προσεκτικός στη συμπεριφορά του στις γυναίκες. Η σχέση κατέληξε σε γάμο.

Έχω λοιπόν να σε συμβουλεύσω τα εξής: Πρόσεχε ποιους επιλέγεις, προχώρησε τις σχέσεις σου σταδιακά παρατηρώντας, δήλωσε ήρεμα τι σε πειράζει πριν αυτό διογκωθεί και εξελιχτεί σε έκρηξη.

Επιπλέον, μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης θα σου έκανε καλό, για να βρεθεί ποια στοιχεία της προσωπικότητάς σου και ποια αρχικά «τραύματα» σε σχέσεις σου οδήγησαν στην άποψη πως όλοι οι άντρες και όλες οι σχέσεις είναι ίδια.