Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Τον «σπούδασα» και …την έκανε

Είμαι 26 ετών και συνδέομαι με τον Χ από το λύκειο στην κωμόπολη που μεγαλώσαμε. Εκείνος πέρασε στη δύσκολη σχολή που ήθελε και εγώ πέρασα σε μια σχολή που δεν με ενδιέφερε. Ήρθαμε μαζί στην Αθήνα, εκείνος αρχικά έμενε σε μια θεία του γιατί δεν είχε οικονομική δυνατότητα, ενώ εγώ νοίκιασα σπίτι. Σιγά-σιγά αρχίσαμε να μένουμε ουσιαστικά μαζί, γιατί στη θεία του δεν περνούσε καλά.

Σε 2 χρόνια δήλωσα στους γονείς μου πως δεν μου άρεσε η σχολή και δεν παρακολουθούσα ούτε είχα σκοπό να την τελειώσω. Για να μην επιστρέψω στην επαρχία ούτε να επιβαρύνω τους γονείς μου άρχισε να δουλεύω. Συμπληρώνω πλέον 6 χρόνια επαγγελματικής ταλαιπωρίας και έχω μια δουλειά αρκετά καλή για τα δεδομένα της οικονομικής κρίσης.

Ο Χ ήταν απερίσπαστος στις σπουδές του και μετά πήγε στρατό. Όλα αυτά τα χρόνια ζούσαμε με τα λεφτά που έβγαζα εγώ, οι γονείς του ελάχιστα είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθούν. Στόχος μας ήταν να αρχίσει κι εκείνος να εργάζεται και να  παντρευτούμε. Μετά το στρατιωτικό του όμως άλλαξε σχέδια… Θέλει να φύγει στο εξωτερικό και δε δείχνει διάθεση να φύγουμε μαζί. Δεν θα μπορεί όμως να κερδίζει χρήματα και για τους δυο μας, γιατί θα ασχοληθεί με έρευνα. Εγώ πάλι τι θα κάνω στο εξωτερικό χωρίς προσόντα και χωρίς να ξέρω τη γλώσσα; Πολύ δύσκολο να βρω ανθρώπινη δουλειά.

Με τον τρόπο του με απορρίπτει γιατί λέει πως οι συνθήκες μας αναγκάζουν να χωρίσουμε. Νιώθω θυμωμένη και αδικημένη που τόσα χρόνια δούλευα και για τους δυο μας και μόλις ο κύριος πέτυχε κάτι καλύτερο με εγκαταλείπει. Πώς να το αντιμετωπίσω;

Ν

Συνδεθήκατε στενά πολύ νέοι και χωρίς εμπειρίες. Δυστυχώς τέτοιες σχέσεις μετά από κάποια χρόνια κατά κανόνα διαλύονται. Επένδυσες πολλά στη σχέση αυτή και κάλυψες οικονομικά το κόστος των σπουδών του. Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε «ανταπόδοση». Βασικά του τέλειωσαν τα συναισθήματα για σένα και υποθέτω πως δεν θα ήθελες να συνεχίσει μαζί σου μόνο για την «ανταπόδοση».

Όταν προσφέρουμε υλικά αγαθά σε κάποιον-επιπλέον των συναισθημάτων μας- δεν θα πρέπει να περιμένουμε συναισθηματική ανταπόδοση. Τα συναισθήματα είναι ρευστά, το ίδιο και οι σχέσεις. Για το λόγο αυτό νομίζω πως ως γενικός κανόνας ισχύει πως ή δεν πρέπει να δίνουμε καθόλου ή πρέπει να δίνουμε χωρίς να προσδοκούμε ανταλλάγματα. Εκτός κι αν τα υλικά αγαθά μάς περισσεύουν, πράγμα που δεν συμβαίνει στη δική σου περίπτωση...

Αντιλαμβάνομαι το θυμό σου και καλά θα κάνεις σε μια σοβαρή συζήτηση να του ξεκαθαρίσεις το τι έγινε και να του πεις καθαρά πώς αισθάνεσαι για τη συμπεριφορά του. Ξεχώρισε όμως τα 2 πράγματα:

·         Το ότι φαίνεται πως δεν σε αγαπά πια και το καλύπτει με την αναχώρησή του, που του ήρθε πολύ «βολική». Ζήτησέ του να δηλώσει συναισθήματα και έχεις κάθε δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς που ανατρέπει τα κοινά σας όνειρα

·         Το ότι τόσα χρόνια τον έζησες και τώρα δεν σου το ανταποδίδει. Καλό θα ήταν να μην το είχες κάνει, αλλά αφού το έκανες ήταν επιλογή σου και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό.

Γνώμη μου είναι να μην ασχοληθείς άλλο με έναν άνθρωπο που δεν σε θέλει πια και πάει να …την κάνει πλαγίως. Ακόμη κι αν συνεχίζατε, κάποια στιγμή η σχέση θα διαλυόταν. Θα περάσεις όλα τα στάδια της απώλειας, θα πονέσεις αλλά θα τον ξεπεράσεις και θα έχεις διδαχτεί πολλά για το μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.