Αναμενόμενη... εξαφάνιση

Δημοσιεύω το τελευταίο μέρος από το μακροσκελές γράμμα της φίλης Ν. (Με την ευκαιρία, παρακαλώ άλλη μια φορά τους φίλους που μου γράφουν να σέβονται τους όρους χρήσης του blog και να μη μου γράφουν μακροσκελή γράμματα αλλά να αναφέρονται μόνο σε συγκεκριμένο πρόβλημα και περιληπτικά).

Η Ν λοιπόν, μετά από εξάμηνο φλερτ, πολύ καλή επικοινωνία και κάποιες ερωτικές προσεγγίσεις με παντρεμένο και αρκετά μεγαλύτερο συνάδελφό της, προχώρησε σε σεξ μαζί του.

…………………..                                                                            

Με πήρε τηλέφωνο την επόμενη μέρα, μου είπε ότι έχω δίκιο σε όλα όσα λέω, αλλά αισθάνεται ότι θα πηδήξει από καμία ταράτσα και ότι δε μπορεί να χωρίσει.

Τι άλλαξε επιτέλους τόσο για εκείνον; Έξι μήνες τώρα λέει ότι με σκέφτεται, με ονειρεύεται, τις τελευταίες μέρες μου είπε ότι όταν πρωτογνωριστήκαμε «πετούσε», δεν αρνήθηκε ποτέ τα αισθήματά του. Όλα αυτά δε συνιστούν απιστία; Και εν τέλει, και τις προηγούμενες φορές ήλθαμε κοντά σεξουαλικά, γιατί φρίκαρε τόσο τώρα; Λέει ότι με σέβεται, με θαυμάζει, με θέλει, καταλαβαίνει ότι έχω δίκιο και ότι πονάω και μου κάνει αυτό ακριβώς που έλεγα ότι δεν ήθελα να γίνει και που υποτίθεται ότι κι αυτός δεν ήθελε να γίνει: "Το γ....ω και εξαφανίζομαι"; Αυτό που προσπαθούσα να αποφύγω έξι μήνες; Δε γνωριζόμαστε λίγο καιρό για να δεχτώ ένα λάθος από παρόρμηση.

Φυσικά και έχω κι εγώ μεγάλο μερίδιο ευθύνης, γιατί συνδέθηκα με έναν άνθρωπο που κρύβεται από την αλήθεια, που διστάζει να κάνει επιλογές για να μην πληρώσει το τίμημα και προτιμά να τα κάνει όλα μισά, που είναι συστηματικά ανέντιμος (αφού εξαπατά τον άνθρωπο με τον οποίο ζει 25 χρόνια), αλλά νόμιζα ότι τουλάχιστον, παρά τις αδυναμίες του, έχει δεθεί αρκετά μαζί μου ώστε να μην μου κάνει κάτι τέτοιο. Γιατί τόσος πανικός τώρα; Ή μήπως δεν ήταν πανικός και πήρε απλά αυτό που ήθελε κι εξαφανίστηκε;

Ξέρω ότι θα έπρεπε να έχω φύγει εξ αρχής. Δεν το έκανα, γιατί βλακωδώς αισθανόμουν ικανή να διαχειριστώ την κατάσταση και κατέληξα ερωτευμένη χωρίς να το καταλάβω...

Ν.

Δεν νομίζω πως έχω να σου πω κάτι διαφορετικό από αυτό που και η ίδια δηλώνεις πως ξέρεις. Οι σχέσεις με παντρεμένους αποβαίνουν σχεδόν πάντα σε βάρος του ελεύθερου ατόμου. Δεν αναφέρομαι σε κανένα ηθικό θέμα, γιατί όταν ο παντρεμένος «ψάχνεται» ο γάμος του ήδη χωλαίνει και δεν φταίει κανένα τρίτο άτομο. Ο παντρεμένος έχει μια σταθερά οργανωμένη ζωή που περιλαμβάνει συναισθηματικές, κοινωνικές και οικονομικές παραμέτρους, συνήθειες, και γενικά τη «βολή» του. Αν ήταν δυσαρεστημένος από το σχήμα αυτό θα είχε ήδη χωρίσει. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ένας παντρεμένος επηρεάζεται τόσο ουσιαστικά από το κίνητρο μιας σημαντικής εξωσυζυγικής σχέσης ώστε αυτό να του δώσει την τελευταία ώθηση να χωρίσει. Είναι σαν να κερδίζεις τον πρώτο αριθμό του λαχείου!

Ο φίλος σου σου έδωσε εξαρχής αρκετά δείγματα για το ποιόν του: Αρχικά σου απέκρυψε πως ήταν παντρεμένος, αποφεύγοντας με ανώριμο τρόπο κοινούς γνωστούς. Σου αποκάλυψε πως στη διάρκεια του γάμου του με το έναν ή τον άλλον τρόπο απατά τη σύζυγό του. (Αυτός που απατά χωρίς να χωρίζει έχει πλέον μάθει πώς γίνεται αυτό…) Επίσης, φτάσατε κάποιες φορές κοντά στη σεξουαλική πράξη και μετά εκείνος απομακρυνόταν και είχε ενοχές, πράγμα που παραπέμπει σε drama queen. Και τελικά, όταν ολοκληρώσατε, η «εξαφάνιση» ήρθε ως επιστέγασμα της όλης κατάστασης. Υποθέτω πως μια πιθανή συνέχεια είναι νέες ενοχές και εξαφανίσεις και σε λίγο καιρό επαναπροσέγγισή σου για μια νέα παθιασμένη ερωτική συνεύρεση κοκ, μέχρι να σταθεροποιηθεί μια βολική για εκείνον εξωσυζυγική σχέση.

Γνωρίζεις τις ευθύνες σου για το θέμα, οπότε δεν χρειάζεται να σου τις επισημάνω. Θέλω όμως να επικεντρώσω στο  ποια είσαι εσύ και ποιες είναι οι ακάλυπτες ανάγκες σου, που σου επέτρεψαν να φτάσεις να δηλώνεις ερωτευμένη με ένα άτομο που δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, πέρα από μερικές ευκαιριακές ερωτικές περιπτύξεις. Μια ανεξάρτητη, μορφωμένη και γοητευτική γυναίκα στην ηλικία σου θα έπρεπε μέσα από την ιδεολογία και τις εμπειρίες της να έχει μάθει να προστατεύεται καλύτερα. Εξηγούμαι: Αν ο κύριος σε προσήλκυε ερωτικά, δεν έχω καμιά αντίρρηση να κάνεις κάτι μαζί του, αρκεί να γνωρίζεις πως αυτό δεν θα έχει συνέχεια και να μην εμπλακείς συναισθηματικά (αν μπορείς να λειτουργήσεις έτσι). Αν πάλι σε προσήλκυσε το πνεύμα του, θα μπορούσε να τον διατηρήσεις ως φίλο, ίσως και με μια χροιά ακίνδυνου φλερτ. Προς Θεού, δεν κάνουμε ποτέ τον ψυχολόγο στα φλερτ μας και δεν δίνουμε συμβουλές ψυχολογικής φύσης όταν το θέμα μας αφορά άμεσα. Τον συμβούλευες να είναι αποφασιστικός και να φύγει από έναν ανούσιο γάμο για τη δική του προσωπική ανάπτυξη, όταν βρισκόσασταν στα πρόθυρα εξωσυζυγικής σχέσης. Πού σταματούσε η φιλική βοήθεια και άρχιζε η προετοιμασία για μια δική σας σχέση; Προτιμότερο θα ήταν να τον συμβούλευες να καταφύγει σε ψυχοθεραπεία, γιατί κατά τα φαινόμενα η ψυχοθεραπεία που λέει πως έχει κάνει στο παρελθόν δεν βλέπω να τον βοήθησε και πολύ…

Απομακρύνσου αμέσως, μη δεχτείς επαναπροσέγγιση και δες ποια ψυχολογικά σου θέματα σε έκαναν να παγιδευτείς σε έναν τέτοιο έρωτα.