Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Ερωτικό δίλημμα στα 21

Είμαι 21 χρονών, κατάγομαι από νησί και σπουδάζω στην επαρχία. Πριν ένα χρόνο ακριβώς έκανα σχέση με τον Α από το ίδιο νησί, 22 χρονών, που ζει στην Αθήνα.
Στην αρχή πάνω στον ενθουσιασμό μας το πήραμε θερμά με την απόσταση αν και εγω είχα τις επιφυλάξεις μου. Κατά τη διάρκεια της σχέσης μας καταλάβαινα ότι είχα βρει σαν να λέμε το 10 το καλό. Ήταν πρόθυμος στις άδειές του να έρχεται στην πόλη μου όποτε δεν μπορούσα να πηγαίνω εγώ. Όμως το πράγμα κάπου άρχισε να χαλάει από την απόσταση, ζήλειες κτλ.
Δεν άντεξα, πήρα την απόφαση και τον χώρισα από το τηλέφωνο.
Πριν γίνει αυτό γνώρισα τον Β ο οποίος είναι 28 και πιο ώριμος σε θέματα σχέσης απο τον Α. Ήμασταν μαζί για λιγότερο απο 2 μήνες στην ίδια πόλη και ένιωθα καλά μαζί του.
Όταν ήταν να γυρίσω στο νησί για τις διακοπές μου άρχισα να ξανασκέφτομαι τον Α. Ξαναμιλήσαμε συναντηθήκαμε και μου είπε πως ήθελε να το ξαναπροσπαθήσουμε και πως είχε καταλάβει τα λάθη του και πως 1 χρόνος έμεινε με απόσταση και μετά θα ήμασταν από κοντά μαζί.
Βρίσκομαι σε δύσκολη θέση με το τι να κάνω, νιώθω ότι τον θέλω ξανά αλλά φοβάμαι πως μόλις ξαναβρεθώ στην πόλη που σπουδάζω θα το μετανιώσω και θα θέλω τον Β. Ζήτησα χρόνο να σκεφτώ μα κάθε μέρα έχω διαφορετική γνώμη δεν θέλω να κοροιδέψω κανέναν τους μα έχω αρχίσει ήδη να το κάνω αφου μιλάω και με τους 2. Φοβάμαι πως ο Α ειναι κάτι που δεν μπορώ να ξαναβρώ και νιώθω αγάπη για αυτόν, απο την άλλη ο Β είναι πιο ώριμος και βρίσκεται στην πόλη που σπουδάζω είναι κάτι καινούριο και θα έχω μια ήρεμη σχέση χωρίς την απόσταση που τόσο με είχε κουράσει. Διακρίνω επίσης μια ανασφάλεια στον εαυτό μου που δεν υπήρχε παλιά το ότι δεν θέλω να μείνω μόνη μου. Κάθε μέρα ξυπνάω με ένα ψυχοπλάκωμα ότι πρέπει να πάρω μια απόφαση την οποία δεν μπορώ να πάρω. Τι μου προτείνετε;
Σ.

Το δίλημμά σου είναι αρκετά συνηθισμένο: Μια σχέση με δύσκολες πρακτικές συνθήκες αλλά ισχυρά συναισθήματα παλεύει με μια σχέση με βολικές πρακτικές συνθήκες.
Αρχικά, οι «σοβαρές» σχέσεις νέων γύρω στα 20, κατά κανόνα δεν επιβιώνουν, ειδικά όταν αντιμετωπίζουν πρακτικές δυσκολίες. Όταν λες πως μετά από ένα χρόνο θα είστε μαζί, τι εννοείς; Μήπως εννοείς πως θα τελειώσεις τις σπουδές σου και θα πας στην Αθήνα να ζήσετε μαζί με τον Α; Αν έχουν ληφθεί τέτοιες αποφάσεις το πράγμα πάει πολύ σοβαρά και ίσως αξίζει τον κόπο να κάνετε υπομονή. Γενικά όμως δεν πιστεύω πως στις ηλικίες αυτές είναι σκόπιμο να λαμβάνονται αποφάσεις ζωής, όπως μετοίκηση, γάμος κτλ…
Από την άλλη, καλό είναι να περνά κάποιος τα φοιτητικά του χρόνια ανέμελα, χωρίς δράματα, απολαμβάνοντας ανεμπόδιστα την όποια σχέση ή φλερτ έχει.
Η συμβουλή μου λοιπόν είναι να ζητήσεις από τον Α μια αναστολή στην πιθανή σχέση σας. Πες του ειλικρινά πως δεν αντέχεις τη μοναξιά και την απόσταση και αν συζητήσετε για επανασύνδεση, καλό θα είναι να το κάνετε σε ένα χρόνο που θα τελειώσεις τις σπουδές σου. Στο μεταξύ είστε ο καθένας ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, αφού δεν έχετε σχέση. Δεν θα είστε βέβαια εχθροί, μπορείτε να έχετε μια φιλική επικοινωνία, αλλά όχι να ανακοινώνετε ο ένας στον άλλον τι παίζει στη ζωή σας. Όταν με το καλό τελειώσεις, το ξαναβλέπετε. Στο μεταξύ θα δεις πώς πάει η σχέση με τον Β. Ο Α γνωρίζει περί του Β; Αν ναι, κακώς, γιατί δεν έχετε σχέση και δεν του πέφτει λόγος.
Με την επιλογή αυτή υπάρχει βέβαια μεγάλη πιθανότητα μετά από ένα χρόνο εσύ να θέλεις επανασύνδεση αλλά ο Α να μην θέλει πλέον ή να μην είναι πλέον ελεύθερος. Αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα…

Γενικά επαναλαμβάνω πως στην ηλικία σου πρωτεύει το να ζεις όμορφα το παρόν και είναι νωρίς για πολύ σοβαρές αποφάσεις.

1 σχόλιο:

  1. καλησπέρα. εντάξει όλοι τα έχουμε αντιμετωπίσει λίγο πολύ αυτά σε αυτές τις ηλικίες. οπότε μην αγχώνεσαι, φίλη.
    η κυρία κατερίνα στα λέει πολύ σωστά!

    κατά τη γνώμη μου δώσε βάρος στις σπουδές σου καταρχήν κι έπειτα στις σχέσεις κι απόλαυσε τη φοιτητική σου ζωή, γιατί είναι κάποια χρόνια που περνούν και δεν ξαναγυρίζουν. τώρα είσαι στην ηλικία να βάλεις τις βάσεις για την επαγγελματική σου ζωή, κάτι που δε θα μπορείς στο μέλλον, όχι τόσο εύκολα.

    στο προκείμενο, μήπως να έμενες λίγο μόνη σου να περνάς καλά χωρίς δεσμέυσεις και άγχος? να βγαίνεις να περνάς καλά με τους φίλους σου, να χαρείς αυτή την ηλικία.. χρόνος για ευθύνες θα υπάρχει μπόλικος στο μέλλον, γιατί να βάζεις διλλήματα τώρα στον εαυτό σου?
    άποψή μου πάντα, που τελικά επιβεβαιώθηκε, ήταν πως αν τα πράγματα σε μια σχέση δεν είναι ξεκάθαρα ώστε να είσαι με έναν άνθρωπο, αν η σχέση δλδ δεν έχει "ανοιχτό δρόμο", αν με καταλαβαίνεις, τότε ίσως δεν είναι η σχέση που ψάχνουμε. αν ένας άνθρωπος μας δίνει όσα χρειαζόμαστε για να είμαστε μαζί του, ούτε η απόσταση μας ενοχλεί ούτε τπτ. άποψή μου, ίσως να κάνω και λάθος.
    προσωπικά στη θέση σου θα απολάμβανα τη συνέχεια των σπουδών μου, θα έδινα βάση στη σχολή μου και θα άφηνα τη σχέση για αργότερα. ίσως να σου κάνει και καλό να μείνεις μόνο για λίγο. πίστεψέ με, ίσως ανακαλύψεις καλύτερα τον εαυτό σου και τα θέλω σου έτσι.
    εφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.