Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Τα παιδιά μου με ελέγχουν

Ειμαι 55 χρονων χηρα εδω και 3 χρονια με 3 μεγάλα αγορια. Ειμαστε δεμενη και αγαπημενη οικογενεια ,αλλα τα παιδια οπως ειναι φυσικο. φευγουν σιγα,σιγα...
Μετα τον θανατο του συζύγου μου ,επεσα σε καταθλιψη .Δεν πηγαινε αλλο και,σιγα ξαναρχισα να επανερχομαι, Μου αρεσει αυτη η αλλαγη και την χαιρομαι. Τα παιδια μου ομως σε καποια πραγματα αντιδρουν. Με λενε τηνειτζερ που βγαινω συχνοτερα, οταν ξενυχτω και ερχονται αυτα νωριτερα μου φωναζουν και γενικα δεν ξερω τι να κανω. Έχω την αναγκη επειδη αισθανομαι μονη να κανω σχεση με εναν ανθρωπο. Πώς να το διαχειριστω μαζι τους; Ηδη εχω ακυρωσει κατι που με ενδιεφερε....
Πολλες φορες μου λενε οτι τωρα ειναι σειρα τους να προσεχουν εμενα ,και να μην κανω πραγματα που μπορει να εχουν αντικτυπο σε ολους μας, όπως και εγω το εκανα τοσο καιρο με εκεινα...


Μια φορα ο μικρος με πηρε πολλες φορες να δει που ειμαι η τι κανω οταν εμεινα για βραδυ σε μια φιλη μου.Αναγκαστικα να γυρισω.

Α.

 

Είναι πολύ καλό που ξεπέρασες την κατάθλιψη και ξαναβγήκες στη ζωή. Όσοι σε αγαπούν θα πρέπει να χαίρονται γι αυτό. Μέσα στο πλαίσιο αυτό είναι πολύ φυσικό να θέλεις έναν σύντροφο για να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου.

Είμαι σίγουρη πως ό,τι κάνεις το κάνεις με μια σοβαρότητα ανάλογη με την ηλικία σου. Βεβαίως έχεις το δικαίωμα να βγαίνεις, να ξενυχτάς, να κοιμάσαι σε φίλες σου και να φλερτάρεις διακριτικά με κάποιους άντρες ανάλογής ηλικίας. Είτε είσαι ελεύθερη, είτε χωρισμένη είτε χήρα, κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε κρίνει, εφόσον κινείσαι μέσα στα ανάλογα όρια σοβαρότητας της ηλικίας σου. Τη μνήμη του άντρα σου την τίμησες με 3 χρόνια μοναξιάς, οπότε ούτε από την πλευρά αυτή έχει δικαίωμα να σου πει κάποιος κάτι.

Με τι αρχές και αξίες μεγαλώσατε τα παιδιά σας; Πώς δημιούργησαν την ιδεολογία πως η χήρα «θάβεται» μαζί με τον άντρα της και πως στα 55 το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μένουμε σπίτι μπροστά στην τηλεόραση; Ποιος τους είπε πως τώρα πρέπει να σε «προσέχουν»; Ούτε μικρή είσαι ούτε άτομο με ειδικές ανάγκες! Εκείνα έχουν πλέον τη ζωή τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως η κατάσταση έχει αντιστραφεί και όπως εσύ τα ήλεγχες όταν ήταν μικρά τώρα μπορούν να ελέγχουν αυτά εσένα.

Προτείνω να κάνεις ια ήρεμη και σοβαρή συζήτηση μαζί τους, όχι πάνω σε μια διαφωνία, αλλά σε μια άσχετη στιγμή. Πες τους πόσο υπέφερες με το θάνατο του πατέρα τους και τι κόπο έκανες για να επανέλθεις. Θύμισέ τους πώς ήσουν…. Και δήλωσέ τους πως τώρα θέλεις να ζήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν θα ανεχτείς περιορισμό στις δραστηριότητες και στις εξόδους σου, εφόσον δεν κάνεις κάτι προσβλητικό για την οικογένειά σου (πχ προκλητικό ντύσιμο, τρελά πάρτι, εφήμερες σχέσεις με ανώριμα άτομα, άσκοπο ξόδεμα χρημάτων για υπερβολικές δικές σου πολυτέλειες κτλ). Βέβαια το τι μπορεί να θεωρηθεί προσβλητικό εξαρτάται πάλι από την ιδεολογία του καθενός… Απλώς ανέφερα ενδεικτικά κάποιες καταστάσεις που μπορεί να ενοχλήσουν τον μέσο συντηρητικό άνθρωπο.

Μην αναφερθείς ακόμα σε θέμα πιθανού μελλοντικού συντρόφου. Πρώτα πρέπει τα παιδιά να προσαρμοστούν στην ιδέα πως είσαι μια ελεύθερη και νέα ακόμη γυναίκα που θέλεις να ζήσεις μια ευχάριστη ζωή.

Όταν θα το συνηθίσουν αυτό, τότε θα τους παρουσιάσεις και κάποιο σύντροφο, αν υπάρξει. Σε τέτοια περίπτωση, φρόντισε να τηρήσεις μυστικότητα κατά τη διάρκεια του φλερτ και να τους τον παρουσιάσεις όταν θα είναι μια σταθερή σχέση. Έτσι θα αποφύγεις να τους φέρεις σε επαφή με κάποιον που αύριο μπορεί να φύγει και να επακολουθήσει άλλος. Με τις αντιλήψεις που έχουν θα είναι δύσκολο να δεχτούν κάτι τέτοιο. Όσο για την περίπτωση που σε ενδιέφερε, κακώς τη άφησες και ίσως μπορείς να τον ξαναπροσεγγίσεις.

Από τη άλλη, όποιος ενδιαφέρεται σοβαρά για σένα θα πρέπει εξαρχής να είναι γνώστης πως έχεις 3 μεγάλα παιδιά με συντηρητικές αντιλήψεις και θα πρέπει να το σεβαστεί αυτό και να τηρήσει κάποια όρια μέχρι να αποφασίσετε και οι δυο πως η σχέση σας είναι σοβαρή.

Αν τα παιδιά σου δεν συμμορφωθούν, δήλωσέ τους πως είσαι πλέον η αρχηγός του σπιτιού και αν κάποιος δεν συμφωνεί με τη ζωή σου, είτε τώρα, είτε μελλοντικά αν έχεις κάποιο σύντροφο, ας πάει να ζήσει μόνος του. Δεν γράφεις αν τα παιδιά μένουν ακόμη μαζί σου. Σε περίπτωση που μένουν, υποθέτω πως το κάνουν για οικονομικούς λόγους. Ας φροντίσουν να γίνουν λοιπόν πρώτα ανεξάρτητοι και ας αφήσουν τις κριτικές γι αυτή που τους συντηρεί!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.