Δεν μπορώ να πω όχι

Είμαι 31 χρονών, εργαζόμενη. Εχω αρκετά προβλήματα επικοινωνίας, με τον σύντροφό μου, τους γονείς μου, τους συναδελφους μου, τους φίλους μου...γενικά με τους ανθρώπους.
 Θεωρώ πως η βάση των προβλημάτων επικοινωνιας είναι ότι δεν εκφράζομαι. Δεν λέω την αποψή μου και δεν φανερώνω τα θέλω μου. Αυτό συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι και σχεδόν σε όλα τα θέματα(από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα).
 Πάντα προσπαθώ να ικανοποιήσω τα θέλω των άλλων. Θέλω να λέω πάντα "ναι". Ετσι κάνω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν θέλω να στενοχωρώ τους άλλους. Πιέζω τόσο πολύ τον εαυτό μου που καταλήγω να τους αποφευγω όλους για να μην μου ζητήσουν κάτι που δεν θέλω να κάνω.
 Για παραδειγμα ο συντροφος μου θελει να βρεθουμε κι ενώ εγω είμαι κουρασμένη, δέχομαι για να μην τον στενοχωρήσω. Την ίδια στιγμή μπορεί να θέλουν και οι γονεις να με δουν και πάλι λέω "ναι". Κι ύστερα μια συνάδελφος μου ζηταει να μεινω παραπάνω στη δουλειά για να την βοηθήσω. Φυσικά δεν μπορώ να γίνω 3 κομμάτια. Θα πρέπει να επιλέξω σε ποιον θα πάω. Όταν θα αναγκαστώ λοιπόν να πω σε κάποιον "όχι" νιώθω άσχημα. Αγχώνομαι και θυμώνω με τον εαυτό μου που στενοχωρώ τους άλλους. Κι όταν δεν αντέχω να με κατηγορώ συνέχεια κατηγορώ τους άλλους που με φέρνουν σε αυτήν την κατάσταση. Κι ύστερα κλείνομαι στον ευατό μου και δεν θέλω να δω κανένα.
Οι φίλοι μου με έχουν δεχτεί όπως είμαι και δεν έχουν παράπονο πλέον. Οι γονείς μου γκρινιάζουν αλλά δεν μπορούν αλλιώς. Οσο για τις ερωτικες σχεσεις...ποτέ δεν κράτησα καμία γιατι κανεις δεν μπορούσε να καταλάβει την φράση"δεν έχω κάτι μαζί σου, απλά θέλω να μείνω μόνη μου". Οι συνάδελφοι μου λένε τα καλύτερα για μένα μιας και  ποτέ δεν εχω αρνηθεί τίποτα!
 Πολλές φορές δεν ξέρω ουτε εγω η ίδια τα θέλω μου. Δεν μπαίνω καν στη διαδικασια να τα σκεφτώ αφου ξερω εκ των προτέρων ότι δεν θα πραγματοποηθούν.
 Πώς θα μάθω να έχω  το θάρρος της γνώμης μου; Να λέω τι πιστεύω, τι θέλω, τι δεν θέλω χωρίς να έχω ενοχές επειδή θέλω κάτι διαφορετικό; Φοβάμαι πως θα καταλήξω να κάνω ακόμα και παιδιά μόνο και μόνο επείδή θα το θέλει ο σύντροφός μου και οι γονείς μου!

Λ.

 

Η ρίζα της συμπεριφοράς σου είναι η επιθυμία σου να είναι αποδεκτή και αγαπητή. Και όλο αυτό έχει να κάνει με μειωμένη αυτοπεποίθηση.

Πιστεύεις πως αν λες ναι, αν ακολουθείς τα θέλω των άλλων, αν δεν φέρνεις αντιρρήσεις, αν γενικά είσαι το «καλό παιδί» θα κερδίσεις αποδοχή και αγάπη, την οποία αλλιώς δεν αξίζεις.

Ποιος σου το εμφύσησε αυτό στα παιδικά σου χρόνια; Πώς σε ήθελαν οι γονείς σου; Σε τι εξυπηρέτησε ως τώρα η στάση αυτή;

Το θέμα της αυτοπεποίθησης δεν βελτιώνεται με μια συμβουλή και καλό είναι να ενταχτείς σε διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης. Και φρόντισε να το κάνεις πριν πάρεις βασικές αποφάσεις ζωής, όπως γάμος και παιδιά.

Μέχρι τότε, κάνε συνειδητή προσπάθεια να πεις κάποια όχι και να παρατηρήσεις τι θα συμβεί. Θα δεις πως δεν θα γίνει καμιά καταστροφή! Σε όσους διαμαρτυρηθούν, μη διστάσεις να δηλώσεις πως αποφάσισες πλέον να δίνεις μεγαλύτερη σημασία στον εαυτό σου και ζητάς συγνώμη αλλά δεν θα είσαι τόσο προσαρμοστική από δω και πέρα.