Εκπαίδευση στο συμβιβασμό;

Είμαι φοιτήτρια στο εξωτερικό  σε μια απαιτητική σχολή. Ο φίλος μου είναι  ξένος από πολύ μακρινή χώρα φοιτητής .Είμαστε περίπου 6 με 7 μήνες μαζί.

Στην αρχή έδινα έμφαση στα θετικά του στοιχεία, ότι έχει υποτροφία σε απαιτητική σχολή, παράλληλα έχει ευκαιριακή δουλειά , ενδιαφέροντα, δε με αποσπά από τη μελέτη μου ,εκτιμούσα το χαρακτήρα του κλπ Με αφορμή μια συζήτηση μαζί του πριν λίγες μέρες, άρχισε να βαραίνει μέσα μου και η αρνητική του πλευρά της προσωπικότητάς του.  Παρατηρώ ότι ενώ φαίνεται φιλήσυχος, συχνά γίνεται απότομος και επικριτικός μαζί μου για μικρά πράγματα.

Με συγκρίνει με άλλες κοπέλες σε διάφορα θέματα και με βγάζει χειρότερη. Κάποιες φορές εκφράζεται απότομα, χωρίς να βρίζει όμως ή να φωνάζει. Όταν πάω σπίτι του είναι κολλημένος στον υπολογιστή. Επίσης, δεν παίρνει εκείνος πρωτοβουλίες για να βγούμε, να περάσουμε χρόνο κάνοντας κάτι οι δυο μας. Αισθάνομαι λοιπόν ότι δε με εκτιμάει ως άνθρωπο. Επίσης είναι επιφανειακός, και βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά.

Ήθελα να χωρίσω ,γιατί πιστεύω πως η σχέση μας δε μπορεί να γίνει πιο βαθιά.

Από την άλλη ,μπορώ να κάτσω και να περάσω καλά ένα διάστημα αγνοώντας τα παραπάνω οικειοθελώς. Και εφόσον, μέχρι τώρα βλέπω ότι εκείνος δείχνει ότι με θέλει και δε μου δημιουργεί άλλα προβλήματα...εσείς τι λέτε;

Σ

 

Αν περνάς καλά στα βασικά πράγματα, δεν έχω καμιά αντίρρηση να μείνεις στη σχέση αυτή. Είσαι ένα νέο κορίτσι, χρειάζεσαι μια σχέση και επειδή είσαι μόνη στο εξωτερικό χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου ακόμη περισσότερο. Περνάς καλά όμως;

Όταν πρόκειται για μια φοιτητική σχέση, δεν υπάρχουν απαραιτήτως υψηλές προδιαγραφές. Το θέμα είναι τα νέα παιδιά να έχουν παρέα, συντροφικότητα, ενδιαφέρον, να βγαίνουν και να περνούν ωραία. Οι νεανικές σχέσεις έχουν κυρίως το ρόλο να μας εκπαιδεύσουν στη ζωή και να μας δώσουν τις εμπειρίες που αργότερα θα μας οδηγήσουν σε πιο ουσιαστικές σχέσεις.

Αν όμως η νεανική σχέση φτάσει να μας πιέζει ή να μας μειώνει την αυτοεκτίμηση, δε βλέπω το λόγο γιατί να συμβιβάζεται ένα νέο παιδί. Εξ άλλου, οι φοιτητικές σχέσεις κατά κανόνα διαλύονται μετά από λίγους μήνες. Δεν αποκλείεται βέβαια μια φοιτητική σχέση να είναι ουσιαστική και να διατηρηθεί, αλλά αυτό είναι πολύ σπάνιο και δεν φαίνεται να ισχύει στη δική σου περίπτωση.

Δεν βλέπω λοιπόν γιατί θα πρέπει να μείνεις στη σχέση αυτή από συμβιβασμό. Δεν ξέρω τις προδιαγραφές σου και δεν μπορώ να κρίνω πέρα από ποιο σημείο θεωρείς πως συμβιβάζεσαι. Γι αυτό θα σου το πω πιο απλά: αν δεν περνάς καλά με τον τρόπο που θέλεις, φύγε και μείνε μόνη σου για κάποιο διάστημα, και σίγουρα θα βρεθεί κάποιο άλλο αγόρι.