Ο σύντροφος-σωτήρας

Είμαι 25 χρονών σπουδάζω και παράλληλα δουλεύω. Εϊμαι σε μια φάση που γενικά νιώθω να εξελίσσομαι. Αρχίζω να εξασκώ το επάγγελμα που θέλω να κολουθήσω στο μέλλον. Δεν κερδίζω πολλά, ζω με τους γονείς μου ακόμα αλλά καλύπτω τα έξοδα μου και βάζω και μερικά χρήματα στην άκρη. Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί σε αυτήν την φάση μου είναι πολύ σημαντικό κάθε νέο πράγμα που καταφέρνω όσο μικρό και αν είναι. Θέλω να στήσω την δική μου επιχείρηση μελλοντικά.
Διατηρώ σχέση με μια κοπέλα. Είναι φανερό ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα. Θέματα θυμού, διάφορες φοβίες και μια γενικότερη κυκλοθυμία. Σπουδάζει αλλά γενικά  οι μέρες της είναι άδειες.
Νιώθω τα εξής: Απο τη μια πρέπει να την παρηγορώ και να δείχνω κατανόηση στις φοβίες της, πράγμα κουραστικό. Από την άλλη θέλει να περνάμε παραπάνω χρόνο μαζί στο σπίτι που νοικιάζει στην Αθήνα. Νίωθω οτι με χρειάζεται συνεχώς για το παραμικρό πράγμα. Για παράδειγμα έχει φοβία τώρα τελευταία με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και αναγκάζομαι εγώ να την μεταφέρω.
Παράλληλα νιωθω αγάπη. Αλλά δεν εχω την εξάρτηση που νιώθει αυτή.
Υπάρχουν και θέματα ζήλειας. Υπάρχει σύγκριση του χρόνουν που αφιερώνω στη δουλειά με τον χρόνο που αφιερώνω στη σχέση. Προσπαθώ να τα βολέψω όλα μέσα στην εβδομαδα αλλά είναι μάταιο. Παρατήρησα ότι όταν αυτή έχει κάτι να ασχοληθεί, δεν μου δίνει και τόση σημασία. Προσπαθώ να την βγάλω απο το τρυπάκι "κάθομαι σπιτι-παιζω με τον υπολογιστή-με πιάνουν φοβίες-δεν κάνω τίποτα" αλλά δεν τα καταφέρνω. Προσπαθώ να της βρω δουλειά για να ξεκολλήσει, αλλά όλο βρίσκει δικαιολογίες. (Πχ υπάρχουν θέσεις σε μικρές επιχειρήσεις που γνωρίζω. Αλλά ούτε αίτηση δεν έκανε)
Υπάρχουν και θέματα με το σεξ. Νομίζω ότι έχει κολεοσπασμό που είναι μια δύσκολη ιατρική κατάσταση απο όσο έψαξα.
Δεν είχα γενικά άλλη σχέση. Την αγαπάω αλλά υπάρχουν όλα αυτά τα θέματα που πρέπει να λύσω για να το πάμε και πιο σοβαρά που θέλουμε. Κλασικά αρνείται οτι υπάρχει πρόβλημα ή σε άλλες φάσεις λέει οτι τα προβλήματα μας θα λυθούν και ότι όλα θα πάνε καλά.
Μου είναι όμως δύσκολο να φροντίζω ένα άτομο που συχνά πυκνά δεν είναι καλά.
Δ.

 

Όταν σε μια σχέση ο ένας τουλάχιστον έχει έντονα ψυχολογικά προβλήματα, η σχέση αυτή είναι πολύ δύσκολο να εξελιχθεί. Και όσο διατηρείται δεν είναι ισότιμη: Αν τα μέλη μιας σχέσης πάψουν να είναι άντρας-γυναίκα και γίνουν δάσκαλος-μαθητής, γιατρός ή ψυχολόγος ή νοσοκόμος και πάσχων, σωτήρας και θύμα κτλ, τότε η σχέση ακόμη κι αν διατηρηθεί για κάποιο διάστημα, κάποια στιγμή ή θα διαλυθεί ή θα εκπέσει σε μια παθολογική κατάσταση.

Εκτιμώ τη βοήθεια που προσφέρεις στη φίλη σου, αλλά κάποια στιγμή δεν θα το αντέχεις πλέον. Είσαι ένας νέος, δημιουργικός άνδρας γεμάτος ζωή και αναπόφευκτα θα κουραστείς με μια κοπέλα που είναι αδρανής και έχει πολλά θέματα να λύσει. Η δε κοπέλα θα επαναπαυτεί και θα εξαρτάται όλο και περισσότερο από σένα.
Πόσον καιρό συνδέεστε; δεν είδες  δείγματα της κατάστασης από την αρχή; μήπως τα είδες και έβαλες εξ αρχής σκοπό να τη «σώσεις»; σε τέτοια περίπτωση, μήπως διακατέχεσαι από το σύνδρομο του σωτήρα; μήπως κατά βάθος δεν έχεις εμπιστοσύνη πως σου αξίζει και μπορείς να ανταποκριθείς σε μια σχέση με μια κοπέλα υψηλότερων προδιαγραφών;
Η φίλη σου πρέπει να καταφύγει άμεσα σε ψυχοθεραπεία. Αυτή είναι και η βοήθεια που μπορείς να της προσφέρεις, να την πείσεις να αποδεχτεί πως έχει σοβαρά θέματα και να πάει να τα λύσει. Η πορεία ενός ανθρώπου προς την ψυχική υγεία είναι κατά βάση μοναχική. Οι άλλοι γύρω του δρουν επικουρικά, αν  μπορούν να το αντέξουν, αλλά τη βασική δουλειά την κάνει ο ίδιος.
Αν η φίλη σου αποφασίσει να φροντίσει τον εαυτό της, αν την αγαπάς και έχεις το κουράγιο θα την περιμένεις κρατώντας μια διακριτική στάση συμπαράστασης. Αλλά δεν θα την «αναλάβεις» εσύ. Δεν είσαι ο θεραπευτής της, αλλά ο σύντροφός της και μάλιστα σε μια σχέση  νέων παιδιών.
Αν πάλι εκείνη εξακολουθήσει να αρνείται τα προβλήματά της, είναι καλύτερο να φύγεις, όσο κι αν αυτό σου ακούγεται σκληρό. Πώς θα το πας σοβαρότερα με ένα τέτοιο άτομο; Απ ό,τι λες δεν απολαμβάνετε ούτε το σεξ! Πόσο θα αντέξεις σε μια τέτοια κατάσταση;
Γενικά βέβαια διαφωνώ με το να σκέφτεσαι το «σοβαρότερα» από τα 25 σου και μάλιστα με την πρώτη σου κοπέλα. Καλό είναι πρώτα να ωριμάσετε και οι δυο, να αποκατασταθείτε επαγγελματικά, να νιώθεις κι εσύ εμπιστοσύνη για την κοπέλα και μετά βλέπεις.