Απομόνωση

Είμαι 32 ετών και το πρόβλημα μου είναι η απομόνωση την οποία βιώνω τα τελευταία χρόνια και πολύ πιο έντονα τα τελευταία 2 χρόνοια που έχω χωρίσει.
Ποτέ δεν ήμουνα ιδιαίτερα κοινωνική παρόλαυτα υπήρχε ένας κύκλος ανθρώπων γύρω μου. Η αιτία που άρχισα σιγά σιγά να απομακρύνομαι είναι η αδυναμία που είχα να εναντιωθώ στον πρώην συντροφό μου ο οποίος ήταν ένα πολύ κομπλεξικό άτομο γεμάτο κακά συναισθήματα για όλους, ακόμα και για μένα την ίδια,δεν ήταν λίγες οι φορές που με είχε προσβάλλει ακόμα και μπροστά σε τρίτους.
Δυστυχώς όλα αυτά που σας αναφέρω τα κατάλαβα αρκετό καιρό μετά τον χωρισμό μας με αποτέλεσμα να του επιτρέψω να με παρασυρει σε αυτή την απομόνωση(γιατί και ο ίδιος δεν είχε καθόλου φίλους. )Το πρόβλημα είναι πως τώρα έχω πελαγώσει και νιώθω τρομερή μοναξιά,την οποία ένιωθα και κατα την διάρκεια της σχέσης αλλά παρόλαυτά τώρα είναι πολύ περισσότερο έντονη..επιπλέον είναι και ένα θέμα ταμπού για μένα. Επίσης η δουλειά μου είναι αρκετά μοναχική και δεν γνωρίσω ανθρώπους έυκολα. Θα ήθελα την συμβουλή σας.
Ν.

Η προσκόλλησή σου σε μια κακή σχέση, σε συνδυασμό με τη μειωμένη κοινωνικότητα που έχεις σαν χαρακτήρας σε έχουν φέρει στο σημείο να θεωρείς την κοινωνικοποίηση ως «ταμπού», όπως λες.

Δεν θα σου δώσω πρακτικές συμβουλές που τις ξέρεις. Πχ να βρεις παλιούς φίλους, συμμαθητές και συγγενείς, να γραφτείς σε κάποια κοινωνική δραστηριότητα ελεύθερου χρόνου, να βγαίνεις, να γραφτείς σε dating club κτλ.
Θα ασχοληθώ με σένα, ποια είσαι και πώς μπορείς να αλλάξεις. Αρχικά, να διευκρινίσω πως η κοινωνικότητα διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και όλες οι στάσεις είναι δεκτές εντός ορισμένων ορίων και σε βαθμό που το άτομο δηλώνει ευτυχές με την κοινωνικότητα που έχει. Εσύ θα πρέπει να βρεις ποιος βαθμός κοινωνικότητας είναι ο ιδανικός για σένα (και όχι τι συνηθίζεται) και να στοχεύσεις προς αυτόν.
Ο άνθρωπος όμως είναι μια ολότητα και δεν μπορούμε να διορθώσουμε κατά βούληση ορισμένα σημεία, αν δεν γίνει μια γενική αναβάθμιση της προσωπικότητας.
Αρχικά θα πρέπει να βρεθούν οι λόγοι της μειωμένης κοινωνικότητας, οι λόγοι για τους οποίους αφέθηκες σε μια σχέση με ένα άτομο όπως το περιγράφεις και του επέτρεπες να σε προσβάλλει και να αποκλειστείτε σε μια απομόνωση. Χαμηλή αυτοεκτίμηση; φόβος για το άγνωστο; τάσεις προσκόλλησης; κάποιες τραυματικές εμπειρίες; μια οικογένεια που δεν ευνόησε την αυτονόμησή σου;
Όλα αυτά είναι θέμα ψυχοθεραπείας. Πρέπει να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και να μάθεις να εκτιμάς τον εαυτό σου και αυτό είναι εφικτό μόνο μέσα από συνεπή ψυχοθεραπευτική δουλειά.