Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Ο σύντροφός μου είναι κατά του γάμου


Είμαι 35 ετών κ διατηρώ σχέση εδώ και 1χρόνο με κάποιον 30ετών.συζούμε από τον πρώτο μήνα και έχουμε "επιβιώσει" από παρα πολλά θέματα οικονομικά κ όχι μόνο. Έχουμε βρεί τρόπο να συζούν και οι διαφορετικότητες μας και τα συμπλέγματα μας.Μέχρι εδω όλα καλά...
Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ο σύντροφος μου,μου είπε οτι απο τη στιγμή που έχει κάνει 2 αποτυχημένους γάμους δε θέλει να ξαναπαντρευτεί.Εγώ θεωρώ το γάμο την ανώτερη απόδειξη αγάπης και αυτό που σε ξεχωρίζει απο όλες τις αλλες σχεσεις.
Παρεξηγήθηκα,απογοητεύτηκα και θεωρώ οτι αν με αγαπούσε θα ήθελε να με δέσει τη ζωή του μαζι μου.Αυτός θέλει να τη δέσει οπως λέει με παιδια και όλα τα παρελκόμενα αλλά χωρίς τελετή.
Νιώθουμε σε αδιέξοδο και στενοχωριόμαστε γιατί είναι μια διαφορά σημαντική αυτή μεταξύ μας.
Μπορείτε να μας ξεμπλοκάρετε λίγο;Γιατί εμείς εχούμε βυθιστεί στο άγχος και νιώθουμε και οι δύο σε δίλλημα.
Φοβάμαι οτι είτε κανω εγώ πίσω είτε αυτός κάποιος θα θεωρήθει αργά ή γρήγορα αδικημένος και πάλι θα βρεθούμε σε τέλμα.Πώς να το σκεφτούμε;

Α

Δυο διαζύγια ως τα 30 είναι ένα βαρύ φορτίο…. Αντί όμως ο σύντροφός σου να τα βάζει με το θεσμό του γάμου, θα έπρεπε να ψάξει να βρει γιατί έκανε δυο λανθασμένες σοβαρές επιλογές συντρόφου και κατά πόσο «δούλεψε» πάνω στις επιλογές αυτές, τόσο ως παντρεμένος για να δει τι μπορεί να διορθωθεί, όσο και ενδιάμεσα και μετά από τα διαζύγιά του για να βρει το δικό του μερίδιο ευθύνης και να φροντίσει να δράσει διαφορετικά στο μέλλον.
Η ιδεολογία μας διαμορφώνεται πάνω σε βάσεις που έχουμε πάρει από τα παιδικά μας χρόνια, σύμφωνα με τις μετέπειτα εμπειρίες της ζωής μας. Η διαμόρφωση της ιδεολογίας του καθενός μας αποτελεί μια εξελισσόμενη διαδικασία. Κανένας δεν αλλάζει ιδεολογία για να ταιριάξει με κάποιον άλλον, και αν πει πως το κάνει θα πιεστεί πολύ και τελικά δεν θα το αντέξει. Ο καθένας μας όμως είναι πιθανό να αλλάξει κάποια σημεία της ιδεολογίας του σε επόμενες φάσεις της ζωής του, μόνο μέσα από τη δική του προσωπική εμπειρία. Ο σύντροφός σου με βάση τις ως τώρα εμπειρίες του έχει απορρίψει το θεσμό του γάμου γι αυτή τη φάση της ζωής του. Αν αλλάξει για χάρη σου θα πιεστεί και αυτό κατά κανόνα αποβαίνει αρνητικό για τη σχέση, όπως και για την ψυχολογία του ίδιου του ατόμου. Τίποτα όμως δεν αποκλείει να αλλάξει στο μέλλον, ούτε όμως και πρέπει να υπολογίζεις οπωσδήποτε σε μια τέτοια αλλαγή.
Από την άλλη, η δική σου ιδεολογία είναι υπέρ του γάμου και των παιδιών. Σεβαστό κι αυτό. Θεωρείς το γάμο απαραίτητη προϋπόθεση για την απόκτηση παιδιών; και αν ναι, είναι αυτό βαθειά ιδεολογία σου ή φοβάσαι να ξεφύγεις από τα κοινωνικά στερεότυπα;
Θεωρείς το γάμο ως απόδειξη αγάπης ενώ ο σύντροφός σου όχι. Αυτό είναι η πιο σοβαρή ιδεολογική διαφορά μεταξύ σας και δυστυχώς δεν μπορεί να την επιλύσει κανένας τρίτος. Η προσωπική μου άποψη είναι πως ο γάμος αποτελεί μια κοινωνική πράξη: μια κοινοποίηση προς την κοινωνία της απόφασης ενός ζευγαριού να είναι μαζί και επιλύει και κάποια γραφειοκρατικά θέματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις προϋποτίθεται η αγάπη του ζευγαριού, όχι όμως πάντα. Υπάρχουν ζευγάρια που αγαπιούνται και δεν παντρεύονται, όπως και ζευγάρια που παντρεύονται χωρίς ιδιαίτερα συναισθήματα, για κοινωνικούς, πρακτικούς, οικονομικούς λόγους, από ενθουσιασμό, ως σπασμωδική κίνηση κά.
Βασική αρχή είναι: Στα σοβαρά θέματα κάνουμε μόνο αυτά που θέλουμε και οι δυο. Και ευτυχώς στη δική σας περίπτωση υπάρχουν  αρκετά κοινά πράγματα. Καλή συνύπαρξη, αφοσίωση και παιδιά. (Υποθέτω πως ο σύντροφός σου δεν έχει παιδί, γιατί αλλιώς θα το ανέφερες).
Ποιος ο λόγος να πάρετε άμεσα μια απόφαση για γάμο; Συνδέεστε μόνο ένα χρόνο. Ίσως σε 3 χρόνια να είστε πιο ώριμοι και οι δυο για να πάρετε αποφάσεις ζωής. Μια διαφορά 5 χρόνων στην ηλικία σας είναι σημαντική με την έννοια πως μια γυναίκα 35 είναι έτοιμη για παιδιά, ενώ ένας άντρας 30 ίσως δεν είναι, ανεξαρτήτως του παρελθόντος του. Βέβαια έχεις ακόμη μπροστά σου τουλάχιστον 7-8 χρόνια μέσα στα οποία μπορείς να τεκνοποιήσεις χωρίς προβλήματα.
Θα σας πρότεινα λοιπόν να πάψετε να ψυχαναγκάζεστε με το θέμα του γάμου και να απολαύσετε την καλή σας συνύπαρξη. Αν όλα πάνε καλά, το ξανασυζητάτε σε 2-3 χρόνια. Αν ακόμη ο σύντροφός σου δεν θέλει γάμο, τότε μπορείτε να θέσετε θέμα παιδιού. Αν εσύ δεν θέλεις παιδί χωρίς γάμο, θα βρεθείς στο δίλημμα «σύντροφος που αγαπώ+παιδί ή μόνη και σε αναζήτηση συντρόφου πρόθυμου για οικογένεια». Ως τότε όμως πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει από πλευράς του ενός από τους δυο σας. Δεν αποκλείεται, αν έχετε μακροχρόνια συμβίωση και παιδί, ο σύντροφός σου να χαλαρώσει και δει αλλιώς το θέμα του γάμου ή εσύ να ξεπεράσεις το στερεότυπο και να μην τον χρειάζεσαι. Επίσης μπορείτε να δείτε αν το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης μπορεί να ικανοποιήσει και τις δυο πλευρές.
Προς Θεού, μη χαλάσετε μια καλή σχέση αν δεν δώσετε αρκετό χρόνο κι αν δεν στενέψουν τα περιθώρια τεκνοποίησης! Μερικές συνεδρίες συμβουλευτικής ζευγαριού θα σας βοηθήσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.